پس از مسابقه با كره شمالى برنامه هاى تلويزيون غمگين بود. نيمى از مردم ژاپن بازى را تماشا كرده بودند و اصلاً عجيب نبود كه آنها بعد از شكست - پيروزى خفيف و اتفاقى مقابل كره شمالى - حوصله خنديدن نداشته باشند. البته اگر مى خواستند مثل مردم تهران ناراحتى خود را با سيگار هضم كنند، مسلماً توكيو در دود غرق مى شد. زيكو هر سه امتياز را براى ما ذخيره كرده بود ولى شيوه بازى تيم كاملآً تماشاگران را نااميد كرد. بر خلاف ايران كه مردم در تاكسى ها فقط درباره فوتبال حرف مى زنند، در ژاپن مسافران مترو اصلاً صحبت نمى كنند. آنها عادت ندارند با كسى كه نمى شناسند رابطه داشته باشند. در محيط كار هم فرصت زيادى براى اين بحث ها نيست. با اين و جود در وقت استراحت ظهر كه ناهار مى خوريم با دوستان بازى فوتبال ديروز را تحليل مى كنيم.
زيكو به تساوى راضى است
وقتى تيم ملى ژاپن به بن بست مى خورد زيكو به بازيكنان تيم دستور مى دهد كه با حفظ توپ و پاسكارى هاى تك ضرب لحظه به لحظه موقعيت توپ را عوض كنند. اين پاس ها آنقدر ادامه پيدا مى كند تا با يك ارسال بلند به قلب دفاع حريف، مهاجمان تيم سرعت خودشان را نشان دهند.
البته دو جناح تيم ملى ژاپن هم كاملاً خطرناك است. ضربات آزاد و كرنرهايى كه »شونسوكه ناكامورا» روى دروازه ايران ارسال مى كند، در كنار ضعف ايران در خط دفاعى اميدوارى تماشاگران ژاپن را براى رسيدن به گل افزايش مى دهد. به هر حال زيكو شناخت خوبى از ايران دارد. در جام ملت هاى آسيا ايران را متوقف كرد و حالا براى موفقيت در دومين مسابقه مقدماتى جام جهانى روزانه چند ساعت در هتل محل اقامتش به ايران فكر مى كند. شايد زيكو به كسب يك نتيجه تساوى در تهران هم راضى باشد اما هيچ وقت اين حرف را به زبان نمى آورد.
لژيونرها در اولويت بعدى
استخوان انگشت كاواگوچى شكسته و بعيد است كه او به بازى با ايران برسد. سانتوس و تاناكا ماكاتو هم از دومين ديدار تيم ملى ژاپن محروم هستند اما احتمال اينكه آسيب ديدگى شينجى اونو و اوكوبو تا روز مسابقه برطرف شود خيلى بالا است.
هنوز هم امكان دارد كه هيده توشى ناكاتا غايب ژاپن باشد. او مصدوميت هاى مداومى را تجربه كرده و نظم خاصى را كه زيكو مى خواهد، ندارد.
زيكو اصلاً دوست ندارد كه لژيونرها نظم تيم را به هم بريزند. حتى در مسابقه با كره شمالى هم تركيب ابتدايى تيم را نفرات حاضر در »جى ليگ» تشكيل مى دادند. اما وقتى بازى گره خورد زيكو مجبور شد لژيونرها را به زمين بفرستد.
نقطه مقابل ژاپن، ايران است. يكى از بزرگترين ضعف هاى تيم ملى ناهماهنگى بازيكنان داخل كشور با لژيونرها است. مشكلى كه زيكو با حذف كردن لژيونرها آن را حل كرده!
advertisement@gooya.com |
|
ژاپن در تهران نمى تواند نفس بكشد!
همين كه تصور كنى ۱۲۰ هزار نفر به تو زل زده باشند به اندازه كافى ترسناك است. هيجانى عجيب در استاديوم آزادى وجود دارد. استرسى كه مانع از موفقيت حريف مى شود. البته اين تماشاگران وقتى تيم ملى ايران عقب مى افتد كاركرد منفى دارند. جو منفى آنها در بعضى اوقات به ضرر ايران تمام مى شود.
دايى و كريمى هم كه هر روز در نشريات ژاپنى سهميه دارند. روزى يك خبر يا يك گفت و گو كه عليه تيم ملى ژاپن است.
البته اين مشكل اصلى ما نيست. عمده ترين خطرى كه تيم ملى ژاپن در مسافرت به تهران احساس مى كند ارتفاع ۱۲۰۰ مترى تهران از سطح دريا است. اين در حالى است كه ما در ژاپن حدوداً همسطح اقيانوس زندگى مى كنيم. پس عجيب نيست كه زيكو قبل از بازى با ايران، تيم را به يك كشور اروپايى ببرد. اين اختلاف فشار باعث مى شود تيم ما دچار مشكلات تنفسى شود.
بدل نكونام
در سيستم بازى ژاپن چيزى به اسم يارگيرى «من تومن» نداريم. اين تيم است كه وظايف دفاعى دارد. البته براى مهار على كريمى مطمئناً زيكو برنامه هايى دارد. در تركيب تيم ملى ژاپن فوكونيشى مسؤوليت هاى سنگينى دارد. او با خصوصيات دفاعى و تهاجمى نقش مشابه جواد نكونام در تيم ملى ايران را ايفا مى كند. او شاه كليد ژاپن در كارهاى تدافعى است.
هرچند كه ژاپن چندان روى مهار كريمى تمركز نمى كند. مدافعان ژاپن منطقه يى دفاع مى كنند و كريمى در هر منطقه كه باشد، مدافع آن پست جلوى او قرار مى گيرد. البته او در ژاپن بازيكن سرشناسى است. باشگاه «توكيووردى» پارسال ۲ ميليون دلار به او پيشنهاد داد.
غير از كريمى، دايى هم محبوبيت زيادى در ژاپن دارد. او از سال ۹۴ در فوتبال قاره آسيا مطرح شده و حالا بهترين گلزن جهان است. خبر ازدواجش هم انعكاس زيادى در رسانه هاى ژاپن داشت.
مترجم : مهدى امير پور