 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
گروه موسيقى نياز و سوسن ديهيم خواننده ايرانى مقيم آمريكا قصد دارند براى جلب توجه افكار عمومى و همچنين جمع‌آورى پول براى كمك به دردمندان جنگ لبنان، كنسرتى خيريه در روز سى‌ام ماه اوت (۸ شهريور) برگزار كنند. اما چرا هنرمندانى ايرانى كه مقيم آمريكا هستند به فكر برگزارى چنين برنامه‌اى افتاده‌اند و از هنرمندان عرب، به ويژه لبنانى دعوت به همكارى نكردند؟ «عصر شنبه» در گپى با رامين تركيان از گروه نياز، كوشيده است كه پاسخى بر اين پرسش‌ها بيابد.
نياز نام گروه و به عبارتى پروژه‌اى است كه در آمريكا شكل گرفته و مدتى پيش هم آلبومى منتشر كرد كه تلاشى است ستودنى و بسيار شنيدنى در راه پيوند دادن موسيقى محلى و فولكلور با موسيقى الكترونيك. البته نه تنها تلفيق موسيقى محلى، فولكلور و عنصرهاى موسيقى سنتى ايران، هند و تركيه با موسيقى الكترونيك كه استفاده از اشعار كلاسيك فارسى و اردو، يا به عبارتى دو زبان فارسى و اردو در اجراى ترانه‌ها است كه قطعات نياز را جذاب و شنيدنى می‌كند.
ستونهاى اين گروه عبارتند از اعظم على خواننده «نياز» كه خود تا به حال چندين آلبوم آكوستيك منتشر كرده، رامين تركيان كه بسيارى از علاقمندان با نام او از طريق گروه Axiom of Choice آشنا هستند و سرانجام كارمن ريتزو، يكى از چهره‌هاى شناخته شده موسيقى الكترونيك كه تا به حال با هنرمندان صاحبنامى چون Seal، آلنيس موريست و شب خالد همكارى داشته و دو بار هم نامزد دريافت جايزه Grammy شده است.
شهرام احدى
*************
دويچه‌وله: در روز چهارشنبه سى‌ام ماه اوت، در گروه نياز كنسرت خيريه برگزار مىكنيد، با سوسن دهيم و ريچارد هوروويتس براى كمك به دردديدگان جنگ لبنان. چطور شد كه شما اصلا به فكر چنين كارى افتاديد؟
رامين تركيان: وقتى كه ما در كانادا سفر مىكرديم و تور كنسرت داشتيم بوديم، اين فاجعه شكل گرفت و يك چيزى است كه همه‌ى ما با آن حس همدردى كرديم. وقتى شما داريد سفر مى كنيد، هيچ چاره‌اى نداريد، فقط شب‌ها تلويزيون تماشا مىكنيد و اخبارى كه مى‌‌ديديم، واقعا همه ما را آشفته كرده بود، براى همين بلافاصله تصميم گرفتيم، وقتى كه برگشتيم، يك كارى كرده باشيم و فقط خاموش ننشينيم، براى همين تصميم گرفتيم كه اين برنامه را برگزار كنيم و اميدوارم كه موفق هم باشد.
دويچه‌وله: چرا اين كار را بصورت مشترك با سوسن ديهيم و ريچارد هوروويتس برگزار مىكنيد؟ چرا خودتان به تنهايى كنسرت نمى‌‌‌‌دهيد؟
رامين تركيان: اگر تنهايى مىكرديم، فقط مى‌‌‌شد يك كنسرت، فكر كرديم از اين طريق تبديل مى‌‌‌شود به يك برنامه‌ى مشترك و يك همبستگى هم بين خودمان بوجود مى‌‌‌آيد، به عنوان چند هنرمند كه همصدا مى‌‌‌شوند، براى يك درد مشترك حقيقتا همه تلاش مىكنند، يك مقدار اميدمان بيشتر ميشود به اينكه تأثير بزرگترى در جامعه بگذاريم و توجه بيشترى جلب كنيم.
