گزارش رسانه های اسرائیلی از شنیده شدن «صدای پای جنگ» علیه ایران

رادیو فردا: همزمان با آغاز هفته جديد در اسرائيل و در حالی که «موضوع ايران» آغازگر نشست هفتگی دولت اسرائيل بود، رسانه های این کشور به طور بی سابقه ای اغلب مطالب خود را به اين امر اختصاص داده اند؛ مسئله ای که ممکن است نشان می دهد حمله نظامی يک جانبه اسرائيل به ايران از هر هنگام ديگر نزديک تر شده است.

مجموعه گزارش های رسانه های اسرائيل و اظهارنظرهای مقامات اين کشور اين احتمال را تقويت می کند که زمان حمله در اواخر شهريور و يا مهر ماه، اندکی پيش از انتخابات رياست جمهوری آمريکا (در ششم نوامبر، شانزدهم آبان) خواهد بود.

يوسی ملمن يکی از برجسته ترين روزنامه نگاران روزنامه هاآرتص روز يکشنبه به راديوی اسرائيل گفت که «حمله در ماه اکتبر (مهرماه) خواهد بود».

دانی آيالون معاون وزير خارجه اسرائيل نيز روز يکشنبه در مصاحبه با راديوی اسرائيل، از «چند هفته حياتی پيش رو در نهايی شدن سرنوشت مذاکرات هسته ای با ايران» سخن گفت و مدعی شد که «دنيا بايد همين امروز شکست اين گفت و گوها و پايان تماس های سياسی با ايران را اعلام کند».

افراييم هلوی رييس اسبق موساد ده روز پيش گفته بود که «اگر من يک ايرانی بودم از ۱۲ هفته آينده بسيار نگران می بودم».

در حالی که بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل در آغاز نشست روز يکشنبه دولت خود از «آمادگی خوب» پشت جبهه اسرائيل برای «مباداهای دور و نزديک» سخن گفت و تأکيد کرد که «همه خطرها در مقايسه با خطر ناشی از هسته ای شدن ايران کوچک و بی اهميت است»، راديوی سراسری اسرائيل، راديوی ارتش اسرائيل و راديوی خصوصی تل آويو که سه ايستگاه مهم راديويی اسرائيل هستند، ساعات بسياری از وقت برنامه های روز يکشنبه خود را به گفت و گو در باره «موضوع ایران» و نزديک بودن خطر حمله به ايران اختصاص دادند.

آوی الدار، رييس شوراهای شهرها و شهرک های اسرائيل، روز یکشنبه در گفت و گو با رادیو اسرائیل دیدگاه های حامیان جنگ را اين گونه جمع بندی کرد: «مسئولان دارند ملت را برای جنگی که بسيار نزديک شده است، آماده می کنند و اين حقيقت که تمامی رسانه های اسرائيل از يکشنبه وارد فاز جديدی شده و برنامه های متعدد راديو و تلويزيون ها و مقالات و گزارش های روزنامه های کشور به جنگ اختصاص يافته است، همگی يک آدرس را نشان می دهد: جبهه جنگ».

نتانياهو روز يکشنبه در نشست دولت اظهاراتی را که روز جمعه در تماس تلفنی خود با بان گی مون دبير کل سازمان ملل در باره ايران مطرح کرده بود، در برابر ميکروفون رسانه های اسرائيل تکرار کرد و گفت: «به آقای بان گفتم به ايران نرويد؛ تهران جای شما نيست؛ ايران همان جايی است که احمدی نژاد در روزهای اخير خواهان "اتحاد آزاديخواهان جهان" برای نابود کردن اسرائيل شده و آن جايی است که محمد رضا رحيمی معاون رييس جمهوری ايران چند هفته قبل گفت که کتاب تلمود و يهوديان عامل توزيع مواد مخدر در جهان هستند».

ايران اعلام کرده است که بان گی مون روزهای هشتم و نهم شهريور در همايش سران جنبش عدم تعهد در تهران شرکت خواهد کرد؛ نتانياهو تاکيد دارد که «رفتن دبير کل سازمان ملل به ايران در مقطع کنونی، به نوعی حمايت از خطرناک ترين حکومت در جهان تعبير خواهد شد».

