خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس جام ملتهاي آسيا
يك روانشناس فوتبال معتقد است؛ حاشيه آفريني فوتبال ناشي از خارج كردن اين رشتهي ورزشي از يك هيجان و انبساط خاطر به عرصهي مرگ و زندگي است.
دكتر مسعود عارف ناظري كه در زمان سرمربيگري بلازوويچ تيم ملي ايران را همراهي كرده است، در گفتوگو با خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: اين كه بازكينان فوتبال در فضاي كاملا مشابه با بازيهاي چند سال گذشته رفتارهاي ناشايست از خود بروز ميدهند، نتيجهاي است كه به دليل متفاوت شدن توقعات جامعه از بازيكنان فوتبال ايجاد شده است.
وي افزود: اين توقعات فشارهاي زيادي را روي بازيكن وارد ميكند و منجر به ايجاد استرسهاي مزمني ميشود كه در نهايت بروز رفتارهاي نابهنجار را در پي دارد.
عارف نظري تصريح كرد: هر انساني براي مقابله با استرس، دو مرحلهي هشدار و مقاومت را بايد بگذارند. در مرحلهي مقاومت، به دليل نوع رفتار ورزشكاران و تاثيرات دروني بدن بر رفتارهاي بروني فرد، بايد كنترل بيشتري بر خود داشته باشد تا رفتار غير اخلاقي بروز ندهد. افزايش فشار خون، افزايش ترشح هورمونهاي مغزي و افزايش خوني كه اكسيژن دريافت ميكند، بدن را در موقعيت پاسخ دادن براي يك وضعيت دشوار آماده ميكند اگر مرحلهي دوم استرس طولاني شود، شخص دچار فروپاشي استرس ميشود.
اين روانشناس ورزش در ادامه اظهار كرد: اين كه رحمان رضايي با تمام تجربيات حرفهاي خود در ليگ ايتاليا در صحنهاي كاملا عادي، تحمل خود را از دست ميدهد، هيچ ارتباطي به ميزان تواناييهاي وي براي مقابله با چنين شرايطي ندارد. بلكه قرار گرفتن وي در موقعيتي كه تعريف حساستري از آن شده است و وي را وادار به كسب نتيجه كرده است، استرسهاي جانبي بيشتري را به وي وارد ميكند و در نتيجه رفتار نابهنجار بروز ميكند.
وي تاكيد كرد: تبديل شدن ورزش در جامعه به يك ابزار براي موفقيت و دور شدن از هدف اصلي خود از مواردي است كه ورزشكاران را از شرايط روحي هيجاني قابل كنترل به هيجانات غير قابل كنترل سوق ميدهد.
عارف نظري خاطر نشان كرد: امروزه فوتبال به ابزاري تبديل شده كه خيليها براي آن نقشه كشيدهاند و در اين راستا موفقيت براي مديران نيز يك امر اضطراري ميشود. در نتيجه هيجانات و استرسهاي ناشي از عدم نتيجهگيري به بازيكن و ساير افراد همراه تيم، نفوذ پيدا ميكند و در نهايت نيز ترسي از عدم موفقيت، نابهنجاري زود هنگام و از دست دادن نتيجه را موجب ميشود.
advertisement@gooya.com |
|
وي در ادامه با اشاره به رفتار متفاوت «ديويد بكام» و «يحيي گل محمدي» در دو صحنهي كاملا مشابه در عدم به ثمر رساندن پنالتي كه بازيكن انگليسي بر خلاف بازيكن ايراني اين مهم را يك حادثه ميخواند، خاطر نشان كرد: زماني كه يك فوتباليست خود را نمايندهي يك ملت بداند، قطعا نميتواند آنگونه كه بايد در ميدان بازي آرامش داشته باشد. در اين راستا و براي دوري از حاشيه و كسب موفقيت، بايد تعريف جديدي از فعاليتهاي ورزشي ارايه كرد، كه در آن سالم بازي كردن با آرامش نسبت به پيروزي ارجحيت داشته باشد.