ماه، در آهم نشست
گريه ی دريا شکست.
ساحل ِچمخاله را
با تو نفس می زنم.

ای تو گلِ دوردست
حرفِ مرا مو به مو
با گل ِ شب بو بگو!:

با غزل هر چه مست
قفل به دروازه‌ی
هرچه قفس می زنم.

***

آمده بودم از شمال

دل، به سرای سينه ام
شعر ِ تو را سروده بود.
در شب ِ جشن ِآينه
بوی بهاره ی تو بود.

آمده بودم از شمال
تا که چمن سرشتِ من !
سبز وُ معطرت کنم .

در شب ِ بيقراری ام
عطر ِ برنجِ تازه را
بالش ِ بسترت کنم .