گزارشی از فشار‌های وارده بر انور حسین پناهی، کميته گزارشگران حقوق بشر

کمیته گزارشگران حقوق بشرـ انورحسین پناهی از فعالان سیاسی و مدنی کرد است که از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بود و پس از اعتراض‌ سازمان‌های بین المللی مدافع حقوق بشر، حکم اعدام وی به ۱۶سال زندان تقلیل پیدا کرد.

اشرف حسین پناهی، برادر وی نیز دوسال پیش در حالی که همراه با مدارک و طوماری بالغ بر ۵۰۰۰ امضا دال بر بی‌گناهی برادر خویش راهی تهران بود، به طرز مشکوکی به قتل رسید. افشین حسین پناهی که از سوی خانواده پیگیر پرونده برادران بزرگ‌تر خود بود، تنها به علت اعتراض به این حکم و کشته شدن دیگر برادرش در سال گذشته چندین بار از سوی دستگاه‌های امنیتی شهرستان قروه بازداشت شده است و هم اکنون هم به یک سال زندان محکوم شد. به گفته نزدیکان وی، «او تحت شکنجه‌ی اداره اطلاعات قروه پنجاه درصد از بینایی‌اش را از دست داده است.»

انور حسین پناهی در تاریخ ۱۳۸۶/۸/۱۵ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و مدت ۶ ماه را در بی‌خبری مطلق در اداره اطلاعات قروه بسر برد. به نقل از یکی از همبندیان وی، در یکی از شب‌های زمستانی سال ۸۷ و در شرایطی که وی دچار شکستگی دنده و عفونت در یکی از کلیه‌هایش بود، مامورین وی را مجبور به برهنه شدن نموده و سپس وی را به میله‌ای در حیات زندان می‌بندند، این عمل موجب بیهوشی وی از شدت سرما می‌شود، سپس مامورین وی را به داخل آورده و به هوش می‌آورند.

این همبندی اضافه می‌کند که این اتفاق بار‌ها در طول یک ماه تکرار شده است. انور حسین پناهی به جرم اقدام علیه امنیت ملی و محاربه با خدا به اعدام محکوم شد که بعد از اعتراض جامعه بین المللی و ارگان‌های حقوق بشری حکم وی به ۱۶ سال حبس کاهش پیدا کرد. بنا به گفته وکلای وی پرونده ایشان خالی از هر گونه اعتراف و یا مدرکی است که ثابت کند که وی مستحق محکومیت حتی یک روز زندان باشد.

انور حسین پناهی که از فعالان مدنی و عضو (ان ان) و از معتمدین منطقه دهگلان بشمار می‌رود، فعالیت‌های مدنی خود را در زندان مرکزی سنندج نیز تداوم بخشیده و اقدام به تشکیل کلاس‌های مشاوره برای زندانیانی نموده است که دچار اعتیاد هستند. به گفته یکی از زندانیان زندان سنندج همواره در کلاس‌های وی بیش از ۲۰۰ نفر حضور دارند و این کلاس‌ها تا حدود زیادی مانع از ورود مواد مخدر به داخل زندان شده و فضای زندان را به صورت ملموسی تغییر داده است. وی در این مدت بار‌ها ممنوع الملاقات شده که در آخرین نمونه هفته پیش از ملاقات با خانواده خود محروم شد.

کمیته گزارشگران حقوق بشر ضمن محکوم نمودن این دست برخورد‌ها با زندانیان، اعم از سیاسی و عمومی، خواهان آزادی بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی است.