رهبر ارکستر آکادميک تهران: ای کاش موسيقی هم عادل فردوسی‌پور داشت، ايسنا

رهبر ارکستر آکادميک تهران گفت: ای کاش موسيقی هم «عادل فردوسی پور» داشت‌ که به راحتی حرف دل اهالی موسيقی را مطرح می‌کرد و از شرايط ما می‌گفت.

امين سالمی درباره‌ی دليل کم‌کاری «ارکستر آکادميک تهران» در سال جاری به خبرنگار بخش موسيقی خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا)، توضيح داد: وضعيت ارکستر‌های مستقل و خصوصی‌، خيلی با ارکسترهای دولتی تفاوت دارد. بنده به عنوان رهبر يک ارکستر مستقل بايد هم تابع قوانين دولتی و هم تابع اسپانسرهای مالی باشم‌ اما مشکل اينجاست‌ که نمی‌خواهم به هرقيمتی به صحنه بروم‌ چرا که اسپانسرهای مالی گاهی به هنرمندان توهين می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: وقتی ارکستر‌ خصوصی می‌شود،‌اولين مشکلش همان بحث مالی است. از شرايطی سخن می‌گويم که اسپانسرها وجود دارند‌ اما بيشتر با پاپ خوان‌ها کار می‌کنند و زمانی هم که اسپانسر می‌شوند می‌خواهند حداقل دستمزد ممکن را به ارکستر پرداخت کنند. اسپانسرها می‌خواهند،‌ سليقه‌ی شخصی خود را بر آثار يک ارکستر اعمال کنند، آنها از ما توقع دارند، قطعات بی‌ارزش اجرا کنيم تا سالن پر شود.

او تغيير و تحولات مديريتی در حوزه‌ی موسيقی را از موانع بر سر راه هنرمندان دانست و ابراز عقيده کرد:گاهی برای دوستان مهم نيست که بنده موسيقی ملی اجرا می‌کنم يا موسيقی پاپ و روحوضی به صحنه می‌برم. گاهی فکر می‌کنم،‌ من با يک نوازنده‌ی کنار خيابان فرقی ندارم. وقتی وارد اين مراکز می‌شويم برای آنها مهم نيست که بنده نوازنده هستم‌ يا پستچی و يا...

سالمی درباره‌ی انگيزه‌ی نوازندگان ارکستر در چنين شرايطی، بيان کرد:‌با نوازندگان ارکستر رابطه‌ی دوستانه‌ای داريم و چيزی غير ازاين هم نمی‌توانست ما را کنار يکديگر قرار دهد. خوشحالم چرا که نوازندگان ارکستر من فوق‌العاده‌ هستند، آنها واقعا هنرمند هستند نه پول مند!

رهبر ارکستر آکادميک تهران همچنين گلايه کرد:يک نفر در مقابل ارکستر آکادميک تهران سنگ اندازی می‌کند. او نه هنرمند ونه از مديران اين عرصه است اما نمی‌دانم چه خصومتی با من دارد. بنده نيز به عنوان يک رهبر ارکستر مستقل، توانايی ندارم که با اين شخص مقابله کنم، کسی هم نيست که پشتم بايستد.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اينکه آيا ارکستر آکادميک تهران قصد دارد درخارج ازکشور اجرا داشته باشد؟گفت:‌ به هر قيمتی درخارج از کشور اجرا نمی‌کنم، چرا که هميشه نتيجه‌ی خوبی ندارد.

سالمی سخنانش را اينگونه ادامه داد: می‌دانيد چه تعداد نوازنده‌، کنج عزلت را به صحنه اجرا ترجيح دادند و ديگر اسمی از آنها وجود ندارد؟ دليلش بر بی‌هنر بودن آنها نيست. آنها حيا دارند و به هر قيمتی حاضر نشدند پا به صحنه‌ی اجرا بگذارند، اميدوارم کسی که اين درددل‌ها را می‌شنود، اقدامی انجام بدهد.

اين هنرمند عرصه موسيقی دربخش ديگری از سخنانش با اعتقاد بر اينکه، مديران به ارکستر‌های دولتی اهميت بيشتری می‌دهند،‌گفت: با تمام توانمندی‌ها و هنری که برديا کيارس دارد‌، قول می‌دهم‌ اگر مدير اجرايی ارکستر ملی اين ارکستر را ترک کند،‌ارکستر ملی ايران زمين می‌خورد. اين در حالی است که ارکستر آکادميک تهران هيچ نوازنده‌ی مشترکی با ارکستر سمفونيک تهران و ارکستر ملی ايران ندارد، تنها يک نوازنده‌ی «آلتو» مشترک است که آن را هم ارکستر ملی از ما تقاضا کرد.

رهبر ارکستر آکادميک تهران تاکيد کرد: بنده به همراه آقای خزاعی (خواننده ارکستر) تمامی تلاشمان را می‌کنيم تا ارکستر سرپا بماند.

او در پايان سخنانش از احتمال کنسرت ارکستر آکادميک تهران در اسفند ماه سال جاری خبر داد وافزود:‌برنامه‌ريزی هايی انجام داديم‌ که بنا بر مساعد بودن شرايط، سه شب در تالار وحدت اجرا داشته باشيم.