نيمی از زنان خانه دار تهرانی خشونت خانگی را تجربه کرده اند، سرمايه

سرمايه، مهرزاد غنی پور: براساس تحقيقی که روی زنان خانه دار متاهل ساکن شهر تهران انجام شده نيمی از اين زنانه خانه دار تجربه خشونت خانگی داشته اند و بيشتر آنها (۶/۶۱ درصد) غير از صبر و تحمل اقدام ديگری را در برابر اين معضل انجام نداده اند. مريم زمانی در پايان نامه کارشناسی ارشد خود (۱۳۸۷) با بررسی ۳۸۴ نفر از زنانه خانه دار ساکن تهران که متاهل بوده و در زمان تحقيق شاغل نبوده اند به از اين نتيجه رسيد که ۲/۴۸ درصد اين زنان تجربه خشونت خانگی از سوی همسر را داشته اند و ۵۵ درصد آنها تجربه خشونت روانی، ۶/۷ درصد خشونت جسمی، ۳/۹ درصد خشونت مادی را داشته اند و ۲۸ درصد آنها نيز تمام اشکال خشونت را تجربه کرده اند.

مريم زمانی که در پژوهش خود ميزان آگاهی زنان از حقوق فردی و اجتماعی شان را مورد بررسی قرار داده متوجه شد که بيشتر زنان يعنی ۶/۶۱ درصد صبر و تحمل را در برابر اين مشکل در پيش گرفته اند و اقدام ديگری انجام نداده اند.
نتايج اين تحقيق همانند نتايج بررسی سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۵ است که براساس آن گزارش در کشورهای بنگلادش، برزيل، پرو، ژاپن، تايلند، تانزانيا، اتيوپی، ناميبيا و... ۵۵ تا ۹۵ درصد زنانی که مورد بدرفتاری قرار می گيرند هرگز در جست وجوی خدمات رسمی نبوده اند و اين عدم تمايل شايد حاکی از ناآشنايی زنان با خدمات رسمی يا روند استفاده از آن باشد.براساس پژوهشی که زمانی انجام داده است، اقدام
۱/۱۴ درصد زنان خانه داری که مورد خشونت خانگی قرار گرفته اند، قهر کردن بوده و ۵/۱۳ درصد نيز مقابله به مثل کرده اند و تنها ۸/۳ درصد شکايت و تهديد به طلاق در اين مواقع را انجام داده اند.
۳/۴ درصد نيز تهديد به خودکشی يا اقدام به خودکشی کرده و بازهم تنها ۵/۰ درصد به مراکز مشاوره مراجعه کرده اند.از زنان مورد بررسی در اين تحقيق ۴۴ درصد ديپلم، ۲۵ درصد ابتدايی يا راهنمايی،
۱۰ درصد ليسانس، هفت درصد بی سواد، هفت درصد فوق ديپلم و دو درصد فوق ليسانس بوده اند و ۲۸ درصد آنها سابقه اشتغال داشته اند.هنگامی که از اين زنان پرسيده شد که چه حمايتی به آنها در برابر خشونت خانگی کمک می کند با بيشترين فراوانی، ۵/۳۷ درصد پاسخی به اين سوال نداده اند و ۸/۱۳ درصد هم ترکيبی از حمايت های خانواده، حمايت مالی، حمايت مسوولان و آگاه سازی را مطرح کرده اند.۲/۱۱ درصد هم آگاه سازی زنان از حقوق شان و ۷/۱۱ درصد حمايت قانونی از زنان را مطرح کرده اند.در نتيجه بيشتر زنان ترکيب چند حمايت را موثر دانسته اند و آگاهی دادن به زنان در مورد حقوق شان و نيز تغيير قوانين و حمايت های قانونی، از انواع حمايت هايی بوده که درصد بيشتری از زنان خواستار آنها هستند و آن را موثر می دانند.از يافته های ديگر اين پژوهش آن بود که تعداد فرزندان در ميزان آگاهی زنان از حقوق خانوادگی شان موثر است به طوری که با کاهش تعداد فرزندان آگاهی بيشتر شده است .همچنين نتايج اين تحقيق نشان می دهد زنانی که بيش از ۳۰ سال از زمان ازدواج آنها می گذرد و آنهايی که کمتر از يک سال از زمان ازدواج شان می گذرد، کمترين ميزان آگاهی از حقوق خانوادگی را نسبت به سايرين داشته اند و کسانی که بين ۱۶ تا ۲۰ سال از زمان ازدواج شان می گذرد، بيشترين آگاهی را دارند. از نتايج ديگر اين تحقيق آن است که شغل همسر در ميزان آگاهی از حقوق خانوادگی تاثير دارد و زنانی که شغل همسر خود را مشاغل آموزشی، کارمند، مهندسی و نظامی عنوان کرده اند بيشترين آگاهی را دارند و مشاغل آزاد، بازنشسته و مغازه دار نسبت به سايرين آگاهی کمتری از حقوق خانوادگی خود دارند. از سوی ديگر تحصيلات همسر زنان هم به ميزان آگاهی آنها از حقوق خانوادگی شان تاثير داشته است.همچنين تحصيلات خود زنان هرچه افزايش يافته، آگاهی آنها نيز از حقوق خانوادگی بيشتر شده و آنهايی که سابقه اشتغال داشته اند، به حقوق خود آشناتر بوده اند .