نامه گروهی از نهادها و شخصيت‌های سياسی و فرهنگی ايرانی به دبيرکل سازمان ملل در مورد اعتصاب غذای زندانيان سياسی ايران

در ايران و زندانهای آن چه می گذرد که انسانهائی صلح جو، خشونت پرهيز وعاشقان زندگی، راهی جز گذشتن از جان و زندگی خويش برای اعتراض نمی يابند؟

عاليجناب بان کی مون
دبير کل محترم سازمان ملل متحد

انسانهائی که می خواهند عقيده خويش را ابراز کنند و برای بهسازی جامعه انسانی تلاش کنند، به اتهاماتی واهی زندانی می شوند، کليه حقوقشان، حتی به عنوان يک زندانی، ناديده گرفته می شوند، هم بندانشان به شکلی مشکوک و سؤال برانگيز جان می بازند و خود به طور مستمر زير فشارهای جسمی و روحی قرار می گيرند تا تحقير ها و اتهامات حکومتيان را بپذيرند.

فکر می کنيد اينها بايد تمامی اتهامات دروغين و همه تحقير ها را پذيرا شوند و سکوت کنند؟

آيا اگر عليرغم همه فشارها نخواهند و اصلآ نتوانند تحقير ها و اتهامات را بپذيرند، چه بايد بکنند؟

اينها چگونه می توانند اعتراض کنند و حق زندگی و انسان بودنشان را از حکومتيان باز ستانند؟

در اعتراض به مرگ های اخير هاله سحابی و هدی صابر و در اعتراض به شرايط غير انسانی حاکم بر زندانهای ايران دوازده زندانی عقيدتی سرشناس از ۲۸ خرداد ۱۳۹۰ آغاز به اعتصاب غذا کردند. از تاريخ ۲ تير ماه شش زندانی عقيدتی ديگر به اين اعتراض پيوستند و اکنون هيجده زندانی عقيدتی در اعتصاب غذا به سر می برند.

آنها راهی بجز اين اعتصاب غذا برای رساندن صدای اعتراض خويش به جهانيان نيافتند. اما واقعيت دردناک اين است که اغلب اين زندانيان تحت شرايط نامساعد زندان، تا کنون بسيار ضعيف شده اند و بخشی از سلامتی و توانائی جسمی خويش را از دست داده اند و عدم پاسخگوئی حکومت در مقابل خواستهای بر حقشان ممکن است به قيمت جان برخی از آنان تمام شود.

به گزارش کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از سال ۱۳۸۲ تا کنون، حداقل ۱۸ زندانی عقيدتی-سياسی، شامل ۷ زندانی پس از انتخابات ۱۳۸۸، در زندان جان خود را از دست داده اند.

خانم شيرين عبادی برندۀ جايزۀ نوبل صلح می گويد: "مجموعه اين عوامل نشان می دهند که حکومت در سنوات مختلف قصد جان زندانيان سياسی را می کند. يعنی وقتی که يک زندانی سياسی حاضر به تمکين و مصاحبه و اقرار دروغين نمی شود به انحاء مختلف سعی می کنند او را بشکنند و يکی از اين انحاء آزار واذيت جسمی است که در برخی موارد منجر به فوت می شود چنانکه در مورد زنده ياد هدی صابر اين اتفاق افتاد."

به دليل همه اين واقعيات خانواده های اين زندانيان و بسياری از مردم ايران به شدت نگران حال اين زندانيان هستند.

ما هم به شدت نگران سلامتی و زندگی اين انسانهای شريف هستيم. ما ضمن اعلام همبستگی با اين اعتصاب غذا، اعلام می کنيم که مسئول جان زندانيان زندانبانان اند و زندانبانان يعنی سازمان اطلاعات و وزير آن، قوه قضائيه و رئيس آن، دولت و رئيس جمهورآن و مشخصآ رهبر جمهوری اسلامی آقای خامنه ای که خود شخصآ ادعا دارد واعتراف می کند که حاکميت بلامنازع و ولايت برکليه ارگان های حکومتی وهمه مردم ايران را در دست دارد.

ما از شما تقاضا می کنيم تا از همه امکانات خود برای حفظ سلامتی و زندگی اين انسانها استفاده کنيد و از مقامات جمهوری اسلامی آقايان خامنه ای، صادق لاريجانی و احمدی نژاد بخواهيد ضمن پذيرش مسؤليت حفظ جان زندانيان سياسی، به سرعت به خواستهای آنان رسيدگی کنند.

ما از شما تقاضا می کنيم تا همه امکانات خود را برای ارسال هر چه سريعتر گزارشگر ويژه حقوق بشر به ايران به کار گيريد. تنها در آنصورت است که جناياتی که در زندانهای جمهوری اسلامی صورت می گيرد و نقض وحشيانه حقوق بشر در ايران بر جهانيان آشکار خواهد شد.

پيشاپيش از همکاری و زحمات شما متشکريم.

