زمين ۲۰ ميليارد سال ديگر می‌ميرد، مهر

پروفسور بهرام مبشر نماينده سازمان فضايی اروپا گفت: تلسکوپ وب جيمز که قطر آن ۳ برابر قطر هابل و ۹ برابر قوی تر از هابل است تا هشت سال آينده در مدار ماه قرار خواهد گرفت تا به بسياری از سئوالاتی که امروز مطرح است مانند دلايل پيدايش جهان پاسخ داده شود.
به گزارش خبرنگار مهر، پروفسور بهرام مبشر استاد ايرانی دانشگاه کاليفرنيا روز گذشته در سمينار عظمت کائنات با بيان اينکه جهان از يک نقطه ابتدايی به نام Big Bang آغاز شده است، گفت: با مطالعاتی که انجام شد امروزه می دانيم که ۶/۴ ميليارد سال از عمر کهکشان و منظومه شمسی می گذرد و عمر جهان ۱۴ ميليارد سال است.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

وی افزود: در زمان پيدايش جهان تنها نور وجود داشته و با انبساط جهان، انرژی موجود کم و در نتيجه ماده ايجاد شده است. اين اتفاق ۶۰۰ تا ۷۰۰ ميليون سال بعد از انفجار بزرگ به وقوع پيوسته و پس از آن اولين ستارها و کهکشانها ايجاد شده اند.

مبشر با تاکيد بر اينکه بايد برای مطالعه پيدايش جهان کهکشانهای دورتر را مطالعه کرد، اظهار داشت: امروزه با استفاده از تلسکوپهايی که در اختيار داريم می توانيم مشاهداتی را درباره جهان داشته باشيم که از آن جمله می توان به تلسکوپ هابل اشاره کرد که محققان را قادر ساخته کهکشانهای دورتری را مشاهد کنند.

آخرين وضعيت تلسکوپ هابل

مبشر ادامه داد: مطالعه در اين زمينه با قرار گرفتن تلسکوپ هابل در مدار زمين آغاز شد. اين تلسکوپ در سال ۲۰۰۳ يعنی ۱۰۰ سال بعد از پرواز برادران رايت به وسيله شاتل هابل در مدار زمين تعبيه شد و بشر را قادر ساخت تا دورترين نقاط جهان را مشاهده کند.

وی با اشاره به اين مطلب که اين تلسکوپ ۳۰۰ کيلومتر بالای مدار زمين قرار گرفته است، اظهار داشت: هابل هر ساعت يک بار دور زمين می چرخد و اطلاعاتی ارسال می کند که می توانيم جزئيات کهکشانها را بررسی کنيم.

استاد ايرانی دانشگاه کاليفرنيا به وضعيت اين تلسکوپ اشاره کرد و ادامه داد: اين تلسکوپ در حال حاضر از کار افتاده و چند ماه آينده آخرين سفر فضانوردان برای تعمير هابل صورت می گيرد. محققان اميدوارند پس از تعمير آن، دوربين ديگری را بر روی آن نصب کنند که پر قدرت تر از هميشه فعاليت کند.

به گفته وی هر بار مشاهده از تلسکوپ هابل حدود يک ميليارد دلار هزينه دارد.

پرفسور مبشر با بيان اينکه فاصله تصاوير کهکشانهای ارسالی هابل از ۴ ميليون تا ۱۲ ميليارد سال نوری بالغ می شود، اظهار داشت: هابل توانسته کهکشانهايی را تصويربرداری کند که در ابتدای جهان ايجاد شده اند و نور آنها ميلياردها سال در راه بوده و امروز به ما رسيده است. يعنی ما اين کهکشانها را آن طور می بينيم که ميلياردها سال پيش بوده اند. به عبارت ديگر زمانی که نور اين کهکشانها شروع به ساطع شدن کرده اند، زمين نبوده و در طول مسير حرکت نور اين کهکشانها زمين شکل گرفته و امروز نور آنها به ما رسيده است.

وی ادامه داد: اين پديده در مورد خورشيد نيز وجود داد. يعنی نور خورشيد ۸ دقيقه طول می کشد تا به ما برسد بنابراين وقتی به خورشيد نگاه می شود خورشيد را آن طور که ۸ دقيقه پيش بوده می بينيد نه آن طور که الان هست.

تصويربرداری از دورترين کهکشان

به گزارش مهر، نماينده سازمان فضايی اروپا از تصويربرداری از دورترين کهکشانها خبر داد و خاطرنشان کرد: اين پروژه به نام "فراژرف هابل" اجرا شد و موفق شديم دورترين کهکشان را تصويربرداری کنيم.

