شجريان پسر می تازد، دو آلبوم تازه از همايون، Jour 4 Peace

حميد منبتی- «همايون شجريان» يک آلبوم منتشر و يکی ديگر آماده انتشار دارد: اولی مجموعه‌ای است از ۷ تصنيف که «محمدجواد ضرابيان» به سفارش مرکز موسيقی سازمان صدا و سيما ساخته و ديگری آلبومی که در آن همايون بار ديگر با «علی قمصری» همکاری کرده است.

«با ستاره‌ها» سومين آلبوم مشترک همايون و ضرابيان پس از «نسيم وصل» و «شوق دوست» است که اولی بسيار موفق و دومی ناموفق بود. غمگسار، غريبانه، فرياد غم، تو کيستی، دشت بی‌حاصل، با ستاره‌ها و سنگ دل؛ ۷ تصنيف ارکسترالی است که توسط همايون خوانده شده و حدود دو ماه پيش به بازار آمد. در اين آلبوم نوازندگانی چون: سيما جهان‌آبادی، کريم قربانی، کامبيز گنجه‌ای و... مثل آلبوم‌های گذشته با همايون ساز زده‌اند.

از طرف ديگر، پس از «نقش خيال» که آذرماه پارسال به آهنگسازی علی قمصری منتشر شد، اين بار همايون و قمصری در آلبوم ديگری با هم کار کرده‌اند که آنهايی که آن را شنيده‌اند می‌گويند آلبوم بسيار خوبيست. قمصری يک آهنگساز ۲۲ ساله است و هر کار کنيم نمی‌توانيم جسارت همايون در همکاری با قمصری را تحسين نکنيم.

گفته می‌شود که اين آلبوم قرار است در يکی از همين روزها منتشر شود. اما با توجه به شرايط موجود، بعيد است اين آلبوم با اين فاصله کم نسبت به انتشار با ستاره ها، پخش شود. شايد همايون آن را بگذارد برای ۳۱ ارديبهشت سال آينده که روز تولدش است و ۳-۲ آلبوم اول خود را هم در اين روز انتشار داده بود.

يکی از مسائل مورد علاقه طرفداران موسيقی، درباره چگونگی نظارت استاد شجريان بر آلبوم‌های همايون است و اينکه «محمدرضا شجريان» چقدر در آثار پسرش دخالت می‌کند؟ اين سوال با آواز «گناه عشق» از آلبوم نقش خيال پررنگ‌تر از هميشه مطرح شد. چرا که در آن از تلفيق ارکستراسيون و سازهای ايرانی با گيتار و دستگاه تارانتاس اسپانيايی استفاده شده بود.

اما شجريان در اينباره اعتقاد جالبی دارد که شايد برای خيلی‌ها عجيب باشد: «من عملا در کارهای همايون دخالت نمی‌کنم تا خودش مرحله آزمون و خطا را - که پروسه بسيار مهمی در سير حرکت يک هنرمند به سوی کمال است - طی کند. هر هنرمندی بايد بداند که آنقدر بايد اجرا کرد و شنيد تا به خطاها و لغزش‌ها پی برد و آنها را در کارهای بعدی جبران کرد تا تکامل حاصل شود. من اين مسير سخت و صخره‌خيز و سنگلاخ را با پای پياده پيمودم. درحالی که شايد احساس می‌شد می‌توان به وسيله کسی يا چيزی، قسمت بيشتری از اين راه را پريد. اما به اين ترتيب هرگز آن کمال مطلوب حاصل نخواهد شد. بايستی رفت و زمين خورد و برخاست و تلاش کرد و آنقدر اين کار راتکرار کرد تا پخته شد!»