حبیب در اولین مصاحبه خود عنوان کرد: هیچ‌گاه به دنبال ابتذال نبودم، راه مردم

از مدتها قبل زمزمه بازگشت حبیب محبیان معروف به حبیب در محافل مختلف مطبوعاتی و رسانه‌ای به خصوص سایت‌های خبری مطرح شده است که ابتدا با رضا رشیدپور مجری صدا و سیما در سایت شخصی‌اش همراه با عکس مشترکش با وی این خبر را اعلام کرد که بدنبال آن این خبر در بسیاری از سایت‌ها منعکس شد.

در این میان سایت‌های مختلف و مراجع رسمی دولتی اظهار نظرهای مختلفی را اعلام نموده‌اند، همانند اینکه آقای حبیب محبیان تقاضای کنسرت در تهران نموده است ولی مسئولین هنری وزارت ارشاد طی اظهار نظری اعلام داشتند تقاضای مجوز آلبوم موسیقی حبیب در دست بررسی دارند.

روزنامه «راه مردم» به منظور اینکه به ابهامات، تکذیب‌ها و تاییدهای افراد و مراجع مختلف پایان دهد، مصاحبه‌ای چالشی با آقای حبیب محبیان انجام داده است که از نظر شما می‌گذرد.

آقای محبیان بفرمائید چه شد که بعد از ‌یک فاصله طولانی به ایران بازگشتید؟

حس ایران دوستی در وجود من شعله می‌کشید. مدتها بود که با خودم کلنجار می‌رفتم اما هر بار که تصمیم گرفتم یک مشکل خانوادگی و روزمرگی پیش می‌آمد و مانع می‌شد تا اینکه یک باره همه چیز را کنار زدم و قصد دیار کردم.

شما که وطن دوست بودی چرارفتی؟
اوایل انقلاب احساس این بود که فضای مناسبی برای اجرای موسیقی میسر نیست من هم با شدت علاقه‌ای که به کار آهنگ سازی و خواندن داشتم تصمیم به رفتن گرفتم اما باید به جرات بگویم که متأسفانه آن مدینه فاضله خیالی 15 سال مرا از علائقم یعنی موسیقی دور و خانه نشین کرد. جالب اینکه بدانید در این مدت از دو جنبه زجر می کشیدم یکی فاصله از مملکت خود و دیگری از موسیقی.

چه مدت در آنجا کار موسیقی انجام ندادید؟
حدود پانزده سال در منزل درگیر فعالیت‌های اقتصادی بودم و برای خودم آهنگ می‌ساختم اما پس از آن با دیدن مشکلات موسیقی‌های موجود تصمیم گرفتم مجددا کارهای خود را ارائه دهم.

با این روحیه فکر نمی کنید دیر تصمیم به بازگشت گرفتید؟
شاید، اما زندگی در غربت گرفتاری‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد.

چه شد تصمیم برای بازگشت گرفتید؟
فشار غربت و علاقه شخصی به وطن و تشویق همسر و فرزندم برای زندگی در ایران. اما مستحضر هستید از بین بردن زندگی که با آن همه سختی و مشقت در آمریکا درست کردم به شدت و ریسک پذیر بود.

من برای رسیدن به اهدافم ضررهای زیادی متحمل شده‌ام اما این بار بالاخره با هر دشواری که بود توانستم تمام زندگی خود را در آنجا رها کرده و به سمت اصالت واقعی خود یعنی کشورم بازگردم، ضمنا متوجه شدم که حاکمیت نظام با هنر و موسیقی مخالف نیست بلکه با ابتذال و دور شدن از فرهنگ مردم مخالف است.

ایران و زندگی در آن با تمام خاطرات و فرهنگ و عقاید دینی و مذهبی در واقع شروع دوباره زیستن پس از سه دهه دوری و غربت است که برای من لذت و شیرینی وصف ناپذیر عجیبی به همراه دارد.

تعبیر و نگاه سی ساله شما نسبت به ایران چیست؟
مردم دوست داشتنی ایران همیشه لبریز از احساس، محبت و مهربانی هستند در هیچ کجای دنیا این زندگی سراسر عاطفه و نوع دوستی و باهم بودن را ندیدم. اراده قوی این ملت واقعا غرورآفرین است. باور کنید ایران به یک قدرت بلا منازع تبدیل شده است. این باعث فخر ایرانیان است.

یعنی ورود شما به این دلایل بستگی داشت؟
بلی، اما مسائل دیگری هم دخیل بود از جمله تهاجم بی منطق و مبتذل به فرهنگ و به ویژه موسیقی ایرانی. متأسفانه هر چند وقت یک بار متوجه می‌شدم که فلان خواننده بعد از کسب شهرت در ایران از کشور خارج شده و به کشورهای دیگر و شبکه‌های ماهواره‌ای پناه می‌برند. من برگشتم تا به آنهایی که سودای رفتن دارند ثابت کنم که آنجا خبری نیست هیچ کجای دنیا کشور خود آدم نمی‌شود.

