 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
دکتر مهدی فروغ يکی از پيشکسوتان تاتر ايران درگذشت. دکتر فروغ ۱۲۹۰ در شهر اصفهان به دنيا آمد و درسن نود سالگی (۲۴ سپتامبر ۲۰۰۸) در آمريکا چشم از جهان فرو بست!
در اينجا برای آشنايی بيشتر از زندگی نامه شخصی و هنری دکتر فروغ مطلبی را درج ميکنيم که پيش از اين در شماره نهم کتاب نمايش (دی ماه ۱۳۷۹/ دسامبر ۲۰۰۰) به مناسب بزرگداشت وی در آمريکا درج شده بود. اين نوشته به همراه دو نوشته ديگر توسط خانم عزت گوشه گير برای کتاب نمايش تهيه شده بود. علاقمندان برای کسب اطلاعات بيشتر در اين باره و همچنين ديگر مطالب مرتبط ميتوانند به بخش کتاب نمايش در سايت چهره (www.chehreh.net) مراجعه کنند.
|
advertisement@gooya.com |
|
فرازهايی از زندگينامه‌ی دکتر مهدی فروغ
دکتر مهدی فروغ در ۲۳ آبانماه ۱۲۹۰ در شهر اصفهان در محله‌ی دالبتی چشم به جهان گشود. ششماهه بود که پدرش بدرود زندگی گفت و مادر شيردل و قدرتمند, به تربيت او همت گماشت.
تحصيلات ابتدايی را وی در دو مکتب و پس از آن در مدرسه‌های جديدالتاسيس اصفهان گذراند و دوره‌ی متوسطه را در اصفهان و شيراز ادامه داد و سپس به تهران رفت و در دانشسرای عالی ثبت‌نام کرد. در آغاز ورود, وی به رياست انجمن تآتر و موسيقی دانشسرای عالی انتخاب شد.
دکتر عيسی صديق در زندگينامه‌ی خود مينويسد: "در انجمن نمايش و موسيقی دانشسرای عالی, عده‌ای از دانشجويان استعداد و موهبت خاص خود را ظاهر ساختند و از بين آنان اشخاصی مانند روح‌الله خالقی, برکشلی, مفتاح و مهدی فروغ مصدر خدمات مهم به موسيقی و نمايش شدند."
پس از پايان يافتن دوره‌ی تحصيل در دانشسرای عالی, مهدی فروغ در آغاز سال ۱۳۱۷ عازم انگلستان شد و به آکادمی پادشاهی هنرهای دراماتيک راه يافت و بعنوان بهترين شمشيرباز سالِ در آکادمی انتخاب گرديد و به دريافت جوايزی نائل آمد.
پس از گرفتن ديپلم در پايان سال ۱۳۲۴ به ايران بازگشت. در شرايط نامطلوبِ پس از جنگ جهانی دوم که ايران از نظر اجتماعی, اقتصادی, فرهنگی و آموزشی در شرايط نابسامانی بسر ميبرد, وی به تدريس فرم و زيباشناسی در موسيقی در هنرستانِ عالی موسيقی مشغول شد.
در تابستان سال بعد, وی با فخرالزمان دولت‌آبادی که نخستين دختر ايرانی بود که که ضمن تحصيل موسيقی غربی در کنسرواتوارهای موسيقی بلژيک به تدريس نيز اشتغال داشت, ازدواج کرد.
در سال ۱۳۲۹ با خانواده عازم آمريکا شد و در دانشگاه کلمبيا در رشته‌ی ادبيات و نمايشنامه‌نويسی و صحنه‌آرايی به تحصيل پرداخت.
در سال ۱۳۳۵ به ايران بازگشت و اداره‌ی هنرهای دراماتيک و سپس دانشکده هنرهای دراماتيک را تاسيس و دو کتابخانه‌ی مهم فرهنگی را نيز داير کرد.
از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۴ رياست اداره هنرهای دراماتيک و دانشکده هنرهای دراماتيک را بر عهده داشت. وی سالها به تدريس تاريخ ادبيات موسيقی علمی, زيباشناسی در موسيقی علمی, نقد و بررسی هنر و ادبيات نمايشی, فن بيان و نمايشنامه‌نويسی, کارگردانی و آواشناسی و تاريخ تآتر جهان مشغول بود.
از سال ۱۳۳۵ به تاليف و ترجمه‌ی کتابها و نمايشنامه‌های متعددی پرداخت. از جمله آثاری که دکتر فروغ به فارسی برگردانده است بدين قرارند :
۱- پدر؛ آگوست استريندبرگ, نشر ابن‌سينا تهران۱۳۳۶.
۲- باغ‌وحش شيشه‌ای؛ تنسی‌ويليامز, نشر معرفت و فرانکلين,تهران ۱۳۳۶.
۳- اشباح؛ هنريک ايبسن, بنگاه نشر و ترجمه, تهران ۱۳۳۹.
۴- خانه‌ی ارواح؛ هنريک ايبسن, بنگاه نشر و ترجمه, تهران ۱۳۳۹.
۵- فن نمايشنامه‌نويسی؛ لاجوس اِگری, انتشارات زوار, تهران ۱۳۳۶.
۶- چگونه از موسيقی لذت ببريم؛ آرون کوپلند
۷- مردان موسيقی؛ والاس براکوی و هربرت وانيسک,
۸- شاهنامه و ادبيات دراماتيک؛ اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر, تهران ۱۳۵۴.
۹- قربانی دادن ابراهيم در تعزيه ايرانی, سازمان جشن‌و‌هنر (متن انگليسی).
۱۰- مديريت مجله نمايش؛(به همراه پرويز سلطانی), از انتشارات اداره هنرهای دراماتيک (هنرهای زيبای کشور), دوره دوم, تهران ۱۳۳۸
علاوه بر اينها دکتر فروغ نمايشنامه‌هايی نيز نوشته است و همچنين آهنگهای فراوانی ساخته است که همگی آماده چاپ هستند.
فرزند ايشان دکتر علی (سيروس) فروغ که متبحر در نواختن ويلن کلاسيک است, هم اکنون در دانشگاه روزولتِ شيکاگو به تدريس اشتغال دارد.
پنجشنبه ۱۹ آبان ۱۳۷۹
