ال‌سی‌دی یا پلا‌سما؟، دنيای اقتصاد

بیشتر از نود درصد تلویزیون‌های دیجیتال امروزی با استفاده از فناوری‌های ال‌سی‌دی یا پلاسما ساخته می‌شوند. یکی از نکاتی که شاید برای بسیاری از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقیق این دو فناوری با یکدیگر است. مخصوصا اگر شما تمایل به خرید مدل‌هایی با اندازه بزرگ‌تر از چهل اینچ را داشته باشید، خواهید دید که هر شرکتی معمولا هم مدل ال‌سی‌دی و هم مدل پلاسما را در آن اندازه تولید کرده است. به اين ترتيب بهتر است برخي تفاوت‌هاي اين تلويزيون‌ها را بدانيد.

‌كنتراست تصویر و سطح رنگ مشكی در ال‌سی‌دی‌ها یك منبع نور مجزا كه در واقع یك لامپ فلورسنت است، وجود دارد كه این نور با گذشتن از داخل كریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت داده و به چشم ما می‌رسد. مشكلی كه در ال‌سی‌دی‌ها به وجود می‌آید، در مورد رنگ مشكی است.

وقتی یك سلول باید رنگ مشكی تولید كند، در واقع باید جلوی عبور این نور را بگیرد تا رنگ كاملا مشكی به چشم بیننده برسد. ولی این عمل به خاطر نور پس‌زمینه كه همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقیت‌آمیز نیست و سطح رنگ مشكی در آنها كاملا دقیق در نمی‌آید. هرچند با پیشرفت فناوری این مساله مدام در حال بهبود است، ولی به هر صورت هنوز ال‌سی‌دی‌ها در این مورد ضعف دارند.
برخلاف ال‌سی‌دی، در پلاسما نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نیاز را تولید می‌كند. بنابراین تنها با خاموش كردن سلول مربوطه می‌توان به سطح مناسبی از رنگ مشكی رسید. به‌خاطر همین موضوع كنتراست تصویر (درجه اختلاف میان تاریك‌ترین و روشن‌ترین رنگ) در پلاسما بسیار بیشتر از ال‌سی‌دی است و از این جهت پلاسما برنده است.

‌وضوح هر دو فناوری وضوح‌های بالا را پشتیبانی می‌كنند، با این تفاوت كه در ال‌سی‌دی‌هایی با اندازه كوچك امكان ایجاد وضوح‌های بالا بیشتر وجود دارد. در پلاسما وضوح‌هایی همانند P1080 تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی كه در ال‌سی‌دی حتی در مدل‌های 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید.

‌زاویه دید یكی از مشكلات ا‌ل‌سی‌دی كه پاشنه آشیل آن‌ها به شمار می‌رفت، زاویه دید بود. وقتی شما از كناره‌ها یا بالا و پایین به تصویر تلویزیون نگاه می‌كردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.

این مساله اكنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید 178 درجه (89 درجه از هر طرف) در بازار بیابید. در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مساله كمتر وجود دارد و ساخت مدل‌هایی با زاویه دید بیشتر در آنها راحت‌تر است. بنابراین در این مورد هم فعلا پلاسما برنده است.

‌پخش تصاویر با حركت سریع در ال‌سی‌دی‌ها برخلاف پلاسما مشكل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌كشد تا ال‌سی‌دی بتواند یك فریم را جایگزین فریم قبلی كند. این مساله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری كه دارای صحنه‌هایی با حركت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مساله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی كمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت كمتر شده است. پلاسما به خاطر فناوری خاص خود اساسا این مشكل را ندارد.

‌طول عمر
یكی از نكاتی كه سازندگان ال‌سی‌دی تبلیغ می‌كنند، طول عمر آن‌ها است كه تا حدود شصت هزار ساعت كار می‌كنند.

در واقع طول عمر ال‌سی‌دی مدت زمانی است كه میزان نور پس زمینه آنها به نصف كاهش پیدا كند.

در پلاسما به خاطر این‌كه وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این كار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند كه درخشندگی این فسفرها به نصف كاهش پیدا كند. در مدل‌های جدید پلاسما هم سازندگان معمولا طول عمر شصت هزار ساعت را تبلیغ می‌كنند.

‌اندازه ساخت پلاسما در اندازه‌های كوچك چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای 42 اینچ مشاهده می‌كنید. برعكس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود.