محمد مايلی کهن: از قطبی عذرخواهی کردم، حرف‌های علی دايی تضاد دارد، ايسنا

- عملکرد تيم ملی فوتسال بی‌نظير بود

محمد مايلی کهن عملکرد تيم ملی فوتسال در رقابت‌های جام جهانی برزيل را مورد تقدير قرار داد.

اين کارشناس که همواره نظرات خاصی نسبت به مسايل فوتبال کشور دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنای)، پيرامون موفقيت‌های تيم ملی فوتسال، وضعيت تيم ملی فوتبال و باشگاه پرسپوليس سخن گفت.

* عملکرد فوتسال بی‌نظير بود

مايلی‌کهن که نخستين بار با هدايت او فوتسال ايران مقام چهارم جهان را بدست آورده است، درباره‌ی عملکرد تيم ايران در جام جهانی برزيل گفت: از نظر من تيم فوتسال ايران فوق‌العاده بود چرا که تمامی بازيکنان به معنای واقعی فوتسال بازی کردند و حتی وحيد شمسايی نيز به طور کامل در خدمت تيم ملی ايران بود. به نظر من تمامی بازيکنان خيلی خوب کار کردند، همان طور که مشاهده کرديد، با آنکه تيم ملی فوتسال نتوانست به مرحله‌ی نيمه پايانی راه پيدا کند، مردم ناراحتی همراه با ابراز رضايت از بازيکنان داشتند و در واقع با وجود ناراحتی از نتيجه، اما هيچ انتقادی نسبت به بازيکنان وجود نداشت.

عامل بدست آمدن اين نتيجه هيچ چيزی به غير از کوشش، زحمت و ممارست اعضای تيم ملی فوتسال نبوده است. البته طبيعی است که فوتسال جايگاهی همانند فوتبال ندارد و شايد بسياری از فوتبال دوستان نام مطرح‌ترين بازيکنان فوتسال را ندانند. در حالی که بازيکنان درجه‌ی دو، سه فوتبال دنيا را نيز می‌شناسيم.

*کم لطفی به تيم من

البته در طول برگزاری اين رقابت‌ها کم لطفی‌هايی نيز به تيم فوتسال ايران که مقام چهارم جام جهانی ۱۹۹۲ را بدست آورد، صورت گرفت. چرا که گزارشگر تلويزيون عنوان می‌کرد در آن زمان فوتسال چندان شناخته شده نبوده است. در حالی که در همان زمان برزيل، اسپانيا و پاراگوئه دارای ليگ فوتسال بوده و امکاناتی که در آن موقع برای فوتسال ايران بود، به هيچ عنوان قابل مقايسه با شرايط فعلی نبود. در آن سال‌ها ايران ليگ فوتسال نداشت و ما بازيکنان را از تيم‌های فوتبال چمنی انتخاب کرديم که البته گزينش خوبی صورت گرفت و با وجود آنکه تمرين چندانی نداشتيم، اما در نهايت موفق شديم که البته اين کم لطفی‌ها همواره وجود دارد.

* "شمس" زحمات زيادی کشيده است

تاکتيک تيم ملی فوتسال بسيار خوب بود و من با اينکه معتقدم شمس سرمربی تيم زحمات بسيار زيادی برای تيم ملی فوتسال کشيده است، با اين حال در بازی مقابل برزيل و در حالی که يک بر صفر عقب بوديم، در يکی، دو دقيقه‌ی آخر بايد با تمام توان به دروازه‌ی حريف حمله می‌کرديم همان طور که ايتاليا مقابل ما اين کار را انجام داد و در ۵۰ ثانيه‌ی پايانی با پنج نفر به دروازه‌ی ايران حمله کرد و به گل رسيد. بی‌ترديد ما بايد مقابل برزيل اين کار را انجام می‌داديم و می‌توانستيم از اين کار نتيجه بگيريم.

در هر صورت شرايط فوتسال با آنچه که ما در ذهن‌مان مانند مسابقات گل کوچک تصور می‌کنيم، تفاوت دارد. در هر زمينه‌ای نياز به تلاش و تمرينات بسيار است اما، يقين بدانيد که فوتسال ايران شايستگی راهيابی به جمع چهار تيم برتر جهان و عملکردی موفق‌تر را نيز داشت.

* تيم ملی فوتبال مقابل کره شانس آورد

واقعيت امر اين است که در ۳۰ دقيقه‌ی نخست بازيکنان حريف به شدت از ما ترسيده بودند و بازيکنان ايران بسيار بهتر از حريف کار کردند. حتی می‌توانستيم گل‌های بيشتری را وارد دروازه‌ی کره کنيم. اما، در نيمه‌ی دوم حريف با پشت سر گذاشتن مسايل روحی و روانی، به نوعی در نيمه‌ی دوم صاحب فرصت‌های بيشتری شد و به دروازه‌ی ايران فشار آورد که اگر جای مهدی رحمتی در دروازه‌ی ايران با دروازه‌بان کره شمالی عوض می‌شد، شايد حريف اين بازی را در خانه‌ی ايران با نتيجه‌ی سه بر يک به سود خود خاتمه می‌داد.

* انجام ندادن بازی تدارکاتی جای سوال دارد

اين موضوع که عنوان می‌شود بازيکنان به تازگی کنار يکديگر قرار گرفته بودند، نمی‌تواند حرف تازه‌ای باشد. گروه فعلی تيم ملی نزديک به هفت، هشت ماه است در کنار يکديگر هستند و اين موضوع که تيم ايران بازی تدارکاتی نداشته است، نيز جای سوال دارد که چگونه تيم‌های ديگر می‌توانند بازی تدارکاتی داشته باشند اما، ما نمی‌توانيم و درواقع خودمان نخواسته‌ايم که بازی تدارکاتی داشته باشيم. تيم ملی همانند تيم‌های باشگاهی نيست. در تمامی تيم‌های ملی جهان و در تورنمنت‌های بين‌المللی بازيکنان تنها سه يا چهار روز قبل از مسابقه کنار يکديگر جمع می‌شوند و در همين مدت کوتاه بايد القائات تاکتيکی به بازيکنان صورت بگيرد. در هر صورت بازيکنان ما زحمات بسياری کشيده‌اند اما، تصور می‌کنم تا اندازه‌ای شانس آورديم.

