از ودکا اوباما تا نامه احمدی‌نژاد به رئيس قوه قضا، بيژن صف‌سری

اينکه رئيس قوه قضا و رئيس قوه اجرا در استنباط از قانون اساسی دچار تناقض شده‌اند و يکديگر را محکوم به نفهميدن و يا اجرا نکردن اصول قانون اساسی می‌نمايند خود از عجايب روزگار است اما بی‌حب و بغض بايد گفت احمدی‌نژاد بر خلاف تصور بسياری از ما مخالفان نظام نه تنها يک پديده قابل تعمق در تاريخ زمامداری اين کهنه ديار است بلکه نمونه‌ای قابل تعمق در مصداق شيفتگی به قدرت است

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

ويژه خبرامه گويا

اين روز ها نامه اخير احمدی نژاد به رئيس قوه قضا و تحليل های مربوط به آن ازجمله سوژه های مورد توجه مردم و رسانه هادر پيش بينی وضعيت اينده کشور و ايضا انتخابات پيش رو رياست جمهوری شده است و دراين ميان از يک سو گروهی اين اقدام جسورانه رئيس جمهور مورد غضب قرار گرفته نظام را تابو شکنی و عبور از خط قرمز های رهبری نظام می خوانند و در نهايت دليل بر شجاعت احمدی نژاد می دانند از سوی ديگر گروهی حمله احمدی نژاد به آملی لاريجانی را به دليل سوابق عوام فريبی رئيس جمهور تحميل شده از سوی رهبری ، يک نوع شانتاژ انتخاباتی دانسته که اگر چه خود نمی توانند بار ديگر بر مسند قوه اجرايی نشيند دست کم همفکران و ياران او بعنوان جانشين وی بر اين مسند تکيه زنند اما گروه سومی هم هستند که در اين اشفته بازار حرف و سخن ديگری دارند و می گويند چنين به قوه قضا حمله کردن آن هم از سوی کسی که قانون را همواره ناديد گرفته و خود به زور سر نيزه بر مسند قوه اجرايی نظام گمارده شده است ، در عين حال که منطقی است و به گونه ای هم قانونی است اما با اين همه نامه او به رئيس قوه قضائيه نه منطقی است نه قانونی .

ميگويند دانشجويی پس از اينکه در درس منطق نمره نياورد به استادش گفت: قربان، شما واقعا چيزی در مورد موضوع اين درس می دانيد؟ استاد جواب داد: بله حتما. در غير اينصورت نمی توانستم يک استاد باشم. دانشجو می گويد: بسيار خوب، من مايلم از شما يک سوال بپرسم، اگر جواب صحيح داديد من نمره ام را قبول می کنم در غير اينصورت از شما می خواهم به من نمره کامل اين درس را بدهيد، استاد قبول کرد و دانشجو پرسيد: آن چيست که قانونی است ولی منطقی نيست، منطقی است ولی قانونی نيست و نه قانونی است و نه منطقی؟ استاد پس از تاملی طولانی نتوانست جواب بدهد و مجبور شد نمره کامل درس را به آن دانشجو بدهد.

بعد از مدتی استاد با بهترين شاگردش تماس گرفت و همان سوال را پرسيد. و شاگردش بلافاصله جواب داد: قربان شما ۶۳ سال داريد و با يک خانم ۳۵ ساله ازدواج کرديد که البته قانونی است ولی منطقی نيست. همسر شما يک معشوقه ۲۵ ساله دارد که منطقی است ولی قانونی نيست. و اين حقيقت که شما به معشوقه همسرتان نمره کامل داديد در صورتی که بايد آن درس را رد می شد نه قانونی است و نه منطقی
حال حکايت اعتراض جناب رئيس قوه مجريه به رئيس قوه قضا نظام ولايی است که اولا خود بر خلاف نص صريح همين قانون دست و پاشکسته نظام بر مسند قدرت نشسته است که به نظر قانونی می ايد، ثانيا انتقادات برخق او از قوه قضائيه که منطقی و مردم پسند می باشد اما با اين همه به دليل هفت سال همراه بودن با دزخيمان و دم نزدن از همه مصائب تحميل شده بر ملت و خس و خاشاک ناميدن مردم ، اين اعتراض نه قانونی است و نه منطقی .

