جواد اعرابی - کارشناس تئاتر
اسماعیل داورفر را در نقش دوستعلی خان سریال دایی جان ناپلئون به یاد می آورند
اسماعیل داورفر بازیگر قدیمی تئاتر، تلویزیون و سینما صبح روز شنبه ۱۴ اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ بر اثر عارضه قلبی درگذشت.
قرار است پیکر او روز چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ماه ساعت ۹ صبح از تالار وحدت به سمت بهشت زهرا قطعه هنرمندان تشییع شود.
اسماعیل داورفر در سال ۱۳۱۱ به دنیا آمد و هنگام مرگ ۷۶ سال داشت. او مدتی بود که از بیماری سرطان رنج می برد.
اگر چه اسماعیل داورفر بازیگر پرکاری بود، ولی در میان مردم و نسل های مختلف بیشتر او را در نقش دوستعلی خان سریال دایی جان ناپلئون به یاد می آورند، سریالی که پیش از انقلاب تولید شد.
این سریال بعد از انقلاب به شکل ویدئو خانگی در معرض دید نسل های بعدی قرار گرفت و بارها از شبکه های فارسی زبان ماهواره ای پخش شده است.
اسماعیل داورفر دارای دیپلم هنرستان هنرپیشگی بود، هنرستانی که بازیگرانی بسیاری مانند نصرت کریمی، مصطفی اسکویی، عزت الله انتظامی، علی نصیریان و... را به دنیای نمایش و بازیگری معرفی کرده است که هرکدام جایگاه ویژه ای در این عرصه پیدا کرده اند.
advertisement@gooya.com |
|
او هم چنین از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مدرک لیسانس گرفت و دارای دیپلم مدرسه تئاتر کالیفرنیا و مدرسه الیزابت هالووی بود و مدرک معادل دکترا در رشته بازیگری را از وزارت ارشاد اسلامی گرفت.
اسماعیل داورفر پس از فارغ التحصیلی از هنرستان هنرپیشگی به طور آزاد با گروه مروارید، پاسارگاد و گروه هنر ملی همکاری کرد و سپس در سال ۱۳۳۹ به استخدام اداره برنامه های تئاتر در آمد و درسال ۱۳۵۹ از آن اداره بازنشسته شد.
او در اوج برنامه های تئاتر ملی در نمایشنامه هایی که در تالار سنگلج برگزار می شد، حضوری فعال و پررنگ داشت و در سال ۱۳۴۸ مانند سایر بازیگران مطرح تئاتر آن زمان مانند عزت الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، پرویز فنی زاده، محمود دولت آبادی و جعفر والی در فیلم گاو به کارگرانی داریوش مهرجویی بازی کرد و پا به عرصه سینما گذاشت.
اسماعیل داورفر نزدیک به شش دهه در عرصه بازیگری حضور داشت که کارنامه ای پر از فعالیت از خود باقی گذاشت.
از جمله کارهای او در عرصه بازیگری تئاتر می توان به افول، صیادان نوشته اکبر رادی، چوب به دستهای ورزیل نوشته غلامحسین ساعدی، مرده های بی کفن ودفن نوشته ژان پل سارتر، اشباح نوشته هنریک ایبسن،کرگدن نوشته اوژن یونسکو، مرغ دریایی نوشته آنتوان چخوف، سیاه زنگی مرد فرنگی نوشته پرویز کاردان، جعفرخان از فرنگ برگشته نوشته حسن مقدم، مردی که مرده بود و خود نمی دانست نوشته پرویز صیاد، اسب سفید نوشته رکن الدین خسروی، حسن کچل نوشته علی حاتمی و بنگاه تئاترال نوشته علی نصیریان اشاره کرد.
از سریال های تلویزیونی به غیر از دایی جان ناپلئون می توان از خسرو میرزای دوم براساس طرحی از احمد شاملو به کارگردانی نصرت کریمی، دلیران تنگستان به کارگردانی همایون شهنواز، آقای دلار، آژانس دوستی و مثل آباد نام برد.
او در عرصه سینما نیز فعال بود. فیلم های تاتوره و وکیل اول از جمله فیلم های بعد ازانقلاب او هستند و بازی در فیلم آقای هالو به کارگردانی داریوش مهرجویی از کارهای مطرح سینمایی او در کنار فیلم گاو است.
بازی در نمایش های تلویزیونی در پیش و پس از انقلاب نیز به اندازه بخش های دیگر زندگی هنری او قابل توجه است. مازیار و محلل دو اثر از صادق هدایت است که به عنوان بازیگر در نمایش تلویزیونی آن حضور داشته است.