هشت ماه محروميت فرزندان عبدالله مومنی از ديدار حضوری با پدر: "دادستان جواب ما را نمی دهد"، کمپين بين المللی حقوق بشر

فاطمه آدينه وند، همسر عبدالله مومنی، زندانی عقيدتی و سخنگوی اسبق دفتر تحکيم وحدت با اظهار اينکه هشت ماه است بچه هايش از ديدن پدرشان به صورت حضوری محروم بوده اند و تنها ماهی يکبار پشت شيشه او را می بينند به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت که ديگر هيچ انتظاری از مسوولان ندارد.

فاطمه آدينه وند درباره درخواست های خود برای ملاقات حضوری با همسرش به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت: « بارها درخواست نوشتم ، آخر وقتی به دادستانی و يا هرجای ديگری برای پيگيری می رويم به جز سرباز جلوی در شخص ديگری را نمی بينيم يعنی به ما اجازه ديدن و حرف زدن داده نمی شود، فقط می توانيم درخواست های خود را به صورت کتبی بنويسيم و تحويل سرباز دهيم که حالا آيا خوانده شود و يا نه. من در آخرين نامه ام از دادستانی پرسيدم که علت ندادن ملاقات حضوری به من و بچه هايم پس از هشت ماه چيست که جوابم را نداده اند.»

فاطمه آدينه وند درباره علت ندادن ملاقات حضوری به آنها گفت: « احتمال می دهم به دليل نوشتن نامه های همسرم باشد به دليل اينکه درست پس از نامه ها ملاقات حضوری ما قطع شد.» همسر عبدالله مومنی با بيان اينکه حال جسمی مومنی در زندان خوب است، گفت: «اما حال روحيش خيلی خوب نيست،در زندان آدم کسل می شود ولی باز هم خوب است که با دوستانش در يک بند هستند.»

فاطمه آدينه وند درخصوص اينکه الان هوای زندان سرد است و آيا از او لباس گرم برای همسرش قبول کرده اند، گفت: « لباس گرم را اوايل آبان ماه به مسولان زندان تحويل دادم که آنها نيز خدا را شکر به دستش رسانده اند. اما درباره چيزهای ديگر سخت می گيرند مثلا چند بار ديوان حافظ و گلستان سعدی برايش بردم که قبول نکردند و فقط چند کتاب زبان را از من گرفتند.

همسرعبدالله مومنی درخصوص درخواستش از مسولان قضايی و کشوری گفت: «من هيچ درخواستی ندارم چون اينها اصلا به درخواست ما رسيدگی نمی کنند. فکر هم نمی کنم به اين آسانی تلفن های بند را وصل کنند يا ملاقات حضوری بدهند. چه بگويم! بچه های من مدرسه می روند و فقط يکبار در ماه می توانند پدرشان را از پشت شيشه ببينند ، تلفن ها را هم قطع کردند که حداقل می شد صدای پدرشان را بشنوند وقتی اين وضعيت برای بچه ها به وجود می آيد ديگر چه انتظاری می توان داشت!من ديگرهيچ انتظاری ندارم.»

عبدالله مومنی شب ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ پس از انتخابات دهمين دوره رياست جمهوری ايران در ساختمان ستاد شهروند آزاد در ميدان ونک تهران که رياست ستاد شهروند آزاد (حاميان کروبی) را بر عهده داشت بازداشت شد.او و سازمان ادوار تحکيم در اين انتخابات از حاميان کانديداتوری مهدی کروبی بودند. او چندين ماه پس از دوران بازجويی خود نامه های افشاگرانه ای خطاب به رهبر جمهوری اسلامی ايران درباره شکنجه شدن های خود توسط بازجويانش نوشت.