مشاهدات يک فرزند شهيد از رفتار با بازداشت شدگان در کهريزک جديد اتوبان آهنگ، جرس

جــرس: همزمان با انتشار اخبار و گزارش هايی پيرامون بازداشتگاههای غير قانونی و ناشناسی که بازداشت شدگان حوادث اخير به آنجا منتقل شده و مورد آزار قرار گرفته اند، يک فرزند شهيد که در جريان اعتراضات دهم اسفند دستگير و نزديک به ٢۴ساعت در بند نيروهای سپاه بود، از ابعاد تکان دهنده رفتارهای زشت و زننده ماموران حکومتی پرده برداشت.

به گزارش رسيده به جرس، اين فرزند شهيد، ماوقع ماجرای دستگيری خود و انتقال به بازداشتگاهی در اتوبان آهنگ تا زمان آزادی را اينچنين بازگو می کند: من در خيابان ولی عصر دستگير و به همراه جمع زيادی به مقری که وابسته به سپاه بود و تا جايی که فهميدم در اتوبان آهنگ واقع شده بود، بردند. از نخستين لحظات دستگيری در مقاطع مختلف کتک خورده و مورد آزار قرار گرفتيم. در آغاز سکوت اختيار نموده، اما با شدت گرفتن ضرب و شتم ها و برای رهايی از اين وضع به آنان گفتم که "من فرزند شهيد هستم". اين جمله من نه تنها اثری نداشت، بلکه وحشی گری و خشونت آنان با من بيشتر شد. تا آنجا که از گفتن اين واقعيت به آنان پشيمان شدم. اين به اصطلاح بسيجی ها نه تنها برای من حرمتی قائل نشدند، بلکه با بی شرمی شروع به ناسزا گويی به پدر شهيدم نيز نمودند.

اين فرزند شهيد که توسط نيروهای لباس شخصی سپاه دستگير شده بود در شرح اين فاجعه افزود: اين افراد پس از فحاشی و ضرب و شتم مرا کاملا عريان کردند. در اين لحظات بود که تنها به پدرم فکر می کردم و به آرمان هايی که برای آن جانش را فدا کرد. آرمان های پدرم چه بود و آرمان های اين ها چه است؟ پدرم چگونه از آرمان هايش دفاع مينمود و اينان چگونه؟ با خود گفتم که آيا بعثی های عراقی هم اينگونه بودند؟ لخت و عريان مرا به باد کتک و ناسزا گرفتند. اين اتفاق سه بار برای من رخ داد؛ آنهم در ٢۴ ساعت! يکبار که مرا عريان کرده بودند، ماموران پياپی شروع به بکار بردن کلمات رکيک و زننده و وقيحانه درب گوش می کردند. او به من می گفت:"فکر کردی کهريزک دروغه؟! فکرنکنی کهريزک دروغ بوده. همين کا رو با شما می کنيم تا آدم بشيد! " و الفاظ بدی را هم به کار برد که از بازگو نمودن آن معذورم.

وی در پايان شرح اين وقايع اسفناک گفت: اين افراد پس از ٢۴ساعت بازداشت، شکنجه و آزار جسمی و روحی شديد، با گرفتن تعهد و کارت عکس، مرا در خيابان عباس آباد رها کردند. من کاملا می دانم دليل اين نوع رفتارها و اين ميزان خشونتی که با من کرده و صحنه هايی را که بوجود آوردند اين است که هر کسی که دستگير می شود برود و برای ديگران توضيح دهد و ديگران بترسند. اين رفتارها برای مرعوب کردن مردم هست. وگرنه در کدام دين و کشور و مکتب آمده است که با يک معترض مدنی اينگونه برخوردهای زشت و شرم آور بشود؟

لازم به ذکر است خبرگزاری حقوق بشر ايران نيز، به نقل از بازداشت شدگان حوادث روز ۲۵ بهمن ماه، پيرامون بازداشتگاه سپاه در افسريه تهران و "آزار و اذيت" فراوانی که متحمل شده بودند، گزارش داد "سه روز با چشم‌بند و دست‌بند در اين بازداشتگاه همراه عده‌ای ديگر نگهداری شدم. فضای کم و تعداد زياد بازداشت شدگان ما را مجبور می‌کرد که در تمام اين سه روز به صورت نشسته بخوابيم..."

يکی از بازداشت شدگان که ۲۵ بهمن در بلوار کشاورز تهران و همراه عده‌ای ديگر بازداشت و مستقيما به بازداشتگاه سپاه پاسداران در افسريه تهران منتقل شده بود، به خانه حقوق بشر گفته است "در تمام اين سه روز تنها هنگام غذا خوردن يا دستشويی رفتن دستبند نداشتيم. در طول اين سه روز با ما به صورت توهين آميز رفتار شد و بسياری از بازداشت شدگان مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفتند... بازداشت شدگان در سالنی عمومی که فاقد هيچ‌گونه امکاناتی بوده‌اند زندانی شده و در تمامی طول بازداشت در اين مکان روی زمين سرد و به صورت نشسته مجبور بودند بخوابند."

بر اساس اين گزارش ها، در روزهای گذشته برخی از دستگير شدگان حوادث ۲۵ بهمن، بعد از دو الی سه روز بازداشت، به بند ۲ الف زندان اوين که زير نظر سپاه پاسداران است منتقل شده و بازداشت شدگان ۱۰ اسفند ماه نيز به اماکنی چون مدرسه‌‌ آيت‌الله سعيدی و همچنين بخشی از ساختمان خبرگزاری جمهوری اسلامی ايران (ايرانا)، مقر فاتب و پليس امنيت تهران خبر داده بودند.

سامانه خبری کلمه نيز روز شنبه طی گزارشی اعلام کرد "با گذشت نزديک به سه هفته از آغاز موج جديد دستگيری ها و نامشخص بودن تعداد آنها، صدها نفر از خانواده های بازداشت شدگان خيزش های ۲۵ بهمن، اول و دهم اسفند، که هيچ اطلاعی از وضعيت بازداشت شدگان خود ندارند، هر روز ساعت ها مقابل زندان اوين و دادگاه انقلاب تجمع کرده و با پاسخ های مبهم و نامشخص مسوولان درباره وضعيت عزيزان شان روبرو می شوند."