روز پنجشنبه ۲۰ تيرماه ۱۳۸۷ فردی به نام احمد خلج در زندان مرکزی سنندج به دار آويخته شد ، وی به اتهام قاچاق مواد مخدر از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به اعدام محکوم شده بود در پی تائيد حکم از سوی يکی از شعب ديوان عالی کشور اعدام شد.
|
advertisement@gooya.com |
|
اما جدای از عادلانه يا ناعدلانه بودن حکم صادره چگونگی و کيفيت اجرای حکم پرسشهای بسياری را برانگيخته و نشانگر اين واقعيت است که مقامات قضائی هيچگونه توجهی به قوانين ندارند و در هر حال فقط در پی به کرسی نشاندن حرف خود و ايجاد رعب و وحشت ميباشند . خلج زمانی که سحرگاه پنجشنبه متوجه شد ميخواهند وی را اعدام کنند ، اقدام به خودزنی و زخمی نمودن خود نموده بود ، بطوريکه به سبب شدت جراحات وارده و خونريزی بسيار ، به صورت بيهوش به بيمارستانی اعزام و مورد رسيدگی پزشکی و درمان قرار گرفت ، اما "بابايی" قاضی شعيه اول دادگاه انقلاب سنندج در کمال ناباوری درخواست حکم را اصرار ميورزد و حکم اعدام احمد خلج پس از بازگشت از بيمارستان به اجرا گذارده شد.
اين در حالی است که طبق قوانين مربوطه فردی که بيمار و مجروح باشد تا هنگام بازيابی سلامتی کامل اعدام نخواهد شد و از سويی ديگر بايستی حکم اعدام پيش از طلوع آفتاب به اجرا درآيد در غيراينصورت حکم اعدام به زمانی ديگر موکول خواهد شد . حکم اعدام آقای خلج پس از ساعت ۱۱ صبح در حالی که خونريزی شديدی داشت و حتی قادر به ايستادن نبود به اجرا گذارده شد تا پس از اعدام محمد حسن زاده کودک ۱۶ ساله در زندان سنندج همچنان اعدامهای نامتعارف ادامه داشته باشد.