مبشر با بيان اينکه دوربين هابل با صرف ۴۰۰ ساعت توانسته اين تصوير را ارسال کند، ادامه داد: اين تصوير در حقيقت نوری است که از اين کهکشان ساطع شده است. اين نور زمانی ساطع شده که عمر جهان تنها چند ميليون سال بوده و امروز به دست ما رسيده است.

۹۵ درصد از ماده موجود جهان قابل ديدن نيستند

مبشر در ادامه گفت: در جهان هر چيز که نور داشته باشد قادر به رويت آن هستيم و آنچه که در جهان ما قادر به ديدن آن هستيم تنها ۵ درصد ماده موجود در جهان را شامل می شود و ۹۵ درصد از ماده موجود در جهان قابل ديدن نيستند. اينها ماده تاريک است که کل جهان را تشکيل می دهد. اين ماده می تواند جهان را ببندد و يا باز بگذارد.

وی با تاکيد بر اينکه با وجود ماده تاريک اطلاعات ما از جهان کم است، اضافه کرد: نشان دادن چيزی که قابل ديدن نيست بسيار مشکل است ولی توانستيم توزيع اين ماده را که ديده نمی شود را ببينيم و ترسيم کنيم.

به گفته اين محقق با استفاده از اين نقشه پژوهشگران می توانند حدود ۵/۶ ميليارد سال پيش را مشاهده و قادر خواهند بود ساختار جهان را کشف کنند.

مبشر با بيان اينکه با استفاده از اطلاعات اين پروژه می توانيم عمر جهان را پيش بينی کنيم، افزود: اگر قطر اين ماده بيش از حد مشخص باشد جهان بسته می شود يعنی انبساط فعلی جهان در يک نقطه می ايستد و انقباض جهان شروع می شود ولی اگر اين ماده از حدی کمتر باشد جهان باز می شود و انبساط جهان ادامه خواهد داشت.

آينده جهان

وی با اشاره به اين مطلب که انرژی تاريک سرعت انبساط و ماده تاريک سرعت انقباض جهان را افزايش می دهند، گفت: رقابت اين دو، آينده جهان را رقم می زند که در حال حاضر مطالعات ما نشان می دهد که جهان باز است و انبساط جهان ادامه دارد.

مبشر به تاريخچه پيدايش زمين اشاره کرد و خاطر نشان کرد: جهان از ۱۴ ميليارد سال پيش از بيگ بنگ آغاز شد و تا زمانی که ۱۰ به توان ۴۰ ثانيه بوده ما چيزی از آن نمی دانيم چرا که تئوريهای ما اجازه نمی دهد بدانيم. ۳ دقيقه بعد از انفجار، عناصر ايجاد و انبساط جهان شروع شد و ۱۰۰ هزار سال پس از پيدايش زمين اتم پيدا شد و حدود ۱ ميليارد سال پس از پيدايش زمين کهکشانها ايجاد شدند.

به گزارش مهر، اين محقق کيهان شناس به بيان آينده زمين پرداخت و گفت: در صورتی که تئوريهای موجود درست باشد، حدود ۶۰ ميليون سال قبل از انتهای جهان، کهکشان راه شيری از بين می رود، حدود ۳ ماه قبل از پايان جهان منظومه شمسی و نيم ساعت قبل از بين رفتن جهان منفجر می شود و از بين می رود و ۱۰ به توان ۱۹ ثانيه قبل از پايان جهان اتمها از بين می روند و حدود ۳۵ ميليارد سال بعد از پيدايش جهان خود جهان از بين خواهد رفت.

مبشر ادامه داد: طبق اين محاسبات و اطلاعاتی که از تلسکوپ هابل دريافت شده است ما تا ۲۰ ميليارد سال آينده فرصت داريم تا در زمين زندگی کنيم.

وی در عين حال گفت: اثبات اين تئوريها منوط به ارسال تلسکوپهايی است که در آينده به فضا فرستاده می شود.

ارسال تلسکوپ وب جيمز

به گزارش مهر، مبشر از ارسال تلسکوپ وب جيمز به فضا خبر داد و گفت: اين تلسکوپ ۸ سال آينده در مدار زمين قرار خواهد گرفت. اين تلسکوپ ۳ برابر قطر هابل و ۹ برابر قوی تر از هابل است و در صورت قرار گرفتن در مدار مورد نظر می توانيم بسياری از سئوالاتی که امروز مطرح است را بررسی کنيم.

به گفته وی اين تلسکوپ در مدار ماه قرار می گيرد و در حدود ۵/۱ ميليون کيلومتری زمين نصب می شود و حدود ۶ ماه طول می کشد تا از زمين بگذرد و به مدار ماه برسد.

استاد ايرانی دانشگاه کاليفرنيا توضيح داد: در اين مدار جاذبه ماه، زمين و خورشد يکديگر را دفع می کند و به اين ترتيب هر چيز که در اين مدار قرار می گيرد تا ابد در آنجا باقی می ماند.