در طول آخر هفته نيز تمامی برنامه های سياسی سه شبکه اصلی تلويزيونی اسرائيل ميزبان چندین نفر از «کارشناسان»، «تحليلگران» و مقامات کنونی و پيشين امور امنيتی و نظامی کشور برای «بررسی عواقب حمله به ايران» و چرايی «گوش ناشنوای محور بنيامين نتانياهو- اهود باراک نسبت به هشدارهای بلندپايگان امنيتی و نظامی» بوده است؛ محوری که روزنامه ليبرال هاآرتص و مخالف دولت کنونی، آن را «محور جنگ طلبان» نام نهاده است.

همزمان روزنامه های هاآرتص، يديعوت آخرونوت و معاريو بخش های وسيعی از صفحات سياسی آخر هفته خود و نيز مقاله ها و گزارش های روز يکشنبه خود را به بررسی «موضوع ایران» از زوايای مختلف اختصاص داده اند.

اکثر مقاله ها در رسانه های مکتوب اسرائيل مملو از هشدارهای تند به محور نتانياهو- باراک است که از این دو می خواهند تا به اظهارات و ارزيابی های مقاماتی که مخالف حمله هستند، توجه بيشتری کنند.

گيدئون لوی، روزنامه نگار چپگرای اسرائیلی، در مقاله ای در روزنامه هاآرتص که روز یکشنبه چاپ شد، اين روزها را ساعت خوش «جنگ طلبان» در اسرائيل ناميد و تاکيد کرده که «آهنگ رفتن اسرائيل به سوی يک جنگ ديگر، شتابان تر از گذشته شده است...و خودبزرگ بين هايی که از تکرار نظرات جنگ طلبانه خود مست شده و مانند لات محله فکر می کنند که هر مشکلی را می توان با خشونت حل کرد و در اين گمان اشتباه هستند که به آسانی عوض کردن جوراب می توان حکومت ها را نيز تغيير داد، هر انگيزه ای که دارند؛ چه از روی آگاهی؛ چه از روی احساسات منجی گری؛ چه به خاطر احساسات صهيونيستی و غيره وغيره، همگی تنها يک چيز می خواهند؛ جنگ و جنگ».

امير اورن، روزنامه نگار قديمی ديگر روزنامه هاآرتص، نيز روز يکشنبه در مقاله ای با عنوان «آخرين فراخوان از مسافران ايران اير» (اشاره به رهبران اسرائيل که خواهان فرستادن جنگنده ها به مسير ايران هستند)، از باراک اوباما رييس جمهوری آمريکا و نيز از آحاد جامعه اسرائيل خواسته است که تا دير نشده، جلوی محور نتانياهو- باراک بايستند و مانع از عملی شدن طرح قريب الوقوع حمله به ايران شوند.

الوف بن، يکی ديگر از روزنامه نگاران هاآرتص نيز روز يکشنبه در مقاله ای، «سکوت سران غرب» در برابر اظهارات پی در پی نتانياهو و اهود باراک در مورد جدی تر شدن خطرات ناشی از ايران، را مورد پرسش قرار داده و می نويسد: «خودداری سران غرب از بيان واکنش به سخنان اين دو مقام اسرائيلی، ممکن است که از سوی نتانياهو به حمايت غرب از حمله اسرائيلی به ايران تعبير شود».

از سوی ديگر، روزنامه هاآرتص در مقاله ديگری، که آن نيز يکشنبه منتشر شد، تأکيد کرده است که اصرارهای نتانياهو و اهود باراک در اين زمينه که ايران به ساخت بمب اتم بسيار نزديک شده است و اگر اکنون اقدام نشود، ديگر بسيار دير خواهد بود، آمريکا و جامعه جهانی را قانع نکرده است و دنيا ادعاهای نتانياهو را باور ندارد.

اهود باراک روز پنجشنبه در مصاحبه با راديوی اسرائيل در اقدامی بی سابقه جزييات محرمانه ترين ارزيابی NIE را که ارشدترين نهاد اطلاعاتی آمريکا است، در باره ميزان پيشرفت در برنامه هسته ای ايران فاش کرد.