* درباره‌ی استفاده از دو بازيکن کوتاه قد در خط حمله‌ی تيم ملی

با توجه به اينکه ديدگاه قالب در دنيا روش ۱-۳-۲-۴ است، ضرورتی ندارد که مهاجم تيم سرزن باشد. البته اگر اين ويژگی را داشته باشد، بهتر است. اما، هافبک‌های خوب در اين روش بيشتر موثر خواهند بود. البته ما بازيکنان ميانی خوبی داريم که به آنها فرصت بازی داده نمی‌شود. مانند محمد نوری،‌ احسان حاج‌صفی و ابراهيم صادقی که از آنها استفاده نمی‌کنيم. البته اين نظر شخصی من است.

* ضرورتی برای حضورم در ورزشگاه آزادی نبود

درباره‌ی عدم حضورم در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی ايران و کره شمالی بايد بگويم که ضرورتی نبود که همه برای تماشای اين بازی در ورزشگاه حضور داشته باشند.

* حضور در تمرين پرسپوليس و عذرخواهی از قطبی!

در هر صورت پرسپوليس را تيم خود می‌دانم و زمانی که در ميان تماشاگران تمرين پرسپوليس بودم کماسی، قطبی و پيروانی لطف کردند و من را به درون زمين دعوت کردند که فرصتی پيش آمد تا من و قطبی پيرامون برخی مسايل با هم صحبت کنيم. قطبی به من گفت اين موضوع که از سوی وی اعلام کرده بودند مايلی کهن را نمی‌شناسد، شيطنت رسانه‌ها بوده و منظور اصلی او اين بوده است که من را از نزديک نديده و اين نخستين بار بود که من را از نزديک می‌ديد. من نيز در همان جا به قطبی گفتم که اگر مواردی بوده که سبب شده است شما ناراحت بشويد، من عذرخواهی می‌کنم.

* ادعاهای مطرح شده در مورد "ليتبارسکی" را باور نمی‌کنم

من تاکنون يک جلسه از تمرينات قطبی را هم نديده بودم و روز پنج‌شنبه برای نخستين بار در تمرينات حضور داشتم. بی‌ترديد مطالب منتشر شده در خصوص نقد تمرينات قطبی از طرف من صحت ندارد. هر مربی می‌تواند تمرينات مربی ديگر را نقد کند اما، اين نقد نبايد غير منصفانه باشد. به عنوان نمونه مطالبی که پيرامون "ليتبارسکی" سرمربی سايپا بيان می‌شود، به گونه‌ای است که گويا ليتبارسکی از کشوری فاقد فوتبال به ايران آمده است و من نمی‌توانم بپذيرم اين موضوع که عنوان می‌شود او روز قبل از مسابقه بازيکنان را ۳۰ تا ۱۰۰ متر دوانده باشد، صحت داشته باشد. چرا که در روستاهای کشورهای جهان نيز می‌دانند که يک مربی روز پيش از بازی بازيکنانش را چنين مسافتی وادار به دويدن نمی‌کند و من به عنوان يک مربی نمی‌توانم چنين ادعايی را باور کنم.

در اين باره که می‌گويند سرمربی سايپا عمدا به دنبال شکست خوردن اين تيم است، نيز معتقدم سرمربی يک تيم آبروی خود را در گرو پيروزی و شکست تيمش می‌داند. به هيچ عنوان چنين کاری را انجام نخواهد داد.

* حرف‌های علی دايی تضاد دارد

محمد مايلی‌کهن درباره‌ی مصاحبه‌های اخير پس از حکم دادگاه مبنی بر ممنوع المصاحبه بودنش و احتمال برخورد با او نيز به ايسنا گفت: اول بايد بگويم که هنوز اين حکم به من ابلاغ نشده است و ديگر آن که اگر هم مشکلی برايم ايجاد شد، جريمه‌اش را پرداخت می‌کنم.

وی درباره‌ی اظهارات علی دايی که از تمايلش برای حل مشکلات با مايلی کهن خبر داده بود نيز گفت: در صحبت‌های علی دايی تضاد زياد ديده می‌شود. دايی در آستانه‌ی مسابقات چهره عوض می‌کند همان طور که ديديد در ۴۸ ساعت مانده به بازی ايران و کره شمالی در برنامه‌ی ۹۰ ظاهر شد و بسيار خوب عمل کرد و در انظار عمومی مطالب مختلفی را عنوان کرد. اما، گويا علی دايی مطالبش را فراموش می‌کند. او در انظار عمومی به گونه‌ای رفتار می‌کند که گويا مشکلی با کسی ندارد. اما، کافی است به وبلاگ مازيار ناظمی مراجعه کنيد تا ببينيد او چه حرف‌هايی درباره‌ی من زده است. صحبت‌هايی که هيچ فردی درباره‌ی دشمنش نيز انجام نمی‌دهد. چگونه می‌توان اين تضاد را باور کرد. من به راحتی در تمرينات پرسپوليس حاضر شدم و از قطبی عذرخواهی کردم. اما، علی دايی در عمل برخلاف صحبت‌هايش کار می‌کند. من نيز از حرف‌هايی که زدم کوتاه نمی‌آيم چرا که صحبت‌های من دقيقا عين واقعيت‌ها بوده است.