آقای لاريجانی! به راستی چه کسانی در امنيت اختلال ايجاد کردند؟ نامه خانواده های زندانيان سياسی به رئيس قوه قضائيه، کلمه

رسانه های دولتی و وابسته به دولت هم چنان بر طبل فتنه سياه خود که از پيش از انتخابات ۸۸ شروع شده و روز به روز قوت گرفته، می کوبند. رسانه ملی در انحصار کامل جناح حاکم است و ما مظلومان قربانی کودتای نظاميان سوار بر مرکب قدرت، حتی اجازه اطلاع رسانی وضعيت خود و عزيزان دربند ستم را درهمين روزنه های اندک و محدود و فيلتر شده معترضين قانونی هم نداريم چرا که همه گفته ها و نوشته هايمان را اقدام عليه امنيت ملی قلمداد می کنند.

بيش از اين کارنامه عمل قوه قضائيه را لکه دار نکنيد

خانواده های زندانيان سياسی نامه ی سرگشاده ای را خطاب به رييس قوه قضاييه منتشر کردند.

به گزارش کلمه در اين نامه خطاب به آيت الله صادق لاريجانی آمده است:

” به راستی اختلال در امنيت را چه کسانی به وجود آورده اند؟ آنان که در هجوم شبانه فردای انتخابات به خانه های ما ريختند و زن و مرد و پير و جوان را به انفرادی و سلول و بند کشيدند، ماه ها خانواده ها و وکلايشان را در بی خبری نگاه داشتند و در همان دوران با شقاوت تمام برای گرفتن اعترافات کذب به شکنجه و آزار جسمی و روحی فرزندان بی گناه ملت پرداختند و سپس دادگاه های نمايشی و فرمايشی ترتيب داده با قرائت کيفرخواست عمومی مديران خدوم، رزمندگان غيور ايران اسلامی را قبل از صدور هرگونه حکمی به عنوان متهم اتهامات خيالی خود، ميهمان چشمان متحير و بهت زده ميليون ها بيننده در سراسر کشور کردند و با صدور احکام فله ای، عملا عدم استقلال قوه قضائيه را ثابت کردند.”

به گزارش کلمه متن اين نامه به شرح زير است:

بسم الله الرحمن الرحيم

حضرت آیـت الله صادق لاريجانی

با سلام

خدا را شاکريم که مسلمانيم و از کودکی با آئين مسلمانی پرورش ديده ايم. آئين مسلمانی که توحيدش ما را از غير خدا بی نياز می کند و نبوتش راه هدايت را پيش پايمان می گشايد و عدالتش تعلق ما را به اين دين و آيين منطبق با خواست های فطری بشری بيشتر و محکم تر می کند. ما جمعی از خانواده های زندانيان سياسی که هم چون عزيزان آزاده دربندمان شاگرد مکتبی هستيم که سردار شهيدش، حسين (ع) دشمنان بی دين خود را به آزادگی فراخوانده است، اينک پس از گذشت يک سال و چهارماه از بازداشت های غيرقانونی و رفتارهای خلاف قانون با زندانيان سياسی بعد از انتخابات و خانواده ها و وکلايشان خود را موظف به روشنگری و دادخواهی و پی گيری قانونی همه بی عدالتی ها، بی قانونی ها و تخلفات و تضييقات حقوقی و قضايی نسبت به عزيزانمان و خودمان و بعضا وکلايمان می دانيم. در آيين مسلمانی ما که تسليم در برابر ستم گر را شريک شدن در گناه او می داند و گناه انظلام را بيشتر از گناه ظالم فرض کرده تا از استمرار ستم جلوگيری کند و در آيينی که به اهلش می آموزد که سخن حق خويش را در برابر حاکمان، بدون لکنت بيان کنند، اين حق برايمان محفوظ است و تا آن جا که دانش حقوقی ما اجازه می دهد، در قوانين موضوعه توسط بندگان خدا نيز اين حق اوليه برای مظلومان لحاظ شده است.

آقای قاضی القضات

ما همسران، مادران و فرزندان زندانيان سياسی فارغ از ديدگاه ها و سلايق سياسی مان، امروز حقوق اوليه فردی، خانوادگی و اجتماعی خود را مطالبه می کنيم. ما حق آزادی، امنيت، نشاط و يک زندگی عادی و طبيعی و بدون تنش را درخواست می کنيم و چقدر متأسفيم از اين که به جای اين که چتر قانون با مهربانی برسرمان گسترده باشد به نام قانون، چماق تهديد، فشار، احضار و قرار بازداشت را بر سرمان می کوبند و ما را وادار به سکوت و خاموشی می کنند. رسانه های دولتی و وابسته به دولت هم چنان بر طبل فتنه سياه خود که از پيش از انتخابات ۸۸ شروع شده و روز به روز قوت گرفته، می کوبند. رسانه ملی در انحصار کامل جناح حاکم است و ما مظلومان قربانی کودتای نظاميان سوار بر مرکب قدرت، حتی اجازه اطلاع رسانی وضعيت خود و عزيزان دربند ستم را درهمين روزنه های اندک و محدود و فيلتر شده معترضين قانونی هم نداريم چرا که همه گفته ها و نوشته هايمان را اقدام عليه امنيت ملی قلمداد می کنند.

