تجمع پاسداشت سالگرد ۲۵ خرداد در آنکارا به همراه معترضین سوری

به نام آزادی

در روز پنجشنبه 25/3/1391 به مناسبت سومین سالگرد جنبش مردمی سبز ایران به فراخوان انجمن همبستگی فعالان تبعیدی ایران و با دریافت مجوزهای لازم از پلیس آنکارا، جمعی از فعالان ایرانی و سوریه ای گرد هم آمده و فریاد آزادیخواهی و خشم خود از حاکمیت دیکتاتور را بصورت شعارها و سرودها و بیانیه سر دادند.

فعالین با در دست داشتن نمادهای جنبش سبز و عکس زندانیان سیاسی چون: محمد صدیق کبودوند، حسین رونقی، آرش صادقی، نسرین ستوده، حشمت الله طبرزدی، احمد زیدآبادی، عبدالفتاح سلطانی، بهمن احمدی امویی، سعید ماسوری، نرگس محمدی.... و بسیاری از زندانیان گمنام، شعار زندانی سیاسی آزاد باید گردد را سردادند و همچنین یاد و خاطره ی شهدای راه آزادی ایران زمین بخصوص در این چند سال اخیر چون هدی صابر، هاله سحابی و نداها و سهراب ها و مصطفی ها... را گرامی داشتند.

گفتنی ست این تجمع با همکاری و همیاری مبارزان سوریه در محل پارک مرکزی شهر آنکارا صورت گرفته و در خلال برنامه شعار های مشترک به زبانهای فارسی و ترکی و عربی سر داده شد .

در خلال برنامه نیز تراکتهایی به زبان ترکی با مضمون گزارشی از حوادث رخ داده در سی و سه سال حکومت ظلم و جور جمهوری اسلامی و کشتارها و اعدامهای صورت گرفته، و چگونگی ایجاد جنبش سبز و اعتراضات مردمی در 25 خرداد 1388 ، در بین مردم و رهگذران جهت اطلاع رسانی از وضعیت مردم ایران با اشاره ای به ظلم های بشار اسد و حمایت حاکمیت ایران از کشتارها در سوریه پخش شد .

لازم به ذکر است که سرود ایران جوان در ابتدای برنامه پخش شد و سرودهای یاردبستانی و قسم به اسم آزادی و سرودهای حماسی ای که توسط ایرانیان و مبارزین سوریه به صورت جمعی خوانده شد نیز در خلال برنامه پخش شد .

در انتها بیانیه ای در محکومیت کشتارها و سرکوب گسترده در ایران و سوریه توسط حاکمان دیکتاتور به زبان های فارسی و ترکی خوانده شد و مبارزین سوری هم بیانیه ای به زبان عربی در حمایت از ایران و همینطور محکومیت کشتار مردم سوریه توسط بشار اسد قرائت کردند.

به امید آزادی

بیانیه انجمن همبستگی فعالان تبعیدی به مناسبت 25 خرداد

جمهوری اسلامی ایران که با شعارهای استقلال، آزادی ، جمهوری اسلامی و به قیمت خون بسیاری از مردم ایران زمین به ثمر رسیده بود و در جنگ ناخواسته از سوی عراق و ادامه آن از سوی ایران به همت جوانان ایرانی استوار ماند و آسیبی ندید در اندک زمانی پس از انقلاب ، انحراف از آن آرمانهای اعلام شده را در پیش گرفت. یکی از آرمانهایی که حاکمیت از آن دم می زد انتخابات و حق تعیین سرنوشت فرد فرد ملت ایران بود ، اما این حکومت با اتخاذ شیوه ضد دموکراتیک بر انتخابات سایه استبداد افکنده و این حق قانونی را از آنها سلب نموده است. به این ترتیب هرگاه مردم از همین قواعد و فضای بسته حاکمیت روزنه ای بسوی رهایی گشودند، حکومت چون ویروسی مخوف و با دید حفظ نظام به هر قیمتی و تغییر غیر دموکراتیک و یا تفسیر مصلحتی قوانین موجود ، آن روزنه را با خون مردم آزادیخواه مسدود و همواره هر صدای حق طلبانه ای را خاموش کرده است.

تاریخ جمهوری اسلامی تا کنون سرشار از جنایتهای هولناک علیه مردم سرزمین خود بوده است. کشتار مردم در دهه 60 به خصوص در سال 67 و به دستور مستقیم آیت الله خمینی یکی از ننگین ترین فجایع تاریخ ایران است. قتل های زنجیره ای. کشتار دانشجویان در سال 78. دستگیری گسترده فعالین سیاسی و اجتماعی و ... ایجاد فضای رعب و وحشت و خفقان در طول 30 سال کارد را به استخوان رساند.

شمار زیادی از هموطنان به ناچار مجبور به ترک کشور شدند آنهایی هم که ماندند محکوم به زندگی در یک خفقان مرگ آفرین شدند. جنبش ملی مردم ایران در سال 88 برآیند 30 سال فشار و خفقان ناشی از حکومت جمهوری اسلامی بود.

سه سال پیش در چنین روزی یکی از مدنی ترین اعتراضات مردم ایران در قالب راهپیمایی سکوت در اعتراض به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار شد. راهپیمایی ای که به اعتراف شهرداری تهران بیش از 3.5 میلیون نفر از مردم تهران در آن شرکت کردند. اما این اعتراض مدنی با شلیک گلوله عوامل حکومت و کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از مردم پاسخ داده شد.

علی خامنه ای رهبر سیاسی – دینی حکومت ایران با سخنرانی در روزهای پس از این واقعه و جنایات عیان حاکمیت نشان داد، درندگی عوامل نظامی – امنیتی حکومت در برابر مردم در هماهنگی کامل با او صورت گرفته است. همانگونه که کودتای انتخابات ریاست جمهوری نیز با هماهنگی او انجام شد.

رهبر ایران نه تنها با تمام قوا رو در روی ملت خود قرار گرفته است بلکه در سرکوب و قتل عام مردم بی گناه و آزادی خواه سوریه نیز به بشار اسد یاری می رساند. جمهوری اسلامی به کمک همزاد مستبد خود شتافته است ، تا با سرکوب ملت مظلوم سوریه بشار اسد را از سرنگونی محتوم نجات بخشد. همکاری و جنایت در حق دو ملت ایران و سوریه جنایت بر علیه بشریت محسوب می شود.

مردم سوریه استوارانه در مقابل استبداد خشونت بار اسد ایستاده اند تا بهای آزادی را با خون خود بپردازند، تا کنون بهای آزادی در سوریه. بیش از 40 هزار کشته در زمان حکومت حافظ اسد ، پدر مستبد و 15 هزار کشته در زمان حکومت بشار اسد بوده است.

دیکتاتور ها دردی مشترک دارند. ترس از خشم مردم و سرنگونی...

اما ...

اینبار این صدا خاموش شدنی نیست. امروز ما در اینجا جمع شده ایم تا به نمایندگی از تمام ایرانیان فریاد مبارزه به ستم حکومت ایران بر مردم خود و دیگر کشورها و پیام صلح طلبی آنها به گوش جهانیان رسانده و در کنار برادران و خواهران سوری خود و با دردی مشترک، با تمامی زندانیان و شکنجه شدگان و شهدای راه آزادی و آزادگی تجدید پیمان کنیم و فریاد برآریم که تا آخرین نفس راهت را ادامه خواهیم داد ای شهید