دويچه‌وله: مسئله‌ى همبستگى را مطرح كردى. اين كنسرت مشترك تا چه اندازه مشترك هم هست، قرار است كه هر كدام از شما به تنهايى بخشى از كنسرت را اجرا كنيد يا اينكه حضورى مشترك هم روى صحنه داريد، با همديگر يك ترانه يا ترانه‌ى مشتركى اجرا مىكنيد؟
رامين تركيان: قرار است كه هر كس يك مقدار از برنامه‌ى خودش را داشته باشد و بعد هم در وسط برنامه يك چند قطعه‌اى را با هم اجرا بكنيم.
دويچه‌وله: چطور شد كه از هنرمندان لبنانى، فلسطينى و يا حتى اسراييلى دعوت به همكارى نكرديد كه شايد خودشان واقعا بيشتر از اين جنگ و بحران رنج مى‌‌‌برند؟
رامين تركيان: اولا كه ما بيشتر تمركزمان روى لبنان است و كسانى كه در اين مدت جنگ دربدر شدند. اين فرصتي بود تا با Relief International كه يك سازمان خيلى معتبرى است و به اصطلاح به پناهجويان كمك مى‌‌‌كند، همكارى شود. ديگر آنكه در لوس‌آنجلس حقيقتا گروه‌هايى لبنانى زيادى وجود ندارد كه در جامعه‌ى غيرلبنانى شناخته شده باشند، ما به هر گروه ديگرى كه نگاه كرديم، فكر كرديم كه شايد كشش آن را نداشته باشد كه آن توجه را در روابط عمومى و روزنامه‌ها جلب كند تا اين كنسرت واقعا هم موفقيت آميز باشد.
|
advertisement@gooya.com |
|
دويچه‌وله: صحبت از كشش شد، فكر مى‌‌‌كنى كه برگزارى چنين كنسرت‌هاى خيريه‌اى در آمريكا برد داشته باشد و توجه آمريكايىها را واقعا جلب كند كه مثلا در مقايسه با مردم اروپا ديدى ديگر به خاور ميانه و معضلات منطقه دارند و يا حداقل مى‌‌‌توانند، داشته باشند؟
رامين تركيان: يكى از مهم‌ترين مشكلاتى است كه ما با آن برخورد مى‌‌كنيم، اينجا يك مقدار كارشكنى بيشتر انجام مى‌‌‌شود، با اينكه اين كنسرت هيچ جنبه‌ى سياسى ندارد و هدفش فقط يك جنبه‌ى انسانى است، ولى خواه ناخواه مردم ديدشان تحت تأثير چيزهايى است كه در اخبار اينجا مى‌‌‌شنوند و يك مقدار ما احساس مى‌‌كنيم كه پشتوانه و پشتيبانى كمتر از آن چيزى است كه شايد دلمان بخواهد.
دويچه‌وله: قرار است كه درآمد اين كنسرت خيريه صرف چه كار و چه پروژه‌اى بشود؟
رامين تركيان: همه‌ى كسانى كه در اين برنامه دارند شركت مىكنند، هيچ پولى نمى‌‌گيرند، هيچ كدام از نوازنده‌ها و هنرمندها. تمام درآمد كنسرت در اختيار «ريليف اينترنشنال» قرار مى‌‌گيرد كه همانطور كه گفتم، سازمانى است كه تخصص در كمك به مردمى دارد كه در كمپ‌هاى پناهندگى زندگى مىكنند و آواره شده‌اند. مسئله ديگر اين است كه ما به اين سازمان ايمان داريم، چون كمتر از ۱۰ درصد آن پولى كه جمع مى‌‌‌شود، خرج تشكيلات ادرايشان ميگردد و ۹۰ درصد پولها كه جمع مى‌‌‌شود، هميشه بدست آن كسانى مى‌‌رسد كه احتياج دارند، البته آن چيزى كه ما جمع مى‌‌كنيم در مقايسه با فاجعه‌اى كه اتفاق افتاده، قطره‌اى در اقيانوس است، يعنى واقعا چيز چشم‌گيرى نيست، اميد ما اين است كه در ميان اين جمعيت كسانى پا به جلو بگذارند و شايد اين باعث شوند كه بتوانند مقدار بيشترى بودجه در اختيار سازمان نامبرده و صندوقى كه درست كرده است، بگذارند.
