تحريم انتخابات از سوی فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل، دانشجونيوز

جمعی از فعالين دانشجويی دانشگاه نوشيروانی بابل با انتشار بيانيه ای انتخابات پيش روی مجلس شورای اسلامی را تحريم کرده و "کوشندگان راه آزادی" را نيز به تحريم "نمايش انتخاباتی رژيم" دعوت کردند.

به گزارش دانشجونيوز، در بخشی از اين بيانيه آماده است: " ما جمعی از فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل به پاس خون تمام شهدای راه آزادی بخصوص کشته شدگان حوادث پس از انتخابات و به ياد تمامی دوستان در بندمان و به علت مهيا نبودن شرايط اجتماعی و سياسی مناسب و فراهم نبودن بستر های روند يک انتخابات دمکراتيک و آزادانه و عدم اعتماد و اطمينان عمومی ملت به صحت و سلامت انتخابات و اعتراض به اساس مکانيزم انتخابات در نظام جمهوری اسلامی از شرکت در انتخابات خودداری کرده و همه کوشندگان راه آزادی را نيز به تحريم نمايش انتخاباتی رژيم دعوت ميکنيم."

متن کامل اين بيانيه به شرح زير است:

اينک ما جمعی از فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل به پاس خون تمام شهدای راه آزادی بخصوص کشته شدگان حوادث پس از انتخابات و به ياد تمامی دوستان در بندمان و به علت مهيا نبودن شرايط اجتماعی و سياسی مناسب و فراهم نبودن بستر های روند يک انتخابات دمکراتيک و آزادانه و عدم اعتماد و اطمينان عمومی ملت به صحت و سلامت انتخابات و اعتراض به اساس مکانيزم انتخابات در نظام جمهوری اسلامی از شرکت در انتخابات خودداری کرده و همه کوشندگان راه آزادی را نيز به تحريم نمايش انتخاباتی رژيم دعوت ميکنيم.

اکنون و پس از گذشت دو سال و اندی در آستانه ی انتخاباتی ديگر قرار گرفته ايم.اين روزها ،انتخابات واژه ای است که بيش از هر چيز حوادث خرداد ۸۸ را در خاطره ی ملت تداعی ميکند.انتخابات دهم ، انتخاباتی که در آن با دست بردن در رای مردم و برگزاری نمايش انتخاباتی رژيم، اعتراض جمع گسترده ای از شهروندان، سياستمداران و همه ی آزادی خواهانی که دل به نتيجه ی دلخواه آن بسته بودند را بر انگيخت. اما تلخ تر از آن واکنش نظام و سر سپردگان او به اعتراض مدنی مردم بود،حوادث تلخی که پس از انتخابات در سرکوب وحشيانه ی معترضان رقم خورد،برگه ی ننگينی ديگر بر دفتر سرکوب آزادی رژيم بود.

اما سوال اينجاست که آيا ميتوان بار ديگر به اميد تغيير فضای جاری کشور به سمت آزادی های نسبی به انتخابات نظام اعتماد کرد؟

نکته ای که بيش از هر چيز واضح به نظر ميرسد اين است که اميد بستن به تغيير فضا و اصلاح ساختار سياسی نيازمند بستر های اجتماعی مناسب است. بستر هايی که بدون تحقق جامعه ی مدنی قوام يافته و حضور و مشارکت طبقه ی متوسط و شهروندان آگاه امکان پذير نيست. به نظر ميرسد سياست های نظام چه در ماجراجويی های بين المللی و چه در تدابير اقتصادی که کشور را به ورطه ی سقوط در انزوا و تحريم و گرانی کشانده، همه و همه در جهت تضعيف طبقه ی متوسط و جامعه ی مدنی و مشغول نمودن نيرو های درگير اجتماعی، به خصوص دانشجويان و کارمندان به دغدغه های اقتصادی است. بر پايه همين سياست های غلط، نه تنها رژيم در موقعيت متزلزل بين المللی در خارج و موج نارضايتی در داخل قرار گرفته بلکه فرصت های زيادی نيز برای تحقق بستر های اجتماعی يک جامعه ی مدنی مدرن در ايران عملا از بين رفته است.

در کنار نياز به بستر ها و مولفه های اجتماعی، نکته ی ديگری که پاسخگوی ترديد در مشارکت انتخاباتی مردم ميباشد تضمين سلامت انتخابات است. بی شک شهروندانی که خيانت در امانت خود را در انتخابات گذشته فراموش نکرده اند نمی توانند به سادگی به صحت انتخابات و اطمينان از اينکه رای آنها به سلامت از صندوق بيرون بيايد اعتماد کنند. اين در حالی است که همچنين نقدی جدی به مکانيزم انتخابات در ايران با وجود فيلتر هايی مانند شورای نگهبان همواره مورد بحث بوده است. نظارت استصوابی شورای نگهبان در اين مکانيزم گرچه عملا فرصت برگزاری انتخابات آزادانه را سلب ميکند اما تا پيش از اين ملت به اميد بيرون آمدن رای خود از صندوق ها و عدم احتمال تقلب در شمارش آرا در انتخابات شرکت ميکردند اما با مشاهده ی اتفاقات انتخابات گذشته ديگر حتی به شمارش آرای صندوق ها هم نميتوان اعتماد کرد.

اينک ما جمعی از فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل به پاس خون تمام شهدای راه آزادی بخصوص کشته شدگان حوادث پس از انتخابات و به ياد تمامی دوستان در بندمان و به علت مهيا نبودن شرايط اجتماعی و سياسی مناسب و فراهم نبودن بستر های روند يک انتخابات دمکراتيک و آزادانه و عدم اعتماد و اطمينان عمومی ملت به صحت و سلامت انتخابات و اعتراض به اساس مکانيزم انتخابات در نظام جمهوری اسلامی از شرکت در انتخابات خودداری کرده و همه کوشندگان راه آزادی را نيز به تحريم نمايش انتخاباتی رژيم دعوت ميکنيم. باشد تا با استفاده از اين حق رای ندادن و نافرمانی مدنی، فضای آزادی ستيز حاکم به سمت يک فضای توام با آزادی به معنای واقعی کلمه سوق پيدا کند.

" اِنَ اللهَ لا یُقَيرُ ما بقومِ حتّی یُغيروا ما با انفُسِهم "

جمعی از فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل
۱۰ آذر ۱۳۹۰ خورشيدی