مخاطب (رادیو) برای ما مهم نیست!، خبرآنلاین

مدتی است که از منابع رسمی و غیر رسمی اعلام می شود که رادیو مخاطبان خود را از دست داده است و یا در حال ریزش مخاطب است. بنده در مورد برنامه‌های نمایشی و از طریق کلاس‌ها، دانشجویان و مردمی که با آنها ارتباط دارم می گویم که این آمار ـ اگر وجود داشته باشد - درست نیست.

رادیو همچنان برد گسترده‌ای دارد و هنوز طبق روال سنتی، در فضاهایی که از تلویزیون نمی شود استفاده کرد، رادیو جایگاه رسانه‌ای خود را دارد؛ در واقع رادیو سهل الوصول تر است؛ قدرت انتقال در آن بیشتر است و رسانه ارزا‌ن‌تری بشمار می‌رود.

از آنجایی که همزمان در برنامه سازی رادیو و تلویزیون بوده ام، اعتقاد دارم تاثیر رادیو بیشتر و ارتباط برقرار کردن مخاطب با آن راحت تر است چرا که توجه به برنامه‌های رادیویی نیاز به تمرکز بالایی ندارد و مثلا در هنگام قدم زدن در پارک هم می توانید از رسانه رادیو استفاده کنید.

با این حال معتقدم که متاسفانه در حوزه برنامه سازی، رادیو از آدم‌های کارآمدی استفاده نمی کند، آد‌م‌هایی که با تسلط به دانش روز و خلاقیت‌های رسانه‌ای بتوانند منعکس کننده حرف مردم باشند نه آن چیزی که خودشان دوست دارند و ایمان دارم که در رادیو امروز اینطور نیست، گرچه تلویزیون هم...

ما اگر با مخاطب همذات پنداری نکنیم، رسانه ما، یک رسانه شخصی می شود؛ مردم در هر جای جهان دوست دارند که حرف خودشان را بشنوند و خود را در رسانه ببینند و بشنوند، نوع رسانه‌اش هم برای شان مهم نیست.

اما امروزه معمولا در برنامه سازی رسم شده است که یک ناصح از زاویه دید خودش برای مردم حرف می زند و این برای مردم کافی و جذاب نیست. در حالی که مخاطب باید آرمان‌هایش را در برنامه‌های رسانه ببیند. و اگر یک نگاه خاص در نوع برنامه سازی ما حاکم شود، نتایج مطلوبی نخواهد داشت. اینها البته به شرطی است که مخاطب برای ما «مهم» باشد و گرنه صرفا بحث پر کردن آنتن و برنامه ها پیش می آید که آن مبحث دیگری است.

به نظر می‌رسد در زمانه ای که شبکه‌های ماهواره ای در حال افزایش کمی و البته تاثیرگذاری هستند و از طرفی خانواده ها و نسل جوان نیز خوراک تفریحی می خواهد، اگر ما نتوانیم جواب مناسبی به نیاز آنها بدهیم، جذب رسانه‌های دیگر می شوند و این به هیچوجه مطلوب و قابل بازگشت نیست.