مرتضی محصص: بازيکنان تيم ملی بايد بدانند، چيزی از پرتغال کم ندارند، ايپنا

سه روز ديگر تيم ملی فوتبال بايد مقابل پرتغال بايستد. سه روز ديگر تيم ملی بايد ثابت کند تنها به دليل اشتباهات فردی بود که نتيجه را به حريف مکزيکی واگذار کرد.
به گزارش گروه فوتبال خبرگزاری ورزش ايران(ايپنا)؛ اثبات حقانيت تلاش ملی پوشان مقابل تيمی چون پرتغال سهل و آسان نيست، چه بسا به دقت بيشتری نسبت به مکزيک دارد.
تيم ملی بايد فراموش کند که چه کسی مقصر بوده و چه کسی بی تقصير. مرتضی محصص هم چنين اعتقادی دارد: «عده ای وجود دايی را دليل شکست می دانند. برخی هم اشتباهات ميرزاپور را عامل باخت قلمداد می کنند اما بايد بدانيم که علت اصلی اينها نيست. ما يک تيم بوديم. در حقيقت بايد بپذيريم که تيم ملی باخت نه فرد خاصی.»
شايد مهم‌ترين مسئله اين باشد که حالا چه بايد کرد. مقابل پرتغال با چه شيوه ای بازی کرد؟
کارشناس فوتبال کشور می گويد: «بايد ابتدا ببينيم پرتغال چگونه بازی می کند، سيستم آنها چيست تا در مقابل شيوه مناسب را انتخاب کنيم. پرتغال تيمی است که قطعاً در نيمه دفاعی ما سرعت بيشتری خواهد داشت. آنهادر جناحين سرعت بالايی دارند. بايد سيستمی انتخاب کنيم که بتواند اين کار بزرگ را انجام دهد. می گويم کار بزرگ چون اعتقاد دارم غلبه بر شيوه پرتغال کار مهمی است. بطور کلی در بازی مقابل اين تيم بايد با مهاجم سرعتی به ميدان برويم. کسی مثل هاشميان می‌تواند اين وظيفه را برعهده داشته باشد. اگر قرار است از دايی استفاده کنيم فکر می کنم جای او پشت سر هاشميان باشد. از طرفی بايد خط ميانی مان را تقويت کنيم و جناحين را برای عبور پرتغال ببنديم. با اين توضيحات به اعتقاد من سيستم ۱-۵-۴، مقابل پرتغال اثرگذارتر از ديگر روشها است. برای جلوگيری از سرعت پائولتا، رونالدو و فيگو لازم است ما جناحين را بخوبی پوشش دهيم. البته با توجه به اصرار برانکو در مورد استفاده از ۴ مدافع به نظر نمی رسد استفاده از سيستم ۱-۵-۴ مشکلی برای تيم ملی به وجود آورد.»
محصص معتقد است نيمه اول برابر پرتغال برای تيم ملی ايران بسيار حياتی و مهم است؛ «هرچه از زمان بازی بگذرد و نتيجه به سود ما (مساوی يا پيروزی) رقم بخورد برای ما بهتر است. ما حتی می توانيم اميد داشته باشيم که در دقايق پايانی به حريف گل بزنيم. اين کار را آمريکا در جام جهانی قبل انجام داد، پس تجربه اش هم وجود دارد. از طرفی آنگولا هم در ديدار برابر پرتغال ثابت کرد که می توان اين تيم را بهم ريخت، کما اينکه پرتغال تنها يک بار موفق شد از خط دفاع آنگولا بگذرد.»
استفاده از مهره ها و بضاعت موجود شايد مهم ترين هنر برانکو برای ديدار ۲۷ خرداد ماه باشد. چگونه می توان از بازيکنان به بهترين شکل استفاده کرد؟ «کريمی و مهدوی کيا پايه های تيم ملی هستند. آنها به علاوه وحيد هاشميان به تازگی از مصدوميت رهايی يافته اند. شما ديديد که وقتی در ديدار با مکزيک کريمی تعويض شد شيرازه تيمی ما هم پاشيده شد. از شجاعی که استفاده نکرديم. اگر بتوانيم از اين دو مهره در فضای موثر استفاده کنيم راحت می توانيم نتيجه بگيريم. يعنی کريمی پشت مهاجم جلو بايد بايستد و مهدوی کيا هم جايش را با کعبی عوض کند. يعنی مهدی را در بک راست و کعبی را در هافبک مورد استفاده قرار دهيم. زيرا مهدی هم يک فصل در هامبورگ اين فضا را به نحو قابل توجهی تجربه کرده و هم به تازگی از مصدوميت خارج شده و کمی تا شرايط آرمانی اش فاصله دارد.»

يک شکست تلخ روحيه تيم ملی را به کلی دگرگون کرده است. در اين حال بيشترين نگرانی وضعيت روحی ملی پوشان است. محصص می گويد: «من فکر نمی کنم اين کار مربی باشد که روحيه تيم را بالا ببرد. متاسفانه برانکو به استفاده از روانکاو ورزشی اعتقاد ندارد و البته الان ديگر جای اين حرفها هم نيست. اما او بايد اينجا آغازگر باشد. ما در روانشناسی فوتبال بحثی داريم بنام پويايی گروهی. اين بحث يعنی اينکه اگر در هر تيمی دسته جاتی ايجاد شود باعث عدم موفقيت خواهد شد ولی اگر دسته جات به تيم تبديل شوند، آن تيم قطعاً موفق خواهد شد.
ما بايد بپذيريم که در جام ۹۸ بازيکنان ملی ما تجربه بين المللی بالايی نداشتند ولی در اين دوره از اين موهبت برخوردارند. برانکو بهتر است از باتجربه ها شروع کند. او بايد از طريق باتجربه های تيم آرامش را به کل بدنه تزريق کند. بايد به تک تک آنها فهماند که بازيکنان ما چيزی کمتر از پرتغالی ها ندارند، ما اين را در مقابل مکزيک ثابت کرده ايم.»