 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
در سال ۱۹۹۳ بود كه كمپانى خودروسازى طرف قرارداد فرانس بكن باوئر از يك شركت آلمانى به ميتسوبيشى تغيير يافت. مديران اين سازمان عظيم مستقر در توكيو در عوض يك قرارداد پرمايه از بكن باوئر خواستند تا مشاوره فوتبال ژاپن كه در اين ورزش هنوز يك كشور در حال توسعه بود را برعهده بگيرد. قرار شد اسطوره فوتبال آلمان هم در راه اندازى و توسعه جى ليگ كمك كند و هم در عرصه بين المللى از ژاپنى ها حمايت كند تا جام جهانى به ژاپن بيايد. بكن باوئر با كمال ميل پذيرفت تا پول ژاپنى ها به حسابش واريز شود اما در محافل خصوصى چندين بار گفت كه مأموريت ناممكنى را قبول كرده است. او در آن زمان مى گفت: « استاديوم هاى ژاپن مثل قبرستان ساكت است. هر دهات كوچكى از ورزشگاه هاى ژاپن شلوغ تر است.»
۱۱ سال، بعد هنگامى كه در دسامبر سال گذشته تيم ملى آلمان با مربى جديدش يورگن كلينزمن به يوكوهوما رفت، بكن باوئر در تلويزيون آلمان حرفش را پس گرفت:«چه كسى اهميت مى دهد كه من ديروز چه گفته ام؟»
طى ۱۱ سال، ژاپن به پيش داورى كسى كه روزى به آنها كمك كرده بود تا توسعه يابند پاسخ دندان شكنى داد. جام جهانى ۲۰۰۲ باشكوه تمام در ژاپن برگزار شد و امروز در همان استاديوم هايى كه براى جام جهانى ساخته شده بودند حتى در مسابقاتى با هند و سنگاپور هم حدود ۶۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ بليت فروشى مى روند.
ژاپن حالا بهترين تيم فوتبال آسيا است و طى دهه گذشته در دنيا هم به يك قدرت قابل احترام تبديل شده است. شايد فوتبال در هيچ كشور ديگرى به اين سرعت توسعه نيافته باشد اما اين پيشرفت خيره كننده اتفاقى نبود و از بالا فرمان داده شده بود. ابر قدرت اقتصاد نبايد در محبوب ترين ورزش جهان عقب مى ماند. از اين رو سياستمداران و سازمان هاى تجارى اين كشور نيروى زيادى را در اين راه گذاشتند. امروز جى ليگ، يك ليگ نمونه در آسيا كه نه در جهان است و موفقيت آن فقط با ليگ هاى NBA (ليگ حرفه يى بسكتبال امريكا) و NFL (ليگ فوتبال امريكايى) قابل مقايسه است. تيم ملى هم با زيكوى برزيلى در تابستان از عنوان قهرمانى اش در جام ملت هاى آسيا دفاع كرد.
مثل هر پروژه ديگرى كه ژاپنى ها دارند براى فوتبال هم برنامه ريزى جامعى كرده اند. آنها به هيچ وجه مثل كشورهاى عربى حاشيه خليج فارس قصد تزريق بى رويه و بى هدف پول را نداشتند و همه جوانب لازم براى توسعه اين ورزش را در نظر گرفتند. در عرصه هاى اجتماعى، سياسى، فرهنگى و اقتصادى برنامه هاى ميان مدت و بلند مدت زيادى براى رسيدن به همان هدف اصلى يعنى پيشرفت فوتبال وجود داشت.
|
advertisement@gooya.com |
|
حالا حتى مادر قاره ها، اروپا هم با حسادت خاصى به شرق دور نگاه مى كند و از آنجا كه طرفداران پرشور ژاپنى با آن تريكوهاى آبى شان بيشتر از هواداران ساير كشورها هرجا كه مى روند پول خرج مى كنند اروپايى ها علاقه شان را به آنها پنهان نمى كنند. باشگاه هاى انگليسى، ايتاليايى و آلمانى در تورهاى خريدشان هميشه سرى هم به جى ليگ مى زنند و بكن باوئر رييس كميته برگزارى جام جهانى ۲۰۰۶ آلمان نيز به هنگام برگزارى مرحله نيمه نهايى جام ملت هاى آسيا از گفتن اينكه دوست دارد ژاپن قهرمان شود تا هواداران زياد و خبرنگاران متعددش ميهمان ژرمن ها در جام كنفدراسيون ها باشند هيچ ابايى ندارد. او ۳۰۰۰۰ هوادار ژاپنى كه در حين جام جهانى ۱۹۹۸ به فرانسه سفر كردند را از ياد نبرده است.
رييس هيأت مديره شركت آديداس- از همراهان قديمى فيفا- نيز از پيشرفت ژاپنى ها بسيار خرسند است. آديداس در حين جام جهانى ۲۰۰۲ فقط در ژاپن بيش از يك ميليون پيراهن آبى تيم ملى ژاپن را فروخت.
همچون هر صعودكننده ديگرى، ژاپنى ها هم از سقوط ناگهانى مى ترسند. ژاپن به هيچ وجه حتى تصور اين را هم نمى تواند بكند كه به جام جهانى راه نيابد. حتى تجسم اينكه به جاى ژاپنى ها فوتباليست هاى فقير كره شمالى در تابستان ۲۰۰۶ به آلمان به آلمان بروند براى كشور ميزبان و فيفا وحشتناك است. تيم زيكو در پيونگ يانگ هيچ حامى نخواهد داشت چون بعيد است كه رژيم كيم ديكتاتور به دشمنان خونى اش ويزا بدهد. كاوابوچى رييس فدراسيون فوتبال ژاپن نيز چند وقت پيش از بازيكنان خواست تا از چهار مسابقه اول ۱۰ امتياز بگيرند. در آن صورت از نظر او سفر به پيونگ يانگ مى تواند از برنامه حذف شود! تيم زيكو سه امتياز اول را در خانه در برابر همين كره شمالى گرفت و سه امتياز بعدى را بايد از خانه قدرت دوم آسيا با خود ببرد و ژاپنى ها مى دانند كه گرفتن امتياز در تهران به مراتب دشوارتر از پيونگ يانگ است.
