«آرنج تنیس‌بازان»؛ عارضه‌ای که زنان خانه‌دار را هم گرفتار می‌کند

یک متخصص فیزیوتراپی ضمن ارائه توضیحاتی پیرامون عارضه «آرنج تنیس‌بازان»، با بیان اینکه حدود 90 درصد بیماران مبتلا به آرنج تنیس‌بازان به جراحی نیازی ندارند و با درمان‌های نگه‌دارنده و فیزیوتراپی قابلیت بهبود پیدا می‌کنند، گفت: در مرحله حاد بیماری، از یخ به منظور کاهش درد و التهاب تاندون‌های درگیر استفاده می‌شود.

ابراهیم عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار«سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با بیان اینکه شایع‌ترین علت درد و مشکل عضو آرنج، عارضه «آرنج تنیس‌بازان» یا به اصطلاح «Tennis Elbow» است عنوان کرد: در این اختلال، تاندون‌های بازکننده مچ دست در محل اتصال‌شان به برجستگی خارجی انتهای تحتانی استخوان، باز شده و دچار التهاب و پارگی‌های کوچک می‌شوند.

وی افزود: علت اطلاق نام «آرنج تنیس‌بازان» به این عارضه این است که معمولاً در اثر انجام فعالیت‌ها و حرکات مکرر مچ دست در ورزشکاران تنیس‌باز ایجاد می‌شود؛ اما با این حال شاغلان برخی مشاغل خاص و حتی زنان خانه‌دار نیز به دلیل انجام حرکات مشابه و استفاده زیاد از مچ دست می‌توانند به این عارضه مبتلا شوند.

این متخصص فیزیوتراپی درباره علائم بروز این بیماری نیز اینچنین توضیح داد: درد بیمار در عارضه فوق به صورت تدریجی ایجاد می‌شود و حتی ممکن است به حدی برسد که حتی انجام فعالیت‌های ساده و معمول زندگی نیز دردناک و مشکل باشد. در اغلب موارد، بیمار سابقه‌ای از انجام فعالیت‌های تکرار شونده مچ دست دارد. همچنین درد ممکن است در خارج آرنج به صورت موضعی احساس شود و یا به طرف پایین‌تر یا بالاتر از آرنج منتشر شود. این در صورتی است که با انقباض عضلات بازکننده مچ دست به صورت عقب بردن مچ علیه مقاومت و کشش عضلات، درد بیمار تشدید می‌شود. همچنین تاندون‌های عضلات درگیر در بیرون آرنج به لمس حساس می‌شوند.

وی با بیان اینکه حدود 90 درصد بیماران مبتلا به آرنج تنیس‌بازان به جراحی نیازی ندارند و با درمان‌های نگه‌دارنده و فیزیوتراپی قابلیت بهبود پیدا می‌کنند گفت: در مرحله حاد بیماری، از یخ به منظور کاهش درد و التهاب تاندون‌های درگیر استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش فشار وارده به ناحیه درگیر استفاده از آتل‌های مخصوص یا حمایت کننده‌هایی به همین نام یعنی «Tennis Elbow» کمک‌کننده هستند.

عباسی ادامه داد: البته باید به خاطر داشت که بی‌حرکتی طولانی‌مدت توصیه نمی‌شود، زیرا باعث حذف نیروهای لازم برای ترمیم مناسب بافت شده و زمینه عود علائم فراهم می‌شود. در مراحل مزمن، با تخفیف درد بیمار، متخصص فیزیوتراپی برای کمک به ترمیم آسیب، نوع خاصی از ماساژ را روی منطقه درگیر اعمال می‌کند. تمرینات ویژه‌ای نیز برای تقویت و کشش ملایم عضلات مربوطه تجویز می‌شوند.

این متخصص فیزیوتراپی با اشاره به اینکه متأسفانه بی‌توجهی به علائم آرنج تنیس بازان و عدم درمان به موقع آن باعث مزمن شدن عارضه و اختلال در روند ترمیم آسیب می‌شود، گفت: در این صورت بیمار مبتلا ممکن است مدت‌ها از این ناراحتی رنج ببرد و در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی خود با مشکل مواجه باشد. بنابراین به بیمارانی که دچار این عارضه می‌شوند توصیه می‌شود که با مراجعه بموقع جهت درمان خود از بروز عوارض و مشکلات احتمالی جلوگیری نمایند.