حالا که برگشتید قصد دارید مجددا به عالم هنر برگردید؟
فعلا بدنبال آرامش زندگی و لذت بردن از موهبت معاشرت با مردم بزرگوار و صمیمی و آداب و رسوم ارزشمندی که مدتها با آن فاصله داشته‌ام، هستم. از آنجا که من هم مثل همه ایرانیان متعلق به این سرزمین هستم، چنانچه بتوانم خدمتی در جهت رشد و شکوفایی موسیقی کشورم داشته باشم با کمال میل ادای دین می‌کنم البته در این مدت حدود یکسالی که در ایران هستم تقاضای همکاری در زمینه هنر را در چارچوب‌قوانین و مقرارت کشور داشته‌ام.

یعنی برای فعالیت مشکلی ندارید؟
ببینید من هیچگاه به دنبال ابتذال نبوده‌ام حتی قبل از انقلاب در طول این سی سال هم تلاش کرده‌ام هیچگاه از معیارهای اصولی موسیقی کلاسیک و فاخر و فرهنگ اصیل ایرانی خارج نشوم. به نظرم همیشه نحوه فعالیت من با بقیه متمایز بوده.

شما سابقه کارهای من را ملاحظه کنید. من همیشه و در هر حالتی با عقاید و باورهای خودم زندگی کردم. من این حرف را برای اینکه به ایران آمدم نمی‌زنم بلکه در طول این سی سال گذشته کارنامه‌ام کاملا واضح و روشن است.

وقتی که طی سال‌های قبل آثاری در مورد رزمندگان، امام علی (ع)، عید غدیر و چندین قطعه مذهبی دیگر که خواندم در ایران نبودم که گفته شود بخاطر اینکه تأییدی بگیرم آنها را اجرا کرده‌ام. در واقع اجرای این کارها صرفا‌ به خاطر اعتقادات من بوده، در عین حال از فضایی که در ایران برای کسانی که بخواهند به اصل خویش برگردند بوجود آمده و از لطف مردم و مسئولان تشکر می‌کنم.

آیا این اواخر کار جدیدی از خود ارائه کرده‌اید که از طرف شبکه‌های تلویزیونی پخش شده باشد؟
نه به هیچ وجه. الان حداقل بالغ بر 2 سال است که هیچ همکاری نداشته و اساسا‌من با هیچ شبکه‌ای قرار دادی ندارم و رسما‌به همه شبکه‌های ماهواره‌ای اعلام کرده‌ام موافق پخش برنامه‌هایم در آن شبکه‌ها نیستم. اما علی‌رغم این اقدام ممکن است شبکه‌ای این درخواست را رعایت نکرده باشد که متقابلا‌ من هم باید راهکارهای قانونی عدم پخش آثارم را در آن شبکه‌ها پیگیری کنم.

اما کارهایی که از شما مطرح می‌کنند که با برخی ارزش‌های مورد قبول مردم همخوانی ندارد در این رابطه چه توضیحی دارید؟
همانطور که اشاره کردم من شخصا تاکنون تلاش کرده‌ام در آثارم هنجارشکنی نشود و سعی کرده‌ام ارزش‌های مورد قبول مردم را رعایت کنم اما از جانب تهیه کننده یا طرف قراردادم متاسفانه ممکن است تنها در چند اثر (از مجموعه حدود 130اثر تولید شده‌) این موضوع رعایت نشده باشد که این کار صرفا‌ توسط قراردادم بوده و این تنها به فضای نامناسب لس آنجلس بر می‌گردد و اینجانب در آن نقشی نداشتم.

در واقع اثر خریداری شده به نحوی میکس شده که برای فروش در شبکه‌های ماهواره‌ای جذاب باشد و این کار به من ربطی نداشته است. در عین حال جا دارد که از این بابت از مردم عزیز عذرخواهی کنم، اما همانطور که در محتوای روند کلی تولیدات من مشخص است در اکثریت قریب به اتفاق در کار‌هایم من این مراقبت و حساسیت وجود داشته است. زیرا همیشه خود را پایبند ارزش‌های ملت خوب و با صفای خودم می‌دانم مضاف بر اینکه کارهایی نیز قبل از انقلاب اجرا کرده‌ام که محتوای مذهبی داشته است.

شما در حال حاضر با این سابقه چه پیغامی برای نسل جدید این هنر دارید؟
در موسیقی و محتوای اشعار سلامت نفس و احترام به ارزش‌های انسانی و فرهنگی کشور قبل از هر چیزمهم است. نسل جدید باید بداند موسیقی یک زبان انتقال فرهنگ است. پس در انتخاب شعر، آهنگ و اجرا باید دقت عمل داشته باشند زیرا یک هنرمند از توانایی وجودی و ذاتی خود بر خواسته و تنها اثر اوست که ماندگار است. پس در تولید آن دقت عمل اجتناب ناپذیر است و باید تلاش کنیم که فرهنگ اصیل خودمان را تولید و با زیبایی هر چه بهتر منتقل کنیم.