دستاورد ايران برای مهار بيکاری، ميلاد توفيقی پور

امروزه همه بحث از بيکاری ميکنند و هر کس با هر موقعيتی حتی افرادی که کار خوب دارند و در آمد خيلی‌ خوبی‌ دارند، باز هم‌ معترض هستند.
براستی چطور می توان گفت که هر شخص بايد چه ميزان در آمد از کاری کسب کند تا نيازش بر طرف شود و يا اينکه نياز مالی هر شخص چه قدر است که بتواند زندگی‌ خود را به راحتی بگذراند و همه مسائل مالی زندگی‌ خود را تامين نمايد؟
با يک نگاه می‌توان ديد که سيل جمعيت جوان کشور با تحصيلات متفاوت به سمت بازار کار چه قدر است و چه ميزان از اين جوانان ميتوانند به کاری که دلخواهشان است و بوده و يا اينکه به انشايی که در دوران مدرسه خود نوشته اند که دوست دارند در آينده چه کاره شوند، برسند. ولی افسوس اينکه هيچ کس به آن چيزی که فکر می کند، نميرسد چون از لحاظ کاری ايران محدود بوده، هيچ کس سر جای خودش نيست و هر کس سر جای شخص ديگری نشسته و در آن کار غرق شده است. هيچ وقت موفقيت، خودش را به او نشان نميدهد.

با يک نگاه ديگر می توان فهميد که انبوهی کار است که اختراع خود ايران بوده و منحصراً در دست ايران است طوری که در هيچ جای دنيا دفتر ستاد برگذاری نماز جمعه، نماز اعياد و يا دفتر تحکيم وحدت ديده نمی‌شود اما در ايران با بيشترين پرسنل و با بيشترين بودجه در حال فعاليت است، چه بسا هزينه‌های گزافی نيز برای برگذاری اين مراسم‌ها بدون هيچ حساب کتابی به اين دفتر‌ها پرداخت ميشود.
کارمندان اين دفاتر هيچ وقت بيکار نميشوند بلکه باز هم به دنبال کار جديد و کار بعدی نيز هستند تا بتوانند زندگی‌ خود را هر چه بيشتر بهبود بخشيده و به دنبال آن سهميه هايی هستند که در اين بين به آنها پرداخت شده تا کوچکترين فشاری متوجه آنها نشود.
امروزه خط توليد شرکت‌ها به جای رشد صنعت و اقتصاد به يک چيز بيشتر فکر نمی‌کند و آن هم ساخت و توليد اسلام ناب محمدّی است؛ اسلامی که آنها بتوانند توليد و چاپ کرده و آنرا گسترش دهند. اسلامی که دست نوشته‌ی اين افراد است و کاملاً با دين اسلام‌ فرق دارد و با صدور و چاپ اين جور مسايل فکر می کنند ميتوانند اقتصاد را گسترش داده و کشور را به رشد و شکوفايی برسانند اما برعکس آمار بيکاری افزايش يافته، مردم روز بروز فقيرتر و ضعيف تر شده و چاره ای به جز جذب شدن در اين سازمانها برای بقای زندگی در خود نمی بينند.
به نظر من حمايت از توليد داخلی يعنی‌ اينکه شرکت‌ها هر چيزی که آنها "دولتمردان" ميگويند توليد کرده و با اين سيستم جلو بروند و اگر اندکی‌ به شرکت ها فشار وارد شد با همکاری سپاه محترم و ارزشمند، که کار اين نهاد توليد انسان پاک و درست کار است، از کشور دوست و با وفای ايران، "چين" اقلام و اجناس را وارد نموده تا به اين شکل اصلاً به افراد دانه درشت فشاری وارد نگردد که در اين صورت افراد در جستجوی کار بيشتر شده و اين افراد از سر مجبوری جذب نهادهايی شوند که کار آنها توليد انسان پاک و درست کار است تا از اين طريق بتوانند زندگی‌ مناسبی برای خود و خانواده خود ساخته و به اين شکل مشکلات بيکاری شان بر طرف می شود.
هر روز کارخانه‌‌‌ها ورشکسته ميشوند، خط توليدها تعطيل ميشوند، کارگران اخراج شده، شرکت‌ها به حالت تعليق در آمده و ميزان بيکاری بيشتر می شود. بيکاران حقوقی ندارند و در صورت نبود پول با مشکلات خيلی بيشتر که باعث نابودی بسياری از ارزشها شده مواجه ميشوند.
در اين جا به يک نکته می خواهم اشاره کنم، کار ايران به جايی کشيده شده که با وجود اين همه نيروی کار و اين همه زمين برای کشاورزی از چين بشکه بشکه رب گوجه فرنگی‌ وارد کرده، در ايران فقط بسته بندی می شود و بعد وارد بازار می گردد؛ حتی شرکت های ابزار آلات و شرکت های شير آلات نيز همين گونه.
اينها فقط بخش کوچکی از آمار بود. دليل اين همه بيکاری آنقدر است که اگر بخواهيم مطالب را باز کنيم، شايد اصلاً تمام نشود و فقط تنها چيزی که در آخر تمام می‌شود عمر من است.