اعلام جنگ کمیته ملی المپیک به سازمان تربیت بدنی، علی‌آبادی بار دیگر ورزش ایران را به تعلیق می کشاند؟ خبرآنلاين

کشمکش بین سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک ممکن است عواقبی همچون تعلیق را در بر داشته باشد.

کنترل رفت و آمدها در کمیته ملی المپیک باعث شد تا آتش زیر خاکستر شعله ور شود و این بار پرسنل تحت مدیریت علی آبادی به طور علنی اعتراض خود را نسبت به این قضیه نشان دهند.

پس از انتقادهای علنی چند معاون سازمان ورزش در روزهای گذشته به عملکرد کمیته ملی المپیک از جمله سخنان تند مرضیه اکبرآبادی درباره عملکرد محمد علی آبادی و همکارانش ، کمیته المپیک علم استقلال برداشت و بر اساس قوانین بین المللی خواست تا نشان دهد می خواهد مستقل باشد. بر همین اساس بود که صبح امروز وقتی ماموران حفاظت فیزیکی در محل کاری خود واقع در ورودی های کمیته ملی المپیک حضور پیدا کردند با واکنش مسئولان کمیته المپیک روبرو شدند.

کمیته ملی المپیک به گفته رئیس حراست سازمان ورزش پرسنل حفاظتی مجزا از سازمان استخدام کرده بود که خلاف مقررات داخلی محسوب می شود اما شریف زاده مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری کمیته المپیک ایران در مقام نماینده ویژه رئیس از سوی مسولان کمیته در این باره به خبرگزاری ها گفت:« ما بر اساس چارت ، خصوصی و نهاد غیر دولتی محسوب می شویم . رئیس ما شخص آقای علی آبادی است و ماموران حراست سازمان حق کنترل ورود خروج های کمیته را ندارند.»
این درحالی است که از سالها قبل ،حفاظت فیزیکی چارتی تعریف شده در سازمان تربیت بدنی این مسولیت را اجرا می کرده و در زمان ریاست علی آبادی در سازمان هم شرایط به همین شکل بوده است.
مسولان کمیته ملی المپیک در حالی نسبت به این قضیه واکنش نشان داده اند که ساختمان جدید و فعلی کمیته المپیک که در زمان علی آبادی در سازمان ورزش بنا شد بخشی از مجموعه ورزشی انقلاب محسوب می شود.مجموعه ای که حراست از بخش های مختلف آن را حفاظت فیزیکی سازمان تربیت بدنی بر عهده دارد و با توجه به نزدیک بودن مقر سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک و بازرسی روزانه ماموران این مشکل بیش از پیش نمایان می شود.
کمیته ملی المپیک که با جدا کردن نیروهای حفاظتی خود قصد برافراشتن علم استقلال را دارد ، می تواند بر سر ماجرایی کم اهمیت ورزش ملی ایران را با خطر تعلیق مواجه کند. تنها انتشار خبر این اختلاف در یکی از رسانه های خارجی می تواند به دخالت مستقیم کمیته بین المللی المپیک بیانجامد.اینکه یک مقام رسمی در کمیته ملی المپیک ادعا کرده است ، متولی دولتی ورزش ایران در امور کمیته دخالت می کند ، مفهومی غیر از دخالت دولتی را برای مسولان بین المللی المپیک نخواهد داشت. شائبه ای که کافی است تا آنها وارد بازی شوند و اتفاقی که برای کشور عاق رخ داد درباره ایران هم عملی شود.
کمیته المپیک ایران دوئلی را شروع کرده که تهدیدی جدی به حساب می آید. او که این روزها فشارهای غیر مستقیم زیادی را تحمل می کند و حتی نمایندگان مجلس خواستار استعفای بی دردسرش از سازمان ورزش شده بودند تا بیش از قبل احساس خطر کند . بر همین اساس هم هست که شاید او به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک از پی استفاده از تمام اختیارات بین المللی اش برآمده. ابزاری که وقتی دادکان می خواست از آن استفاده کند ،ناملایمات بسیاری را توسط سازمان ورزش وقت که علی آبادی اداره اش می کرد ، دید.
اگرچه پیش از این هم تیم رسانه ای وابسطه به کمیته ملی المپیک از ابزار اهرم های بین المللی استفاده کرده بودند. در زمان ریاست همزمان علی آبادی بر کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی،درست همان زمان که بحث دو شغله های ورزشی مطرح شد ، در برابر انجام مسولیت های قوه قضاییه در بحث ورزش ، تهدید هایی در رابطه با احتمال تعلیق ورزش ایران به راه افتاد تا آن قانون برای چند ماه به درخواست مجلس مسکوت بماند.
این بار هم درحالی که به نظر می رسد هر روز شکاف کمیته و سازمان ورزش عمق بیشتری پیدا می کند ،مشکلاتی این چنینی ممکن است به سوژه ای مناسب برای رسانه های بیگانه بدل شود که سرانجامش تعلیق ورزش ملی ایران است. مثال آنچه پیش از این در زمان ریاست علی آبادی در سازمان برای فوتبال ایران رخ داد. دعوایی که شخص رئیس جمهور در یک برنامه زنده تلویزیونی درباره اش گفت:« اشتباه از برکناری دادکان توسط علی آبادی آغاز شد.»