 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس فرهنگ و هنر - موسيقي
مراسم تجليل از 40 سال فعاليت هنري «محمدرضا لطفي» و اجراي كنسرت موسيقي گروه نهفت به سرپرستي جهانشاه صارمي 16 دي‌ماه جاري (ساعت 20) در فرهنگسراي هنر (ارسباران) برگزار مي‌شود.
به گزارش خبرنگار هنري خبرگزاري دانشجويان ايران، اين برنامه با اجراي آثاري از بزرگاني چون علي‌اكبر شهنازي، غلامحسين بيگجه‌خاني، محمدرضا لطفي، حسين عليزاده، غلامحسين درويش و مرتضي ني‌داوود به‌همراه شعرهايي از هوشنگ ابتهاج، محمد ذكائي، فريدون مشيري و ملك‌الشعرا بهار، همراه خواهد بود.
به گزارش ايسنا، محمدرضا لطفي: (متولد 1325 گرگان)، نوازنده تار و سه تار، نواساز و مدرس، محقق و مؤلف، به تشويق برادر بزرگ خود آموزش تار را آغاز كرد و در سال 1342 استعداد خود را در اين زمينه با كسب جايزه نخست جشنواره موسيقيدانان جوان نشان داد. پس از اتمام دوره تحصيل در سال 1343 به تهران آمد و به محضر حبيب‌الله صالحي و علي‌اكبر شهنازي راه يافت و در كلاسهاي شبانه هنرستان موسيقي با مكتب وزيري و تئوري موسيقي غربي آشنا گرديد كه حاصل آن همكاري با اركسترهاي هنرستان و صبا بود كه زير نظر حسين دهلوي اداره مي‌شد. ورود به دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران و آموزش رديف ميرزا عبدالله با نورعلي برومند سرآغاز نويني براي حضور بيشتر در درياي پرمعناي موسيقي قديم ايران بود كه اين آموزش تا آخرين دقايق حيات نورعلي برومند ادامه يافت.
لطفي رديف آوازي و تصنيف‌هاي قديمي را نزد عبدالله دوامي و سه تار را نزد سعيد هرمزي آموخت. او پس از تاسيس مركز حفظ و اشاعه موسيقي راديو و تلويزيون ايران با مديريت فني برومند در جشن هنر شيراز شركت كرد كه حاصل آن باسازي و احياي مجدد مكتب سيدحسين طاهرزاده بود.
محمدرضا لطفي به مدت سه سال به‌عنوان مربي آموزشي با كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان و دو سال در مركز گردآوري و شناخت موسيقي راديو و تلويزيون به همكاري پرداخت . او از سال 1353 به همكاري با راديو ايران و گروه موسيقي دانشگاه تهران مشغول گرديد و طي اين مدت گروه شيدا را پايه گذاري نمود كه حاصل آن بازسازي آثار شيدا، عارف، درويش خان، ركن الدين مختاري و... بود. او پس از پيروزي انقلاب اسلامي به مدت يك و نيم سال، سرپرستي دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران را عهده‌دار بود و نيز در همين سالها به اتفاق حسين عليزاده و ساير همكاران گروه شيدا و عارف، به تاسيس كانون فرهنگي ـ هنري چاووش همت گماشت كه حاصل اين فعاليت نه نوار موسيقي چاووش است.
|
advertisement@gooya.com |
|
لطفي به دعوت فدراسيون چيني و نيز براي شركت در يك سمينار راهي ايتاليا گرديد و كنسرتهايي را در شهر رم، فلورانس، بلونيا، بادوا و ... اجرا نمود. او در سال 1364 با مهاجرت به خارج از كشور دور تازه‌اي از فعاليتهاي هنري خود را آغاز نموده است و با تاسيس مراكز فرهنگي و هنري شيدا در كشورهاي مختلف و برگزاري كنسرتها و سمينارهاي گوناگون، به شناساندن موسيقي قديمي ايران مبادرت مي‌ورزد. ازجمله آثار، فعاليتها و كنسرتهاي ايشان مي‌توان به تصنيف‌هاي ”بميريد بميريد” ، ”به ياد عارف” ، ”داروك” ، ”ناز ليلي” ، ”كوچه‌سار شب” ، ”كنسرت نوا” (جشن هنر شيراز)، كنسرت راست پنجگاه (جشن هنر شيراز)، كنسرت سه گاه (كنسرت توس)، بازسازي آوازهاي قمر، بازسازي آثارگذشتگان، به ياد درويش خان، به ياد طاهرزاده ، موسيقي فيلم حاجي واشنگتن ، چاووش 1 (به ياد عارف)، چاووش 2 (شب نورد)، چاووش4، چاووش 6، چاووش 8، چاووش 9، آلبوم كتاب و صفحه گرامافون موسيقي آوازي ايران (رديف عبدالله دوامي) ، نوارهاي رديف موسيقي ايران (يادواره برومند)، چشمه نوش، رمز عشق، پرواز عشق، بسته نگار، كنسرتهاي انفرادي در شهرهاي مختلف ايتاليا، كنسرتهاي متعدد در شهرهاي لس آنجلس، ساتياگو، سانفرانسيسكو، شيكاگو، بوستن ، نيويورك و واشنگتن به همراهي حسين عليزاده و حسين عمومي ساخت دهها تصنيف و قطعه ضربي ديگر از جمله تصنيف حصار و پيش درآمد اصفهان، تعداد زيادي بداهه نوازي در دستگاههاي مختلف ، كتابهاي ”شور مادر دستگاههاست” ( منتشر نشده)، كتاب سال شيدا (چهار جلد) و تعدادي مقاله و... اشاره كرد.
اعضاي گروه نهفت را در اين برنامه، پريسا همايون‌فر، گلشن دانش، نگار اربابي (تار)، ايمان ماجدي (بم‌تار)، حسين اينانلو (عود و سه‌تار)، الميرا مردانه، حسام اينانلو (كمانچه)، ياور طاهريان (سنتور)، مهدي نبوي (ني)، سمانه گلكار (تنبك)، امير اثني‌عشري (آواز)، ياسمن كاظمي، گيلناز يوسفيان (همخوان) و جهانشاه صارمي (تار و سرپرست گروه)، تشكيل مي‌دهند.
