پرسپوليسى ها بيشتر كتاب مى خوانند يا استقلالى ها؟ على قلى پور، شرق

شايد جمله «پرسپوليسى ها بيشتر كتاب مى خوانند» به مذاق استقلالى ها خوش نيايد. اما به هر حال گفت وگوى ما با يك استقلالى و يك پرسپوليسى خبر از گرايش پرسپوليسى ها نسبت به مطالعه دارد! «رضا عنايتى» بازيكن تيم استقلال است. او مدت يك ماه است كه به دليل چند شكستگى در ناحيه بينى مشغول استراحت است. براى يك خبرنگار كتاب زمان استراحت يك ورزشكار وقت خوبى براى مصاحبه درباره مطالعه است. طرف پرسپوليسى اين مصاحبه «على انصاريان» است كه برخلاف «رضا عنايتى» مدعى مطالعه و خواندن كتاب است. از رضا عنايتى مى پرسم كه چرا فوتباليست ها كتاب نمى خوانند؟ عنايتى در پاسخ مى گويد: «با اين حرف صد در صد موافق نيستم ولى از بعضى جهات و تا حدودى وضعيت همين طور است.» او مى گويد: «فوتباليست ها چون بيشتر درگير ورزش هستند تفكر خود را به راه هاى باريك نمى كشانند و به همين دليل كمتر كتاب مى خوانند.» رضا عنايتى با اشاره به اين كه وقتى براى خواندن كتاب ندارد، افزود: «فرزندان من بزرگ شده اند و اگر غير از فوتبال زمان فراغتى پيدا كنم ترجيح مى دهم اين وقت را به معين و اميد فرزندان خردسالم اختصاص دهم. معين ۴ ساله شده و اميد هم دو سال سن دارد، اينها اوقات فراغت مرا به خود اختصاص مى دهند.» رضا عنايتى در پاسخ به اين پرسش كه خانواده شما چقدر كتاب مى خوانند؟ گفت: «همسر بنده ليسانس تربيت بدنى است و من در بسيارى مواقع او را سرگرم خواندن كتاب مى بينم. معين هم كتاب داستان خيلى دوست دارد و گاهى براى او كتاب مى خوانم. بعضى اوقات هم معين خودش كتاب مى خواند. در كل خانواده ام بيشتر از من كتاب مى خوانند.»عنايتى معتقد است كه اگر كتابى درباره فوتبال پيدا كند حتماً آن را براى افزايش اطلاعات خود مى خواند. وقتى از او مى خواهم يك كتاب خوب درباره فوتبال معرفى كند، در پاسخ مى گويد: «در حال حاضر اصلاً حضور ذهن ندارم. يك ماه از عمل جراحى بينى من گذشته است» و بعد با خنده ادامه مى دهد: «در اين ايام حتى حافظه ام را هم از دست داده ام.»عنايتى در پايان پيشنهادى هم براى افزايش فرصت مطالعاتى فوتباليست ها دارد. به عقيده او اين مشكل تنها با يك چيز قابل حل است و آن برنامه ريزى: «اين مشكل با برنامه ريزى حل مى شود. مثلاً مى توان همه ساعت هاى كارى يك روز را تفكيك كرد تا به همه كارها رسيد با برنامه ريزى خوب مى توان فرصت مطالعه را براى فوتباليست ها فراهم كرد.» حالا وقت اين است كه توپ را به زمين حريف بيندازيم و به سراغ «على انصاريان» از تيم پرسپوليس برويم تا نگويند يك طرفه پيش قاضى رفتند. هر چند كه نيازى به حركت يك طرفه و دو طرفه براى قاضى نيست چون كار يك فوتباليست دويدن است نه خواندن. هر چند كسانى كه بايد بخوانند از غم نان ناچار به دويدن هستند! با اين حال على انصاريان ادعاى كتاب نخواندن فوتباليست ها را با قاطعيتى مثال زدنى رد مى كند و مى گويد: «اين حرف را قبول ندارم» در اوج ناباورى مى پرسم كه مگر شما كتاب مى خوانيد و انصاريان در پاسخ مى گويد: «خواندن كتاب را دوست دارم و انتخاب كتاب بستگى به اين دارد كه تعريف آن را جايى شنيده باشم، بعد از اين فكر مى كنم تا ببينم اين كتاب را دوست دارم يا نه؟» وى درباره دليل مطالعه خود مى گويد: «دوست دارم درباره تجربه هايى كه دارم اطلاعات بيشترى به دست آورم.» على انصاريان به رمان و قصه علاقه بسيار دارد اما مطالعه تاريخ را به همه اينها ترجيح مى دهد. در اين باره مى گويد: «تاريخ ايران را مطالعه درباره بخشى از خودم مى دانم.» على انصاريان كتاب سينوهه را خوانده و به دنبال فرصتى براى مطالعه دوباره اين كتاب است. او درباره آخرين كتابى كه مطالعه كرده است، مى گويد: «يك كتاب خواندم كه درباره دوره قاجاريه و آغامحمدخان قاجار بود. در اين كتاب به جنگ ها و مسائلى پرداخته شده كه در نهايت منجر به كشته شدن او مى شود.» از انصاريان مى پرسم كه منظور شما كتاب خواجه تاجدار است و انصاريان با تاكيد پاسخ مى دهد: «بله» و باز ادامه مى دهد: «به هر كتابخانه اى كه مى روم اول نگاه مى كنم كه ببينم كتاب هاى تاريخى آن كجاست.» «البته من فقط تاريخ ايران را مطالعه نمى كنم. مصر و يونان هم مانند ايران بسيار قديمى هستند و تاريخ آنها را هم دوست دارم.» على انصاريان درباره دليل علاقه خود به تاريخ مصر و يونان هم حكايتى دارد:

«كتاب هايى كه درباره مصر و يونان نوشته مى شود برشى درباره ايران هم هست چون آنها در طول تاريخ با ما در ارتباط بوده اند و ما را قبول داشته اند. پس درباره ما صحبت هاى زيادى كرده اند كه به خواندن آنها علاقه دارم.»از او كه مى پرسى بعضى از فوتباليست ها معتقدند وقتى براى مطالعه ندارند، با لبخند آن را رد مى كند. او با همان قاطعيتى كه از كتاب خواندن فوتباليست ها صحبت مى كند در پاسخ به اين سؤال مى گويد: «وقت نداريم و اين حرف ها بهانه است. ما در اردو آنقدر وقت داريم و آنقدر آزاد هستيم كه كار فكرى كنيم. ما صبح تا شب در اردو تمرين داريم و در اين فرصت مى توانيم كتاب هاى زيادى را بخوانيم.» على انصاريان در پايان پيشنهادى براى افزايش فرصت مطالعاتى فوتباليست ها ندارد چون معتقد است: «فوتباليست ها بايد از كتاب هايى كه دوست دارند استفاده كنند. كسى قصه عشقى دوست دارد، ديگرى حوادث مى خواند، بعضى ها آثار ادبى مى خوانند مثل من، البته اينكه مى گويم ادبى بسيار كمتر از كسانى است كه در اين زمينه كار مى كنند.»