 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
بعد از مسابقه ايران- بحرين بود كه برانكو مجبور شد سيستم تيم ملى را تغيير بدهد. در آن بازى انتقادات زيادى از تيم ملى شد؛ وقتى برانكو همه ستاره هايش را در سيستم ۱-۳-۲-۴ جا داده بود.
مرد كروات وحيد هاشميان را به جناح چپ برده بود، در حالى كه او يك مهاجم نوك است. همين طور فريدون زندى كه يك بازيكن تهاجمى است، در پست هافبك دفاعى بازى كرد. بعد از اين مسابقه برانكو به فكر تغيير سيستم افتاد و ۱-۳-۲-۴ را به ۲-۴-۴ تغيير داد. سيستم جديد جلوى ژاپن و كره شمالى جواب داد. طورى كه ظاهراً سرمربى تيم ملى مى خواهد با همين سيستم در دور برگشت مقدماتى جام جهانى بازى كند. اين را مى شد از مسابقه دوستانه ايران- آذربايجان فهميد.
در نيمه اول ستار زارع، نصرتى، گل محمدى و حسين كعبى چهار دفاع تيم ملى بودند. اين چهار دفاع در طول بازى بارها به سه مدافع پوششى تغيير كرد. به اين ترتيب كه اگر كعبى نفوذ مى كرد، گل محمدى به راست و نصرتى به وسط حركت مى كرد و زارع در همان چپ مى ماند و بالعكس از جناح چپ اين حركت انجام مى شد. در اين مواقع سيستم از ۲-۴-۴ به ۲-۵-۳ تغيير مى كرد.
فريدون معينى، كارشناس فوتبال در اين باره مى گويد: «سيستم تيم ملى بر پايه ۲-۵-۳ است. يعنى برانكو هر چقدر كه از ۴ دفاع استفاده كند اما سيستم تيم ملى ۲-۵-۳ مى شود. البته تيم ملى قبلاً با ۱-۳-۲-۴ و حالا با ۲-۴-۴ بازى مى كند اما بعضى اوقات با تغييراتى به سيستم ۲-۵-۳ برمى گردد.»
او دليل آن را ميل بازيكنان ايرانى به اين سيستم مى داند: «هميشه اين مشكل بوده كه بازيكنان نمى توانند از منطقه خودشان مراقبت كنند. با اين وجود برانكو سيستم را عالى پياده مى كند.»
|
advertisement@gooya.com |
|
اين در حالى است كه جلال چراغپور، كارشناس فوتبال چنين اعتقادى ندارد. او مى گويد: «به دفاع حال حاضر تيم ملى، دفاع كشويى مى گويند. يعنى سيستم همان سيستم ۲-۴-۴ است اما مدافعان در اين سيستم دو حالت دارند: ۱- وقتى يكى از دو دفاع كنارى نفوذ مى كند، سه مدافع ديگر يك مثلث تشكيل مى دهند. ۲- دو دفاع كنارى وقتى نفوذ مى كنند، تك هافبك دفاعى با دو دفاع وسط يك مثلث تشكيل مى دهند. مدافعان تيم ملى اين روزها با حالت اول بازى مى كنند.»
اما در خط هافبك زندى، كريمى، نكونام و مهدوى كيا حضور داشتند. ۴ هافبك تيم ملى مقابل آذربايجان كه در مواقعى با حضور يك مدافع به ۵ نفر افزايش مى يافت. چراغپور در اين باره مى گويد: «مشكل اين خط نداشتن يك هافبك دفاعى است. بازيكنى مثل باقرى. حالا همه ميل به حمله دارند. در حالى كه نبايد از دفاع غافل شد. اين سيستم براى تيم ملى غلط است. اگر تيم ملى مقابل تيمى قوى بازى كند، اين مشكلات هم مشخص مى شود. مثلاً تيم ملى با سيستمى كه مقابل آ اس رم بازى كرد، در ۵۰ دقيقه ۵ گل خورد. چون تيم ملى فاكتورهاى لازم را براى پذيرش اين سيستم ندارد. البته ما با اين روش مى توانيم جلوى كره شمالى و بحرين موفق شويم.»
در سيستم جديد دايى و هاشميان دو مهاجم تيم ملى هستند. با اين وجود چراغپور كارشناس فوتبال معتقد است كه از بين دايى و هاشميان بايد يكى در زمين باشد: «هاشميان و دايى مهاجم نوك هستند با خصوصياتى تقريباً يكى. آنها فقط اختلاف سن دارند. براى همين بايد يكى در زمين باشد.»
چراغپور مثال مى زند: «در سيستم ۲-۴-۴ دو بازيكن جلويى بايد پشت سر هم بازى كنند. مثل كاكا و شوچنكو در تركيب ميلان. شوچنكو مهاجم نوك است و كاكا پشت او. در شرايط تيم ملى اگر مدافع حريف يك ضربه سر بزند، دايى و هاشميان هر دو جا مى مانند. به نظر من تركيب تيم ملى طورى طراحى شده كه همه ستاره باشند.»
اين در حالى است كه مجيد جلالى اعتقادى به سيستم و تغييرات در آن ندارد. او مى گويد: «در زمين اعداد بازى نمى كنند. مهم اين است كه شرح وظايف هر بازيكن مشخص باشد. يعنى هر بازيكنى بداند كه در زمين چه كارهايى انجام بدهد.»
