"امکان توليد سوختی قدرتمند با استفاده از ميوه"، بی بی سی

مت مک گرات
خبرنگار امور محيط زيست بی بی سی

گروهی از دانشمندان آمريکايی می گويند شکر موجود در ميوه هايی مانند سيب و پرتغال را می توان به نوع تازه ای از سوخت اتومبيل که تصاعد کربنی آن کم است تبديل کرد.

پژوهشگران در نشريه "نيچر" نوشتند که سوخت به دست آمده از فراکتوز، قند ميوه، حاوی مقدار خيلی بيشتری انرژی در مقايسه با اتانول است.

در تحولی ديگر، گزارشی درباره سوخت های زيستی که در بريتانيا چاپ شده، می گويد کليه انواع زباله ها از جمله کيسه های پلاستيکی را می توان برای ساختن بيوديزل به کار گرفت.

منتقدان سوخت های زيستی به دست آمده از گياهان می گويند که اين شيوه باعث افزايش بهای مواد غذايی می شود.

در اتحاديه اروپا و آمريکا سياستمداران سوخت های زيستی (biofuel) را با آغوش باز پذيرفته اند چرا که آن را راهی برای کاهش تصاعد دی اکسيد کربن و وابستگی به نفت وارداتی می دانند.

منتقدان می گويند که سوخت های زيستی کنونی، چه ديزلی که محصول روغن نخل است و چه اتانولی که حاصل ذرت است، کشاورزان را تشويق می کند زمين های خود را صرف توليد سوخت کنند که در اين ميان قيمت مواد غذايی افزايش می يابد.

اکنون دانشمندان در دانشگاه ويسکانسين-مديسون آمريکا می گويند که يک شکر ساده به نام فراکتوز را می توان به سوختی که دارای مزايای بسياری نسبت به اتانول است بدل کرد.

اين سوخت "ديمتيلفوران" (dimethylfuran) نام دارد و می تواند ۴۰ درصد بيش از اتانول انرژی ذخيره کند. به علاوه به راحتی اتانول تبخير نمی شود و ثبات بيشتری دارد.

اين گروه از دانشمندان می گويند که فراکتوز را مستقيما می توان از ميوه ها و گياهان گرفت يا آن را از گلوکوز ساخت.

با اين حال مطالعه بيشتری برای بررسی عواقب زيست محيطی اين نوع سوخت لازم است.

همزمان محققان بريتانيايی می گويند که هم اکنون فناوری لازم برای توليد بيوديزل نه فقط از روغن نخل بلکه از طيفی از مواد از جمله چوب، علف هرز و کيسه های پلاستيکی وجود دارد.

کارشناسان می گويد ظرف شش سال ۳۰ درصد نيازهای ديزلی بريتانيا را می توان از اين طريق تامين کرد.

جرمی تامکيسون از "مرکز ملی محصولات غيرغذايی" بريتانيا گفت که نسل بعدی سوخت های زيستی می تواند بسياری از نيازهای انرژی ورای راه انداختن اتومبيل ها را تامين کند.

بزرگترين مانع اين فرآيند درحال حاضر هزينه آن است.

ايجاد تاسيسات توليد اين نوع سوخت ۱۰ بار بيش از پالايشگاه های کنونی سوخت های زيستی رقم زده می شود.