بگشا! بگشا! دريچه ها را بگشا!
بر خاطره ها دريچه هارا بگشا!
با تو دل ِ من هوای ديگر دارد
شادی ِ مرا دريچه ها را بگشا!

***

بگذار بهار، از تو آغاز شود
آواز ِ خجسته ی تو ، پرواز شود
ای عاطفه ی شکفته ! ما را بنواز!
زيباست هر آنچه با تو دمساز شود

***

سودا زده ام، دوباره بشناس مرا
سرشار کن از ترانه ی ياس مرا
هيهات چه دور ماندم از شور ِ حيات
باز آ وُ ببر به سمت ِ گيلاس مرا

***

در سينه اگر هزار خنجر داريم
انديشه ی عاشقانه در سر داريم
برگِ دل ما بهار ِ بی مرگ شده ست
بر گستره ی سپيده ،بستر داريم

***

باران ، باران، دوباره باران آمد
مهمان ِ زلال ِ شاخساران آمد
آمد که اميد ِ کِشته را سبز کند
ياران ! باران، به کشتزاران آمد

***

از پونه، پيام ِ آشنا می آيد
عطر ِ علف از عاطفه ها می آيد
خيزيد و ُ به روی عاشقان، گل ريزيد
ای منتظران ! بهار ِ ما می آيد

***

در صبح ِ شکوفه، در برت می خواهم
شبنم زده وُ تازه ترت می خواهم
آن دم که به ساحل ِ تو نزديک ترم
دريا ـ دريا ،بيشترت می خواهم

***

غم نيست دوباره قامت افراز و ُ بخوان !
جان را به اميد ، شادمان ساز و ُ بخوان !
سرمست تر از سپيده ، برخيز وُ برقص!
آتش به دل ِ زمانه انداز وُ بخوان!

***

سخت است زمانه، سخت ، شعری بنويس !
از خنده ی خوب ِ بخت، شعری بنويس!
شاعر! تپش ِ بنفشه ها را بِنِگار!
از سبز ترين درخت ، شعری بنويس!

***