اينکه امروز برخورد قدرت های درون نظام با يکديگر مردم جان به لب رسيده را به توهمی گرفتار سازد که گويی دشمن ديروز دوست امروز است از خامی ملتی است که هنوز از گذشته خود پند نگرفته و نمی داند قدرت طلبان برای حفظ مقام و منزلت خود چه نرفند ها در سر دارند و اين خاصيت شيفتگی به عجوزه قدرت است و مختص به ما ايرانيان هم نيست ، در همين مدينه فاصله دمکراسی ، يعنی آمريکا که هم اکنون بازار انتخابات بين دو حزب دمکرات و جمهوريخواه داغ است و همه چشم به نتيجه ان دوختند خبر ها بر اين ادعا گواهی می دهند که حتی در اين مدينه فاضله نيز شيفتگان قدرت برای حفظ قدرت به ترفند هايی دست می زنند که به عقل جن هم نمی رسد مانند خبر پخش ودکا مجانی برای جذب ارای مردم به سود کانديدای حزب دمکرات ( حزب حمايت کننده ازاوباما ) که تيتر اخبار روز گرديده و مدام تقييح می گردد و يا حتی خبر پخش مواد مخدر از سوی دمکرات ها در بين طرفدرارن خود که گناه راست و دروغ بودنش به گردن نشريات ينگه دنيا که همين ديروز آن را بر عليه اين حزب منتشر کردند.

اينکه رئيس قوه قضا و رئيس قوه اجرا در استنباط از قانون اساسی دچار تناقض شده اند و يکديگر را محکوم به نفهميدن و يا اجرا نکردن اصول قانون اساسی می نمايند خود از عجايب روزگار است اما بی حب و بغض بايد گفت احمدی نژاد بر خلاف تصور بسياری از ما مخالفان نظام نه تنها يک پديده قابل تعمق در تاريخ زمامداری اين کهنه ديار است بلکه نمونه ای قابل تعمق در مصداق شيفتگی به قدرت است ، او جاه طلبی است که در طی سی سال استقرار نظام ولايی بر خلاف همه زمامدارانی که بر مسند قدرت اجرايی منصوب شده اند ، بازی قدرت را می داند و به راحتی بر قوای تحت نظر ولی فقيه می تازد کاری که از دولت خاتمی گمانمان بود اما هيچگاه بر عليه ولی نعمت خود و دم نزد اما اين تحفه ارادان نه به خير خواهی ملتی که گرفتار در دام نظام خود خواسته ای که امروز بلای جان او گرديده ، بلکه به صلاحديد و عاقبت انديشی خود و هم فکرانش اين چنين به بی گدار بر قدرت ولی فقيه مسلمين جهان می تازدو دستگاه تحت امررهبری نظام را به چالش می کشد، ايا اين شجاعت نيست ؟ حتی اگر برپايه ای اهدافی غير از منفعت مردم تحت سلطه نظام باشد ؟

وقتی صحبت از شجاعت می کنيم بايد بياد داشته باشيم که ترس نيز در مقابل شجاعت است و برای گواهی اين ادعا بيادتان می بياورم گفته های اخير اين رئيس جمهور منفور در مجلس فرمايشی را که نام سه تن از صاحب منصبان را در باور حضور زنان در ورزشگاه به زبان آورد اما از بين اين سه صاحب منصب فقط متکی و محسنی اژه ای گفته های او را تکذيب می کنند و دفتر رهبری از تکذيب ادعای احمدی‌نژاد که مدعی شده بود رهبری مدافع طرح حضور زنان در ورزشگاهها بوده خودداری می کند اما در عوض در مقابله با ادعای به مراتب نرم‌تر امام جمعه کاشان چنان واکنشی نشان ميدهد که منجر به فيلتر شدن سايت خطيب جمعه کاشان می شود و اين همان ترسی است که می توان در مقابل شجاعت گفته شده از احمدی نژاد معنا شود .

بی گمان سلسله وقايع هفت سال زمامداری احمدی نژاد چنين شجاعتی را به او داده است که حتی اگر نام شجاعت بر آن نتوان گذاشت از جان گذشتگی بر سر آرمان ها و اهدافش را نمی توان ناديده گرفت و ايکاش يک احمدی نژاد در راستای اهداف مردم ازادی طلب ايران پيدا می شد تا اين چنين در حسرت يک جنبش همه گير زانوی غم را در اغوش نمی گرفتيم.

بيژن صف سری
http://bijan-safsari.com/