آقای لاريجانی رياست محترم قوه قضائيه

به راستی اختلال در امنيت را چه کسانی به وجود آورده اند؟ آنان که در هجوم شبانه فردای انتخابات به خانه های ما ريختند و زن و مرد و پير و جوان را به انفرادی و سلول و بندگران کشيدند، ماه ها خانواده ها و وکلايشان را در بی خبری نگاه داشتند و در همان دوران با شقاوت تمام برای گرفتن اعترافات کذب به شکنجه و آزار جسمی و روحی فرزندان بی گناه ملت پرداختند و سپس دادگاه های نمايشی و فرمايشی ترتيب داده با قرائت کيفرخواست عمومی مديران خدوم، رزمندگان غيور ايران اسلامی را قبل از صدور هرگونه حکمی به عنوان متهم اتهامات خيالی خود، ميهمان چشمان متحير و بهت زده ميليون ها بيننده در سراسر کشور کردند و با صدور احکام فله ای، عملا عدم استقلال قوه قضائيه را ثابت کردند. اينان مخل امنيت عمومی و مشوش اذهان عمومی بودند يا ما ستم ديدگان آشفته حال که شب هايمان به کابوس هجومی دوباره می گذشت و روزهايمان در سعی ميان دادگاه و دادسرا و زندان سپری شد و ماه ها گذشت تا توانستيم ملاقاتی با عزيزان دربندمان داشته باشيم وبرای انجام وظيفه، شرح وضعيت آنان را به مردم که محرمند و دانستن حق آنهاست، ارائه کرديم.

جناب آقای لاريجانی

از شما تقاضا داريم به مقامات قضائی توصيه کنيد که به واقع عالم را محضر خدا بدانند و برای اجرای قانون، ملاحظات سياسی و جناحی و توصيه ها و الزامات مقامات امنيتی و سپاهی را بر حکمی که جاری می کنند و اقدامی که معمول می دارند، دخالت ندهند و در صورت اعمال فشار از ناحيه هر کس يا نهادی مردم را در جريان بگذارند. و برای رفع هرگونه شبهه و ابهامی در عملکرد قوه قضائيه که اين روزها سخنگويش تلاش فراوان برای منزّه و مبرّا جلوه دادن آن می کند، از پيشنهاد تشکيل کميته حقيقت ياب تعدادی از زندانيان سياسی برای بررسی حوادث بعد از انتخابات و به ويژه بازداشت های غيرقانونی و بی قانونی های اعمال شده در حق زندانيان سياسی که به عمد و با سوء نيت، امنيتی شان می نامند، استقبال کنيد تا سيه روی شود هر که در او غشّ باشد!

رياست محترم قوه قضائيه

همان گونه که مستحضريد اعضای خانواده های زندانيان سياسی يک سال و چندماه است که تحت فشار و ستم هستند. روا نيست که لااقل حق اعتراض از آنان گرفته نشود؟ بر شماست که مانع تضييقات بيشتری که موجب خارج شدن اين عزيزان از حدود و چارچوب ها خواهد شد، باشيد. احضار و بازجويی ايشان و وکلايشان و نيز تهديد به بازداشت آنان ما را بيش از پيش جريحه دار می کند. ما می دانيم که نسرين ستوده که وکيل وظيفه شناس و متعهد و مادر دو فرزند خردسال است، نبايد در زندان باشد تا در اعتراض اقدامات غيرقانونی دست به اعتصاب غذا بزند و روا نيست که خواهر عبدالرضا تاجيک و همسر دکتر محسن ميردامادی به دليل پی گيری وضعيت عزيزانشان بارها احضار شوند و حتی اطلاع رسانی احضارشان که ربطی به ايشان نداشته، موجب فشار بيشتر بر روی آنان شود.

اقای قاضی القضات

ما خانواده های زندانيان سياسی اعم از زنان، جوانان، اساتيد، فرهنگيان، دانشجويان، روزنامه نگاران، مديران و فعالان سياسی، اينک يک خانواده ايم. بفرماييد حريم امن اين خانواده آسيب ديده و ستم کشيده را نگاه دارند. اين خانواده حرمت دارد بگوييد حرمت نگاه دارند و بيش از اين کارنامه عمل قوه قضائيه را لکه دار نکنند تا مجبور شوند عده ديگری را به جرم سياه نمايی احضار، تهديد و بازداشت کنند.

برای ما بالاتر از سياهی هم رنگی است. رنگ سپيد! کاش دل های همه ما به نور ايمان منور و پاک و سپيد شود.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی
۲۱ مهرماه ۱۳۸۹