تعويض دايى و شعور ما، محمد نورى فر، شرق

اين بار برخلاف گذشته «منامه» را بدون حسرت ترك كرديم! اين بار نه كسى به بازيكنان ما سيلى زد، نه كشك بادمجان «سرو» شد و از همه مهم تر فرصتى نداشتيم تا افسوس ۲ امتياز از دست رفته را بخوريم! ما هنوز با گذشت ۳ روز پس از مسابقه مات و مبهوت مانده ايم كه برانكو ايوانكوويچ چگونه توانسته با خود كنار بيايد و بگويد: «از بحرين بهتر بوديم.»حالا دنيايى از پرسش هاى بى جواب در فضايى مشوش ما را محاصره كرده اند اما چه كنيم كه براى حفظ روحيه بعضى از آدم هاى نازك نارنجى فوتبال ايران بايد سكوت كنيم. در روزنامه هاى توكيو فرداى پيروزى خانگى ژاپن بر كره شمالى موج انتقاد ها عليه زيكو آغاز شد، اما انگار كه آنها آموخته اند نقد سازنده يعنى چه؟ از عادل فردوسى پور بايد سپاسگزارى كرد. او با وجود اينكه معتقد است نبايد بيش از حد ضعف هاى ميدان منامه را درشت كرد اما با جرات در گزارش بازى چهارشنبه شب گفت كه شايد هنگام تعويض على دايى فرا رسيده باشد. فردا بعدازظهر ساعت ۱۴ برانكو مى خواهد در يك جلسه مطبوعاتى مقابل خبرنگاران بنشيند و مجدداً پاسخگو باشد. مطمئناً يكى از اولين سئوال هايى كه از او پرسيده مى شود درباره تعويض على دايى است و برانكو احتمالاً براى هزارمين مرتبه تاكيد مى كند «كه او ستون تيم من است و اگر نيازى به تعويض باشد اين كار را انجام مى دهم.» كاش كسى اين سئوال را از برانكو نپرسد. در عوض براى هزاران بار توضيح و دفاعيه غير منطقى پروفسور از كاپيتان يك بار براى هميشه مى توان به او نهيب زد كه برانكوى عزيز، به شعور ما توهين نكن! دايى، آقاى گل جهان در مرز ۳۷ سالگى توانايى بازى در تيم ملى را دارد اما نه ۹۰ دقيقه! او به عنوان يكى از ضعيف ترين بازيكنان تيم ملى مقابل بحرين به مانند هوادارانش چشم هايش را مى بندد و مى گويد: «وظايفى كه مربيان از من خواستند را انجام دادم.» كدام وظيفه؟ حتماً لازم بود برانكو قبل از مسابقه به او يادآور شود كه روى توپ هاى شروع مجدد ضربه اول را بايد با قدرت بزنى! ابتدايى ترين كارى كه كاپيتان يك بار هم انجام نداد.
محمد دادكان بايد با خبر باشد كه ما بين حرف هاى درگوشى بازيكنان تيم ملى با خبرنگاران نكات تاسف برانگيزى وجود دارد.

اگر دادكان بپذيرد پشت او هستند كسانى كه بى صبرانه صعود به جام جهانى را انتظار مى كشند پس مى توان اين اخبار پنهانى را به گوش رئيس رساند كه چه اتفاقى رخ داده است تا يكى از ستاره هاى نامدار، ۵۱ درصد سهام تيم ملى را به نام فلان بازيكن بداند و مابقى را به مردم اختصاص دهد! براى چه آن لژيونر خوش اخلاق ديگر يك ذره هم به توانايى هاى مهاجم تيم اعتقادى ندارد؟ مطرح كردن چنين مسائلى بيشتر به اين خاطر است كه احساس مى كنيم تيم بدون حاشيه برانكو كه با تدابير ويژه به منامه رفت و به پيونگ يانگ و توكيو نيز مى رود مبادا فقط به خاطر تعويض نشدن يك بازيكن آرزو هاى همه را به باد دهد. چهارشنبه شب همگان ديدند كه كاپيتان غير قابل تعويض است مگر اينكه دست هايش بالا برود!