گزارش خواندنی از آمار موبايل، اينترنت، بلاگر و تلويزيون در ايران، مهر

خبرگزاری مهر در گزارشی برگرفته از منابع اينترنتی آماری در مورد وضعيت ايران در زمينه فناوری اطلاعات ارائه کرده است. در اين گزارش وضعيت ايران در مخابرات، اينترنت، ميزان صميميت خانواده ها با تلويزيون، تعداد رايانه های شخصی و تعداد مشترکان موبايل ارائه شده است.
به گزارش خبرنگار مهر، برطبق اطلاعات EJISDC (ژورنال الکترونيک درباره سيستمهای اطلاعات در توسعه کشورها) در سال ۲۰۰۲ بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در ايران بين ۱/۱ تا ۳/۱ درصد از توليد ناخالص ملی را به خود اختصاص داده بود و در حدود ۱۵۰ هزار نفر در بخش ICT مشغول به کار بودند که از اين تعداد در حدود ۲۰ هزار نفر در صنايع نرم افزار فعاليت می کردند.

در سال ۲۰۰۲ هزار و ۲۰۰ شرکت فناوری اطلاعات (IT) در کشورمان به ثبت رسيده بود که از اين مجموع ۲۰۰ شرکت متخصص در بخش توسعه نرم افزار بودند.

طرح "تکفا" اولين طرح ملی بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات در ايران به شمار می رود که معادل "مواد مورد بحث ICT ملی" است که در بسياری از کشورها اجرا می شود.

در بخش رسانه های ارتباط جمعی، اطلاعات مربوط به سال ۲۰۰۰ نشان می دهد که به ازای هر هزار شهروند ايرانی ۲۵۲ راديو، ۱۵۸ دستگاه تلويزيون، ۲۱۹ خط تلفن و ۱۱۰ رايانه شخصی وجود دارد.

رايانه های شخصی و خانگی نخستين بار از نيمه دهه ۹۰ وارد ايران شدند و از زمان ورود اينترنت به کشورمان بر تعداد رايانه های شخصی به سرعت افزوده شد.

در سال ۱۹۹۸ وزارت پست و تلگراف و تلفن وقت (وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات) ارائه "اکانت" اينترنت به عموم مردم را آغاز کرد و در سال ۲۰۰۶ در آمد صنعت "تله کام ايران" به ۲/۱ ميليارد دلار رسيد.

مخابرات

اولين سيستمهای ارتباطات همراه (موبايل) در سال ۱۹۹۴ و تقريبا همزمان با ساير کشورها وارد ايران شد و تعداد کاربران ايرانی موبايل با يک رشد سريع از ۳/۴ ميليون نفر در سال ۲۰۰۴ به ۱۹ ميليون در سال ۲۰۰۷ رسيد.

همچنين براساس اطلاعات مربوط به سال ۲۰۰۶ تعداد خطوط ثابت تلفن در کشورمان بالغ بر ۲۲ ميليون خط است.

اينترنت

از زمان عرضه اينترنت در ايران، شبکه پهنای جهانی وب به سرعت توانست جايگاه خود را در ميان جوانان باز کند.

به طوری که در حال حاضر ايران چهارمين کشور پيشگام دنيا در عرصه وبلاگ نويسی به شمار می رود. هر چند سرعت پايين اينترنت در ايران به دليل مشکلات زيرساختی همواره مشکلاتی را برای کاربران ايرانی شبکه فراهم کرده است.

اطلاعات سال ۲۰۰۲ نشان می دهد که ۱۲ ارائه دهنده اينترنت (ISPs) به ارائه خدمات اينترنتی از قيبل اتصال با پهنای باند ADSL حداکثر با سرعت ۵۱۲ کيلوبيت برثانيه، +ADSL۲ ، خطوط دايل آپ حداکثر سرعت ۵۶ کيلوبيت برثانيه و اتصال بی سيم با حداکثر سرعت ۵۱۲ کيلوبيت برثانيه می پردازند و تعداد کاربران ايرانی شبکه براساس آمار سال ۲۰۰۶ بيش از ۱۸ ميليون نفر است.

عملکرد بخش ICT در ايران

به گزارش مهر ، در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ تعداد خطوط تلفن ثابت به ازای هر هزار نفر از ۱۴۹ به ۲۷۸ و ترافيک صدا در سطح بين المللی در ايران در اين فاصله زمانی به ازای هر دقيقه در هر نفر از ۷ به ۸ دقيقه رسيده است.

تعداد مشترکان تلفن همراه به ازای هر هزار نفر از ۱۵ نفر سال ۲۰۰۰ به ۱۰۶ نفر در سال ۲۰۰۵ افزايش يافته است. اين بدان معنی است که در سال ۲۰۰۰ تنها ۱۰ درصد از شهروندان ايرانی مشترک تلفن همراه بودند که اين رقم در سال ۲۰۰۵ به ۱۰۳ درصد رسيد.

تعداد کاربران اينترنت به ازای هر هزار نفر از ۱۰ در سال ۲۰۰۰ به ۱۰۳ درسال ۲۰۰۵ و تعداد رايانه های شخصی موجود در کشور برای هزار نفر از ۶۳ رايانه به ۱۰۹ رايانه افزايش يافته است.

همچنين ميزان صميميت خانواده با تلويزيون از ۶۸ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۷۷ درصد در سال ۲۰۰۵ رسيده است.