نتيجه گرفتن ارتباطى با نتيجه گرايى ندارد، مدافعان برانكو فقط زير توپ مى زنند، سيامك رحمانى، ايران ورزشي

تكرار واژه «نتيجه گرا» براى برانكو ايوانكوويچ و مقايسه كردن او با اتور هاگل و مورينيو شوخى تلخى است كه مى تواند در تاريخ ثبت شود. اين در واقع تلاش براى توجيه ضعف هاى برانكو و آراستن او به ويژگى هايى است كه سرمربى تيم ملى فاقد آن است. همان طور كه بارها تكرار شده و همه هواداران تيم ملى تأييد مى كنند كارنامه تيم ملى و برانكو مثبت و قابل قبول است. ۷ امتياز از سه بازى سخت دور رفت و رساندن تيم ملى به جايگاهى كه همه را وسوسه كند تا به صعودى بى دردسر و شيرين به جام جهانى فكر كنند. لذتى كه حتى در جام جهانى ۱۹۹۸ هم با وجود رسيدن به مرحله نهايى تجربه اش نكرده ايم.
در واقع نتيجه گرفتن و كسب پيروزى ها و نتايج لازم، امتياز بزرگى است كه برانكو ايوانكوويچ از آن بهره مى برد. امتيازى كه او را از تمام مربيان ايران در ۲۵ سال اخير متمايز مى كند و به ويژه اگر ما به جام جهانى برسيم در تاريخ فوتبال ايران به جاودانگى برانكو خواهد انجاميد. او تيم ايران را در رنكينگ فيفا به رتبه يى افتخارآميز و بى سابقه رسانده است و با كارنامه يى كه در آن ۱۹ پيروزى و ۴ تساوى و يك باخت به چشم مى خورد مى تواند ادعا كند كه حتى در سطح بين المللى هم به ركوردى كم نظير دست پيدا كرده است. اين رشد در تيم ملى قابل ستايش و غير قابل انكار است.
اما جريانى كه به دفاع مطلق از برانكو مى پردازد - اگر فرض كنيم همه با حسن نيت و با صداقت سخن مى گويند - دچار سوءتفاهم شده است. البته طبيعى است كه بسيارى از انتقادهاى به عمل آمده از تيم ملى مغرضانه، بدون استدلال و عوامفريبانه باشد. اما ايرادى كه به كيفيت كار تيم ملى وارد مى شود منافاتى با تأييد نتايج به دست آمده توسط اين تيم ندارد. تيم ملى از نظر رياضى، روى كاغذ و روى اسكوربورد تيمى فوق العاده موفق است. بر اين اساس بايد برانكو را يك مربى برنده محسوب كرد. اما اين اساساً به معناى بالا بودن كيفيت بازى تيم ملى و رسيدن به هماهنگى و نظام يافتگى مطلوب در اين تيم نيست.
موضوع ساده، روشن و بدون ابهام است و به نظر مى رسد پيچيده كردن آن فقط براى نديده گرفتن نقاط تاريك انجام مى شود. تيم ملى با استفاده از خلاقيت بازيكنان بزرگش، ضعف حريفان، بخت و اقبال و البته هوش و فراست برانكو به نتايج خوبى رسيده است اما هنوز توان ارايه يك بازى حرفه يى و قابل قبول را ندارد. اين حقيقتى است كه براى فهم آن نياز به كنكاش و تحليل گسترده نيست. نگاهى به سه بازى اخير تيم ملى نشان مى دهد كه ما هنوز تا چه حد مغشوش و بدون برنامه بازى مى كنيم. تيمى كه در خانه مى تواند ۲۰ دقيقه آلمان ها را تحت تأثير قرار دهد اما به راحتى ۲ گل مى خورد و قادر به جبران آن نيست.
تيم برانكو از نظر عددى عالى عمل كرده است اما اين ربطى به اتفاقات داخل زمين ندارد. اگر تيم ما با همين شكل و شمايل بازى، به جام جهانى برود، ، پيش بينى اينكه در برابر تيم هاى آماده و منظم صعود كرده چه نتايجى خواهد گرفت كار دشوارى نيست. همين جا است كه مى توانيم نتيجه گرفتن تيم برانكو را پديده يى فارغ از «نتيجه گرا» بودن او به حساب آوريم.

آنچه يونانى ها در جام ملت هاى اروپا ارايه دادند و آنچه چلسى از ابتداى اين فصل نشان داده فوتبالى كم نقص و هوشيارانه است كه اگر از زيبايى هاى لازم بهره ندارد، اين زيبايى ها به شكلى هدفمند فداى نتيجه پايان بازى شده است. اما اين همان اتفاقى نيست كه در تيم ملى ايران مى شود شاهد آن بود. كارى كه برانكو انجام مى دهد قابل قياس با مورينيو و رهاگل نيست و بهتر است با چنين مقايسه ها يى بيش از اين به او لطمه نزنيم. تيم برانكو خوب نتيجه مى گيرد و خوب بازى مى كند. با دفاع كردن از ضعف هاى تيم ملى و با ارجاع دادن نتايج برانكو به »نتيجه گرا» بودن او هيچ كمكى به تيم ملى نمى شود.
ايرادها را بايد برطرف كرد و پيش از آن بايد آنها را ديد. كسانى كه تصميم گرفته اند در هر شرايطى به توجيه عملكرد تيم ملى بپردازند سهمى در پيشرفت فوتبال ملى ندارند. مدافعانى كه تنهابه دفع توپ مى پردازند و از بازيسازى عاجزند.
اين جمله را كه «اگر مى خواهيد چيزى را نابود كنيد بهترين روش، بد دفاع كردن از آن است» را زياد شنيده ايم.