بيانيه اتحاد جمهوريخواهان ايران به مناسبت دومين سالگرد ۲۲ خرداد، روز برآمد جنبش سبز مردم ايران

در ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۸، شهروندان کشور ما با حضور ميليونی در پای صندوق های رای، عزم خود را برای تغيير به نمايش گذاشتند. اما شامگاه همان روز با بهت و حيرت، متوجه شدند که متوليان حکومت، با دستبرد در آراء آنان، قصد ابقای دولت احمدی نژاد را دارند. حمله به ستادهای انتخاباتی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، گسيل نيروهای مسلح به خيابان ها، شناسائی عجولانه نتايج مخدوش و اعلام شده توسط آقای خامنه ای، همه نشاندهندۀ همين قصد بود و بازداشت دسته جمعی فعالان سياسی، بلافاصله پس از انتخابات خبر از آمادگی وتدارک قبلی آنان برای مصادرۀ نتيجه انتخابات می داد. از همان فردای برگزاری انتخابات، اعتراضات وسيع مردمی با شعار «رای من کو؟» آغاز شد و در ۲۵ خرداد ماه ۱۳۸۸ مردم ايران بزرگ ترين تجمع مسالمت آميز سی ساله اخير را در کشور، به نمايش گذاشتند. جنبش سبز با قدرت تمام اعلام حضور کرد!

جنبش سبز به عنوان يک جنبش انتخاباتی، خواستار تغيير دولت احمدی نژاد، توقف هجوم دولت به جامعۀ مدنی و تحول در جهت استقرار حکومت قانون و محدود نمودن عملکرد مخرب نهادهای فراقانونی بود. اما در جريان برخورد های حکومت با اين اعتراضات و تلاش های فراقانونی برای خفه کردن صدای اعتراضات مسالمت آميز آنان، از يک جنبش انتخاباتی بسيار فراتر رفت و در دفاع از حق انتخاب مردم به يک جنبش نافرمانی مدنی فراروئيد و حتی کسانی را که به هر دليل از شرکت در انتخابات امتناع کرده بودند، در بر گرفت. خواست ابطال انتخابات، با امتناع حکومت از هر گونه بازبينی نتايج اعلام شده، جای خود را به تاکيد بر خواست تبعيت حکومت از رای مردم، تامين حقوق شهروندی و حق انتخاب آزادانۀ آنان داد. در جريان رشد اين جنبش، که از آغاز مطالبه محور بود، مطالبات اجتماعی و سياسی مهم تری شکل گرفت. لغو شکنجه، سانسور، بازنمودن فضای تنفس جامعه، پايان دادن بر اجحافات حکومت عليه گروه های مختلف مردم، آزادی زندانيان سياسی، آزادی مطبوعات و ... بازتاب عمومی يافت.

سياست سرکوب حکومت و مقابله با خواسته‏های مردم، مانع از آن شد که جنبش سبز به عنوان يک جنبش اعتراضی به اهداف اولیۀ خود دست يابد. احمدی نژاد به عنوان رئيس دولت کودتا ابقا شد. تظاهرات خيابانی سرکوب شدند. بخش بزرگی از شرکت کنندگان در اعتراضات بازداشت گشتند و تعداد زيادی نيز جان باختند. حضور خيابانی جنبش سبز زير فشار سرکوب دولتی محدود شد، اما جنبش سبز در طول دو سال گذشته، عليرغم همه سرکوب های حکومت، در بطن جامعه تداوم يافته است و هر جا که امکان يافته است، قدرت عمل خود را به نمايش گذاشته است.

آقايان موسوی و کروبی چهره‏های مرکزی جنبش سبز، نقش بارزی را در سمت‏گيری‏های اين جنبش بر عهده داشته‏اند. آنان تا به امروز در پی‏گيری خواسته‏های عمومی جنبش سبز ايستادگی نموده اند و توانائی و واقع بينی آنان مورد تائيد و پشتيبانی غالب نيروهای جنبش سبز است. آن ها از همان آغاز همواره در محاصرۀ دائمی نيروهای حکومت بودند، تحرکات و امکانات آن ها نيز محدود شده بود؛ اما بعد از تظاهرات ۲۵ بهمن ماه سال گذشته، همراه با همسرانشان خانم ها زهرا رهنورد و فاطمه کروبی در خانه خود حبس شده اند و رابطۀ آن ها با فعالان جنبش به کلی قطع شده است.

حکومت جمهوری اسلامی با سرکوب جنبش سبز بخش مهمی از پايگاه و مقبوليت خود را از دست داده است. در طول دوسال گذشته وحدت نظر بلوک حاکم در برخورد با اين جنبش و بی‏توجهی به خواست‏های مدنی طرح شده در آن، بر هم خورده است. تضاد های درون حکومت آشکارتر و رقابت بين آن ها شديدتر شده است. جدال های درونی اخير بر سر استعفای وزير اطلاعات، ادغام وزارت خانه ها، بازداشت اطرافيان رئيس جمهور، نشاندهندۀ از هم پاشيدگی بيشتر در صفوف حکومت است.

پيشرفت و پويائی جنبش سبز در دفاع پايدار از رای شهروندان کشور در مقابل استبداد حکومتی و ترسيم چشم انداز برای پيشرفت جنبش دمکراسی خواهی است. جنبش سبز جنبشی برای تامين مشارکت همه شهروندان در حيات سياسی جامعه است. اين جنبش با اتکاء به مبارزۀ مدنی و آزادی خواهانۀ نيروها و اقشار مختلف مردم شکل گرفته است و با ادامۀ همين مسير هم می تواند به حيات خود تداوم بخشد. جنبش های مدنی که برای برابر حقوقی زنان، اقوام ، اديان و مذاهب تلاش می کنند، با جنبش سبز همسو بوده اند. اين جنبش با عطف توجه به خواست های اين جنبش ها و ارائه راه حل‏های مشخص در اين عرصه ها می تواند پويايی خود را حفظ کند. دفاع از آزادی و حقوق مردم، آزادی فعاليت احزاب، رفع توقيف از مطبوعات منتقد حکومت و دولت، رفع محدوديت هايی که در راه فعاليت تشکل‏های مدنی ايجاد شده اند، از وظايف فوری جنبش سبز است.

اتحاد جمهوريخواهان ايران خواهان رفع تبعيض های موجود در عرصه های مختلف در جامعه، تامين شرائط حقوقی برابر برای همه شهروندان کشور فارغ از جنسيت، قوميت و مرام و مذهب آن هاست؛ آزادی زندانيان سياسی، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و برگزاری انتخابات آزاد را خواست اصلی و حلقۀ اتصال همۀ نيروهای درون جنبش سبز، برای گذار از وضعيت کنونی، می داند.

اتحاد جمهوريخواهان ايران در دومين سالگرد ۲۲ خرداد، با تاکيد بر ايستادگی و مقاومت جنبش سبز در برابر استبداد، از هر تلاشی در جهت بهبود وضعيت کنونی استقبال می کند. ما با خواست آزادی زندانيان سياسی، پايان دادن به حبس خانگی آقايان ميرحسين موسوی، مهدی کروبی و همسرانشان خانم زهرا رهنورد و فاطمه کروبی، همگان را به شرکت در تجمعات و راهپيمائی های اعلام شده به مناسبت اين روز فرامی خوانيم.

هيات سياسی اجرائی اتحاد جمهوريخواهان ايران
۲۱ خرداد ۱۳۹۰
۱۱ ژوئن ۲۰۱۱