فوتبال، ادواردو گالیانو، برگردان: پولاد همایونی

این نوشته به مناسبت بازی ایران و ژاپن برگردانده شده و امیدوارم که تیم ایران یک بازی دیدنی به تماشاگران ارائه دهد.
-------------------------------------------------------------------------------

تاریخ فوتبال سفر غمناکیست از شادی به سوی وظیفه. هنگامی که ورزش به صنعت مبدل شد، زیبایی شادی آفرین بازی برای بازی از ورزش رخت بر بست. در جهان و پس از پایان قرن، فوتبال حرفه ای آن چه را که سودآور نیست از عرصه ورزش زدوده است. سودآوری در این جا به معنای پر کردن کیسه های پول است. امروز هیچ کس حاضر نیست دستمزد به بازیکنی دهد تا لحظه ای کودک شود و با توپ چنان هنرنمایی کند که نوجوانی با بادبادکش و یا گربه ای با گلوله نخی : مثل بالرینی با یک توپ به سبکی بادبادک که در میان زمین و آسمان چرخ می خورد و یا گلوله ی نخی که گشوده می شود. او بازی می کند، بی آنکه بداند که دارد بازی می کند. بدون گل. بدون ساعت و بدون داور.

بازی به شکل نمایش درآمده است : تعداد کمی بازیگر و توده ی انبوه تماشاگر و نمایشی که آدم آن را تماشا می کند. این نمایش پردرآمد ترین تجارت جهانیست و سازماندهی آن نه برای بازی و شادی ، که برای جلوگیری از « بازی کردن » است. فن آوران و دست اندرکاران ورزش حرفه ای، فوتبالی را آفریده اند که شالوده اش بر سرعت زیاد و قدرت بدنی استوار است. شادی ، تخیل و جسارت جایی در این نمایش ندارند.
خوش بختانه گاها یک آدم شوخ و شنگ پیدا می شود که متن نمایش را زیر پا می گذارد و به عبث تمام بازیکنان حریف و داور و تماشاگران را دریبل می زند تا با شادی جسم خود را در سرزمین ممنوع شده آزادی پرتاب کند.

[سيپريسک، سايت پولاد همايوني]