مادربزرگ ها علت افزایش طول عمر انسانها

تحقیقات جدید محققان در دانشگاه یوتا نشان می دهد که نقش مادربزرگها در خانواده علتی برای افزایش طول عمر انسانها است.

به گزارش خبرگزاری مهر، شبیه سازیهای انجام شده نشان می دهد که مادربزرگها در افزایش طول عمر افراد خانواده نقش دارند و این امر توسط محققان به واسطه مقایسه طول عمر شامپانزه ها و سایر میمونهای صورت گرفته است.

نتایج این تحقیق در مجله مقالات انجمن رویال B منتشر شده و از فرضیه مادربزرگها حمایت می کند. این فرضیه با هدف توضیح این که چرا جنس مونث انسان برخلاف سایر پستانداران طول عمر بشتری دارد،‌ مطرح شده است. شاید مادربزرگها مسئولیت حفظ فرزندان خود را برعهده می گیرند و این امکان را برای فرزندان خود فراهم می آورند که فرزندان بیشتری به دنیا آورند.

خانواده هایی که دارای مادربزرگ هستند دارای یک مزیت ژنتیکی بوده که موجب افزایش طول عمر آنها نیز می شوند.

کریستن هاوکس مردم شناس دانشگاه یوتا به این فرضیه علاقمند شد و درحالی که مردم بومی Hadza در تانزانیا را مورد بررسی قرار داد اظهار داشت که در این جامعه زنانی که دوره یائسگی خود را پشت سرگذاشته اند سخت کار می کنند.

وی افزود: بهره وری شگفت انگیز اقتصادی این زنان سالخورده مسئله ای بود که ما را کاملا شگفت زده کرد.

زنان سالخورده این قبیله کارهای دشواری را با سرسختی انجام می دهند که برای جوانان بسیار دشوار است. این محقق و همکارانش به این نتیجه رسیدند که سلامت و موفقیت کودکان در این قبیله به کار سخت مادرانشان مرتبط است و تا زمانی که مادر صاحب بچه بعدی شود، در این زمان است که مسئولیت سلامتی و موفقیت کودکان به عهده مادربزرگهایشان گذاشته می شود.

کریستن هاوکس تنها محققی نیست که درباره داشتن مادربزرگ تحقیقاتی انجام داده است. در سال 2008 نقدی درباره یک تحقیق در مجله تکامل و رفتار انسان منتشر شده بود که نشان می داد، مادربزرگهای مادری در بقای کودکان نقش دارند و حتی امروز، والدینی که رابطه نزدیکی با فرزندان خود دارند انتظار بیشتری برای نوده دار شدن دارند.

هاوکس و همکاران برای آزمایش فرضیه نقش مادربزرگ در افزایش طول عمر با یک مدل ریاضیاتی کار خود را شروع کردند که نشاندهنده یک جامعه 1000 نفر از مردان و زنانی بود که طول عمر آنها به اندازه میمونهای کمتر از 20 سال بود.

وقتی آنها نقش مادربزرگ را در این مدل تعریف کردند که می توانست از کودکان در این جمعیت نگهداری کند، متوجه شدند که طول عمر افراد به شکل قابل توجهی افزایش یافته است به طوریکه افراد این جامعه می توانند تا 40 سالگی عمر کنند.

محققان به این نتیجه رسیدند که تغییرات جوی و مسائل بوم شناختی در دوره های اول تاریخ انسان موجب شده که کودکانی که از شیر گرفته می شدند به سختی می توانند دوام بیاورند چرا که در این میان مادرانشان در مسئله تولد فرزندان جدید تمرکز کرده بودند، در این شرایط مادربزرگها نقش مهمی را برای فراهم کردن غذا و نگاهداری از این کودکان ایفا کردند.