پايان اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی، کلمه

۱۲ زندانی اعتصاب کننده در زندان اوين عصر ديروز به اعتصاب خود پايان دادند.

به گزارش خبرنگار کلمه، ۱۲ زندانی اعتصاب کننده که از شنبه گذشته در اعتراض به رفتار غير انسانی با هدی صابر و هاله سحابی به اعتصاب تر دست زده بودند روز گذشته پس از دريافت پيام های متعدد از شخصيت ها و گروه ها به اعتصاب خود پايان دادند.

بهمن احمدی امويی-حسن اسدی زيدآبادی-عمادالدين باقی-عماد بهاور-قربان بهزاديان نژاد-محمد داوری-اميرخسرو دليرثانی-فيض الله عرب سرخی- ابوالفضل قديانی-محمد جواد مظفر-محمدرضا مقيسه-عبدالله مومنی زندانيانی هستند که بيانيه ی اعتصاب را امضا کرده اند، که از روز بعد و پس از خروج عماد باقی از زندان مهدی اقبال و محسن امين زاده به اين ليست اضافه شدند.

***

پايان اعتصاب غذا به معنای پايان اعتراض به نقض حقوق شهروندی نيست

کلمه: دوازده زندانی سياسی اعتصاب کننده در بند ۳۵۰ زندان اوين با صدور بيانيه ای ضمن اعلام پايان اعتصاب غذای خود نوشته اند: اکنون ما اعتصاب کنندگان در پاسخ به پيام های محبت آميز و ضمن ابراز احترام و تشکر از ايشان، اعلام می داريم که شب يکشنبه ۵ تيرماه ۱۳۹۰ به اعتصاب غذای خود پايان داده ايم. بدون شک اين پايانی بر اعتراض های مدنی نسبت به نقض حقوق بشر و مظالم صورت گرفته نخواهد بود و اعتراض مردم سبز ايران تا دستيابی کامل به حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی خود ادامه خواهد داشت.

آنها ضمن تشکر از خانواده های صابر، سحابی و شامخی از همه حاميان اين اقدام از جمله آيات و مراجع عظام دينی و شخصيتهای مذهبی،سياسی و ملی ،احزاب و گروه ها ، فعالان و نهادهای مدافع حقوق بشر ،اصحاب رسانه ،روزنامه نگاران ،پزشکان و وکلا سپاسگزاری کرده و اضافه کرده اند: «سپاس فراوان خود را از حمايت عملی دوستان عزيزمان در زندان رجايی شهر و اقدامات هم وطنان خارج از کشور و خانواده های دردمندمان که همواره صبورانه حمايت خويش را از ما دريغ نورزيده اند ، اعلام می داريم.»

متن کامل اين بيانيه که در اختيار کلمه قرار گرفته، به شرح زير است:

به نام خدا

ملت شريف ايران

تاثر و تالم ناشی از مرگ ناباورانه شهيد هدی صابر برای هم بنديان وی بسيار سنگين و غير قابل تحمل بود. اعتصاب غذا حداقل اقدامی بود که در اعتراض به آن فاجعه اسف بار به ذهن ما خطور می کرد، همان اقدامی که صابر خود در اعتراض به شهادت مظلومانه خانم هاله سحابی انجام داه بود.

اعتصاب غذا از يک سو پاسخی بود به ندای وجدان و ادای تکليف اخلاقی ما به عنوان هم بندان هدی صابر و از سوی ديگر فرياد اعتراض و خشم ما بود عليه ظلمی که بر صابر و پيش از او بر هاله سحابی رفت، آن دو شهروند مسوول و مسلمان پاکی که در راه آرمانهای خود جان باختند.

اعتصاب غذای ما يک اقدام جمعی اعتراضی بود عليه بی تدبيری، کبر و دروغگويی نهادينه شده در بخش هايی از حاکميت کشور.

ما دوازده تن از زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين، اعتصاب غذای خود را روز شنبه ۲۸ خرداد ماه ۱۳۹۰ با اعلام عمومی آغاز کرديم، به اين اميد که صدای اعتراض مان به گوش همگان رسيده و تبديل به مانعی بر سر راه حاکمان برای نقض حقوق زندانيان شود.