امضاء کنندگان:
انجمن ها و گروه ها:
۱) اتحاد برای ايران ـ بلژيک فدراسيون اروپرس
۲) اتحاد برای ايران بايرن
۳) اتحاد برای ايران دوسلدورف
۴) اتحاد برای ايران کلن – بن
۵) انجمن پويا کلن
۶) انجمن جنبش راه سبز ايرانيان –دانشگاه ويکتوريا (سيگما)
۷) انجمن حقوق بشر و دموکراسی / هامبورگ
۸) انجمن ديفا آخن
۹) انجمن همبستگی با مبارزات مردم ايران – آخن
۱۰) ايران آزاد - کانون دفاع از حقوق بشر، آزادی و دموکراسی – آلمان
۱۱) پشتيبانان حقوق بشر و دموکراسی در ايران– اسن
۱۲) پندار صلح
۱۳) جامعه دفاع آز حقوق بشر در ايران -جنوب کاليفرنيا
۱۴) جمعيت دفاع از حقوق مردم ايران در اتريش‬‎
۱۵) جنبش همبستگی برای آزادی و دمکراسی در ايران - نروژ
۱۶) حاميان جنبش سبز ايران - استکهلم
۱۷) حاميان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۸) راه سبز اتاوا
۱۹) فعالين سبز برای دموکزاسی در ايران
۲۰) کارشناسان ايران سبز
۲۱) کانون پژوهش فرهنگ ايران (يوتوبوری)
۲۲) کانون حقوق بشری سيمرغ - دورتموند
۲۳) کميته جمعی از ايرانيان ايالت نورد راين وستفالن آلمان کلن ،اسن،ووپرتال
۲۴) کميته ی دفاع از حقوق بشردر ايران -اتريش
۲۵) گروه ۲۲خرداد- هامبورگ
۲۶) گروه همبستگی با جنبش دموکراتيک ايران –ادمونتون (سيدمی)
۲۷) مادران پارک لاله/لس آنجلس- ولی
۲۸) مادران صلح مونترال
۲۹) ‎‫نسل آزاديخواه ايران- اتريش

اشخاص:
۱) ابراهيم نبوی
۲) احمد فرهادی
۳) ارژنگ برهان
۴) ارشاد عليجانی
۵) اسماعيل ختايی
۶) اشرف مير هاشمی
۷) اصغر خرسند
۸) اکبر دوستدار
۹) امير حسين بهبودی
۱۰) امير هوشنگ ممتاز
۱۱) انور ميرستاری
۱۲) البرز دماوندی
۱۳) بهرام عباسی
۱۴) بهروز بيات
۱۵) بهروز خليق
۱۶) بهزاد کريمی
۱۷) بيت الله بی نياز
۱۸) بيژن پيرزاده
۱۹) بيژن معجری
۲۰) پرتو نوری علا
۲۱) پرويز مختاری
۲۲) پروين بختيارنژاد
۲۳) توران همتی
۲۴) جلال ايجادی
۲۵) جواد جواهری
۲۶) جهاننور مهربخش
۲۷) حبيب پرزين
۲۸) حجت نارنجی
۲۹) حسن جعفری
۳۰) حسن کاشانی
۳۱) حسن کلانتری
۳۲) حسن نايب هاشم
۳۳) حسن يوسفی اشکوری
۳۴) حسين علوی
۳۵) حميد سالک
۳۶) حنيف مزروعی
۳۷) داود نواييان
۳۸) رضا جوشنی
۳۹) رضا چرندابی
۴۰) رضا عليجانی
۴۱) رضا فانی يزدی
۴۲) زری سردانی
۴۳) زينت اسماعيلزاده
۴۴) سپيده فارسی
۴۵) سعيد رحيمی
۴۶) سعيد شروينی
۴۷) سوفيا صديقی
۴۸) شهرام تهرانی‌
۴۹) شهلا بهاردوست
۵۰) شيرين دقيقيان
۵۱) عباس شيرازی
۵۲) عباس مظاهری
۵۳) عزيز کرملو
۵۴) عفت ماهباز
۵۵) علی اکبر مهدی
۵۶) علی پرسان
۵۷) علی پور نقوی
۵۸) عليرضا ربانی
۵۹) علی‌ شاکری
۶۰) علی فروزنده
۶۱) علی ماهباز
۶۲) علی مزروعی
۶۳) غفور ميرزائی
۶۴) فاطمه بالايی لنگرودی
۶۵) فتحيه يزدی
۶۶) فتحيه زرکش يزدی
۶۷) فرزانه عظيمی
۶۸) فرشيد ياسايی
۶۹) فرهاد فرجاد
۷۰) فيرزه فولادی
۷۱) کاظم علمداری
۷۲) کريم شامبياتی
۷۳) کمال ارس
۷۴) کورش اعتمادی
۷۵) کيوان فروزانفر
۷۶) گلنسا رازی
۷۷) ماريا فوگت
۷۸) محسن حيدريان
۷۹) محسن شايسته
۸۰) محسن نژاد
۸۱) محمد برقعی
۸۲) محمد سهيمی
۸۳) محمد علی قنادزاده
۸۴) محمود ميرزاوند
۸۵) مرتضی ملک محمدی
۸۶) مسعود آذری
۸۷) مسعود فتحی
۸۸) مسيح علی نژاد
۸۹) مليحه زهتاب
۹۰) مليحه محمدی
۹۱) مناف عماری
۹۲) منوچهر مختاری
۹۳) مهدی امينی
۹۴) مهدی خانبابا تهرانی
۹۵) مهدی فتاپور
۹۶) مهران براتی
۹۷) مهران مصطفوی
۹۸) مهران مير فخرايی
۹۹) مهرداد حريری
۱۰۰) مهرداد عمادی
۱۰۱) مينا رضائی
۱۰۲) ندا فرخ
۱۰۳) نسيم درياب
۱۰۴) نوشابه اميری
۱۰۵) نيره توحيدی
۱۰۶) نيکلا بروزووسکی
۱۰۷) وهاب انصاری
۱۰۸) ويدا طالبی
۱۰۹) هوشنگ اسدی
۱۱۰) يدی قربانی