 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
استاد "علي تجويدي"، بزرگ مرد موسيقي ايران،صبح امروز در منزلش درگذشت.
به گزارش خبرنگار گروه هنر ايلنا، استاد "علي تجويدي"،آهنگساز، نوازنده ويولن و سه تار، متولد آبان 1298 بود كه فعاليت هاي برجسته اي در عرصه موسيقي از خود به جاي گذاشته است.
"عليرضا مير علي نقي"،پژوهشگر و تاريخ نگار موسيقي در اين خصوص گفت: "تجويدي" از شاخصترين شاگردان "ابوالحسن صبا" بود كه از اساتيد بزرگ ديگري همچون حاج آقا "محمد ايراني مجرد" ، "حسين خان ياحقي"، "ركن الدين مختاري" و "هوشنگ استوار" بهره برده بود.
او از سال 1328 در راديو تك نوازي و بداهه نوازي كرده و از مهمترين ستون هاي برنامه" گل ها" از سال هاي 34 تا 44 بود.
|
advertisement@gooya.com |
|
مير علي نقي در ادامه افزود: او از اعضاي برجسته شوراي موسيقي و مدرس موسيقي بود كه آثار به ياد ماندني فراواني از جمله "آزاده ام"( در گوشه مغلوب سه گاه با شعر رهي معيري)، "مرا عاشق شيدا" شعر "منير طاها"، "چرا سفر رفتي" شعر "معيني كرمانشاهي"،"رفتم و بار سفر بستم" را از خود به جاي گذاشت.
"علي تجويدي"، مولف كتاب "موسيقي ايراني" در سه جلد و "اثري در چهارگاه" نيز بود.
----------------------------
ايسنا:
علي تجويدي، شنبه در خاك آرام مي‌گيرد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - موسيقي
پيكرمرحوم استاد علي تجويدي شنبه 27 اسفند ماه، 9 صبح از مقابل تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشييع مي‌شود.
به گزارش خبرنگارهنري ايسنا: استاد علي تجويدي آهنگساز و نوازنده پيشکسوت موسيقي ايراني صبح امروز درگذشت.
اين هنرمند موسيقي پس از چند دهه فعاليت در زمينه موسيقي ايراني از چندي قبل تحت مراقبتهاي پزشکي در منزل و بيمارستان قرار داشت.
علي تجويدي دو سال قبل در ديداري كه گروه هنري ايسنا با اين پيشكسوت داشت در پاسخ به اين پرسش كه پس از يك عمر فعاليت هنري، اكنون چه آرزويي دارد گفت: هنوز برخي از آثارم كامل نشده است و دوست دارم كه آثارم به صورت كامل منتشر شود.
وي افزود: 3 تا 4 قطعه آهنگ هم دارم كه نيمه تمام مانده‌اند.
“در پانزدهم آبان سال 1298 ،در تهران متولد شدم”.
علي تجويدي، موسيقي را تحت نظر پدرش «هادي خان تجويدي » كه از شاگردان «كمال الملك » بود، آموخت .
وي گفت: در نوجواني نواختن «فلوت » و نت موسيقي را نزد مرحوم «ظهيرالديني » فراگرفته و از شانزده سالگي نزد «سپهري » و سپس «حسين ياحقي » نواختن «ويلن » و آموزش رديفهاي موسيقي ايراني را آغاز كرده است.
تجويدي پس از چندي به كلاس استاد «ابوالحسن صبا» راه يافت و مدت هشت سال نزد وي به نواختن ويلن و
«سه تار» پرداخت و مدتي نزد «مليك آبراهينيان » و «بابگن تامبرازيان » به آموختن موسيقي غربي پرداخت .
پس از آن براي تكميل اين هنر سالها به مطالعه در زمينه «هارموني » ( اصول هماهنگي )، «اركستراسيون » و «كمپوزيتور» (آهنگسازي )نزد «هوشنگ استوار» پرداخت و بسياري از ساخته هايش از قبيل «آزاده‌ام »،
«پشيمانم »، «صبرم عطا كن » و غيره را خود براي اركستر بزرگ تنظيم و اجراكرد.
وي پس از فوت “صبا” تعليم شاگردان وي را در هنرستان‌هاي عالي و ملي موسيقي برعهده گرفت .
از جمله آثار ماندگار وي مي‌توان به «ديدي كه رسوا شد دلم »، «آتش كاروان »، «سفركرده »، «مرا عاشق شيدا»، «مي گذرم »، «آشفته حالي » و... اشاره كرد.
از جمله هنرمندان همزمان و همكار وي مي‌توان از «فرهنگ شريف »، «حبيب الله بديعي » و «پرويز ياحقي »، «غلامحسين بنان »، «حسين قوامي »، «محمودي خوانساري »، «حسين خواجه اميري »، «جليل شهناز»، و... نام برد.
استاد علي تجويدي در آن مصاحبه ضمن ابراز مراتب خوشحالي خود از اين كه عمرش را در راه اعتلاي موسيقي گذرانده است به ايسنا گفته بود: خانواده‌ي ما به خصوص پدرم از ابتدا در كار موسيقي بودند و من هم از اول عمر با اين هنر آشنا شدم.
من ... .
سخنان استاد علي تجويدي در همين جا ناتمام ماند و وي به دليل بيماري قادر به ادامه‌ي سخن نشد.»
