درمان ترس از عنكبوت در كمتر از سه ساعت

نزديك شدن به يك عنكبوت بزرگ و پشمالو احتمالا آخرين چيزي است كه يك فرد دچار ترس از عنكبوت‌ها به آن فكر مي‌كند اما مواجهه با آن مي‌تواند كليد از بين بردن مقاومت مغز در برابر اين حشرات باشد.

به گزارش سرويس علمي برگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به گفته محققان دانشگاه نورث‌وسترن اين شيوه درماني مواجهه آزمايش شده و درست كه تنها چند ساعت طول مي‌كشد، فعاليت بخشهاي ترس مغزي را تنها چند دقيقه پس از تكميل آزمايش تفيير مي‌دهند.

اين دانشمندان در آزمايشات خود دريافتند بيماراني كه از ترس عنكبوت در جاي خود خشك شده يا خود را در خانه حبس مي‌كردند، پس از يك جلسه درماني سه ساعته توانستند حتي اين حشرات را لمس كنند.

ترس از عنكبوت نوعي اختلال اضطرابي موسوم به ترس خاص بوده كه همچنين شامل ترس از خون، سوزن، مار، مكانهاي بسته و ديگر موضوعات مي‌شود.

به گفته محققان، دواي درمان اين ترسها در محيط بوده و علاج سريع و راحت آنها، مواجهه و غلبه بر آنها است.

آنها با آزمايش 12 بزرگسال دچار ترس از عنكبوت به اسكن مغزي آنها پرداخته و دريافتند كه مغز اين دسته افراد حتي در زمان مشاهده تصاوير اين حشرات به نمايش افزايش فعاليت در مناطق مرتبط با واكنش ترس از جمله بادامه مغز، اينسولا و سينگولوم قدامي مي‌پردازد.

در جلسه درماني اين افراد بطور كلي با عنكبوتيان آشنا شده و آموختند كه ترس آنها از چه چيز بوده است. آنها همچنين يك فرايند چند گامي را براي نزديك شدن به عنكبوتها و لمس آنها گذراندند.

محققان سپس دقايقي پس از آزمايش به نمايش مجدد تصاوير عنكبوتها به اين داوطلبان پرداخته و دريافتند كه اين بار فعاليت كمتري در مناطق ترس رخ مي‌دهد. اين مقاومت در برابر ترس تا شش ماه پس از درمان باقي ماند.

پس از شش ماه دوباره از داوطلبان خواسته شد تا عنكبوتها را لمس كنند و آنها به راحتي مجددا اين كار را انجام دادند.

ناحيه مغزي مرتبط با احساسات يا ترس موسوم به قشر پيش‌پيشاني تنها چند دقيقه پس از درمان به نمايش فعاليت‌هاي زيادي پرداخت؛ اما پس از گذشت شش ماه اين منطقه از فعاليت بسيار كمتري برخوردار بود.

محققان حتي با بررسي يك منطقه مغزي مرتبط با درك بصري و چگونگي تعبير تصاوير توسط مغز توانستند فردي را كه بيشترين بهره را از درمانها برده، شناسايي كنند. فعاليت بيشتر در اين ناحيه نشان‌دهنده بهترين رفتار در شش ماه بعدي بود.

نتايج اين پژوهش در مجله مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم منتشر شده است.