اهود باراک گفت: اين ارزيابی آمريکايی که به دست باراک اوباما داده شده است، به وخامت ارزيابی اسرائيل در مورد پيشرفت های اتمی ايران است.

رفتار اهود باراک در افشای محرمانه ترين سند اطلاعاتی آمريکا، اين واکنش را از سوی سخنگوی کاخ سفيد در پی آورد که زمانی که ايران به مقطع غير قابل بازگشت در برنامه اتمی اش برسد، آمریکا از آن با خبر خواهد شد.

به گفته جی. کارنی، سخنگوی کاخ سفيد، آمريکا «چشمان» لازم را برای اشراف بر برنامه هسته ای ايران دارد؛ سخنی که می تواند به مفهوم برخورداری آمريکا از وجود خبرچين هايی مهم و امين در درون برنامه هسته ای ايران تعبير شود.

اين در حالی است که شبکه دوم تلويزيون اسرائيل شامگاه شنبه در گزارشی تاکيد کرد که شيمون پرز رييس جمهوری اين کشور مخالف اصلی حمله به ايران است و تماس های وسيعی را برای گوشزد کردن خطر حمله به تصميم گيرندگان کشور، انجام داده است.

شلی يخيمووويچ، رهبر حزب اپوزيسيون کارگر نيز در مصاحبه آخر هفته با رسانه های اسرائيل تأکيد کرد که «خطای استراتژيک نتانياهو و باراک اين است که خطر ايران را تهديدی منحصر به اسرائيل جلوه داده اند ولی اين حقيقت نيز که این دو نفر با اصرار بر لزوم حمله به ايران، مناسبات اسرائيل با آمريکا را به خطر جدی انداخته اند، خطايی راهبردی به همان ابعاد خطر ايران است».

در اين ميان، پروفسور استانلی فيشر، رييس کل بانک مرکزی اسرائيل، نيز شامگاه آدينه در مصاحبه با شبکه دوم تلويزيون اسرائيل گفت که ارزيابی اينکه عواقب حمله اسرائيلی به ايران بر اقتصاد اسرائيل چه خواهد بود، حتی برای وی دشوار است.

رييس کل بانک مرکزی اسرائيل در همين حال افزود که تدابير اعلام شده روزهای اخير از سوی نخست وزير و وزير دارايی دولت او (در زمينه برقراری ماليات های بيشتر و گران شدن کالاها و برخی از خدمات) اقداماتی در مسير درست در صورت وقوع جنگ است.

يووال اشتاينيتس، وزير دارايی اسرائيل، روز يکشنبه به راديوی سراسری کشورش گفت که «وضعيت ايجاد شده که تمامی افراد و رسانه های اسرائيل به طوری گسترده و آشکار تصميمات و سنجش های مقامات ارشد کشور را به باد انتقاد گرفته اند، يک رفتار هولناک و کاملاً غير مسئولانه است که در تاريخ کشور اسرائيل سابقه نداشته است».

اشتاينيتس گفت: «جزييات بسياری، سريع فاش می شود و من نگرانم روزی با خود فکر کنيم که چرا اين چنين خود را به اين مصيبت انداختيم و غير مسئولانه رفتار کرديم».

اين در حالی است که مئير داگان، رييس پيشين موساد، و ساير مخالفان حمله در پاسخ به اين انتقادها تکرار کرده و می گويند مسئله حمله به ايران، خطيرترين تصميمی است که در ۶۵ سال وجود کشور اسرائيل گرفته شده است و ممکن است که حياتی ترين اقدام برای سال های آينده اين کشور نيز باشد و لذا حق همگان است که در باره زندگی يا مرگ خود اظهار نظر کنند.

در پاسخ به اين اظهارنظرها، نتانياهو به تازگی گفته بود زمانی نيز که مناخیم بگين (در سال ۱۹۸۱) دستور حمله هوايی اسرائيل به کوره اتمی عراق (کوره ناتمام عصيراک) را صادر کرد، بسياری از مقامات نظامی واطلاعاتی وقت با آن مخالفت کرده بودند اما آنها نيز سرانجام از تصميمات کادر سياسی پيروی کردند.

در زمان حمله اسرائيل به کوره اتمی عراق، کسی از مردم و رسانه های اسرائيل پیش از حمله از آن خبردار نشد.