در طول مدت اعتصاب غذا، بسياری از هم بنديان ما در بند ۳۵۰ برای پيوستن به اعتصاب اظهار تمايل کردند و بسياری با گرفتن روزه و يا نخوردن وعده های غذايی به نوعی همراهی و همدلی خود را با جمع اعتصاب کنندگان ابراز داشتند. حمايت و همراهی هم بندان عزيز مشوق و مويد اقدامات ما بوده است که لازم می دانيم سپاس بيکران خود را به آنان تقديم کنيم.

رفتار مسوولان در طی اين مدت و در جريان احضار ما به مراجع قضايی نشانه ای روشن از بی مسووليتی و عدم پاسخگويی و البته نا کارآمدی و ضعف دستگاه قضايی کشور است. جريانات اخير بار ديگر آزمونی بود تا نشان دهد که جان انسان و حيات يک زندانی تا چه حد در نظر مسوولان و مقامات قضايی و امنيتی بی ارزش و فاقد اهميت است.

هموطنان عزيز

وجه ديگر اعتصاب غذا، حمايتهای وسيع و گسترده ای بود که از سوی مردم و جامعه مدنی ايران صورت گرفت. اين اقدامات به همان اندازه اعتصاب غذا حايز اهميت و ارزش بوده و نشان از زنده بودن و پويا بودن جنبش سبز مردمی ايران دارد.

موج حمايت و همراهی ها با اين اعتصاب نشان داد که وجدان عمومی جامعه از مظالمی که در حق زندانيان سياسی می رود متاثر است و مساله نقض حقوق زندانيان سياسی و لزوم آزادی آنان، هم چنان به عنوان يکی از اولويتهای ملی و در صدر مطالبات مردمی قرار دارد.

لازم می دانيم از همه حاميان اين اقدام به ويژه خانواده های صابر،سحابی و شامخی حضرات آيات و مراجع عظام دينی و شخصيتهای مذهبی،سياسی و ملی ،احزاب و گروه ها ، فعالان و نهادهای مدافع حقوق بشر ،اصحاب رسانه ،روزنامه نگاران ،پزشکان و وکلا که با ارسال پيام های محبت آميز و اقدامات دلگرم کننده طی اين مدت دغدغه ها و نگرانی های شان را نسبت به وضعيت سلامتی ما بيان داشته و خواستار خاتمه اعتصاب غذا بوده اند تشکر و قدر دانی کنيم .

همچنين سپاس فراوان خود را از حمايت عملی دوستان عزيزمان در زندان رجايی شهر و اقدامات هم وطنان خارج از کشور و خانواده های دردمندمان که همواره صبورانه حمايت خويش را از ما دريغ نورزيده اند، اعلام می داريم.

اکنون ما اعتصاب کنندگان در پاسخ به پيام های محبت آميز پيش گفته و ضمن ابراز احترام و تشکر از ايشان، اعلام می داريم که شب يکشنبه ۵ تيرماه ۱۳۹۰ به اعتصاب غذای خود پايان داده ايم. بدون شک اين پايانی بر اعتراض های مدنی نسبت به نقض حقوق بشر و مظالم صورت گرفته نخواهد بود و اعتراض مردم سبز ايران تا دستيابی کامل به حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی خود ادامه خواهد داشت.

امضا کنندگان: (ضمن قدردانی از آقايان عماد الدين باقی و محمد جواد مظفر که در روزهای اول اعتصاب همراه ما بودند و با آزادی ايشان دو تن ديگر از دوستان جايگزين آنها شدند)

بهمن احمدی امويی
حسن اسدی زيدآبادی
محسن امين زاده
عماد بهاور
قربان بهزدايان نژاد
محمد داوری
خسرو دليرثانی
فيض الله عرب سرخی
ابولفضل قديانی
مهدی کريميان اقبال
محمد رضا مقيسه
عبدالله مومنی

توضيح کلمه:‌ آقای مظفر پس از مرخصی از زندان نيز به اعتصاب غذای خود ادامه داده اند که به دليل قطع ارتباط تلفنی، زندانيان اعتصاب کننده از اين مساله مطلع نبوده اند.