مشارکت در انتخابات مشروعيت بخشی به استبداد است، بيانيه کنشگران ملی – مذهبی خارج از کشور

کشور ما يکی از بحرانی ترين شرايط چند دهه اخير را می گذراند. در حالی که در چند سال اخير بيشترين در آمد نفتی بعد از دوران اکتشاف را داشته است.

مردم ما اينک در دشوار ترين شرايط زندگی رفاهی و امنيت اجتماعی و آسايش روانی به سر می برند.

حاکمان نالايق نظامی – امنيتی با سياست های مستبدانه ، کوته نظرانه و ماجراجويانه خود، کشور و مردم ايران را به لبه پرتگاه خانمان برانداز جنگ و اضمحلال بيش از پيش منافع ملی رسانده اند.

در اين ميان و در حالی که در آخرين انتخابات برگزار شده با کودتايی سياسی و تخلف و تقلب گسترده آرا مردم را دزديدند و اراده خود را بر اراده مردم در دست گرفتن سرنوشت خود حاکم کردند، اينک دوباره سخن از انتخابات به ميان آورده اند.

انتخابات آزاد ، سالم و عادلانه مستلزم وجود آزادهای سياسی و اجتماعی برای طرح همه نظرات و برنامه ها در باره مشکلات مردم و سرنوشت کشور و نيز آزادی نامزدی وامکان فعاليت سياسی و انتخاباتی همه نيروها و رقابت عادلانه همه عقايد و نظرات است. در حالی که امروز حاکمان مستبد و تنگ نظر حتی فعاليت مستقل مسئولان و مديران سابق کشور را هم بر نمی تابند و تعداد زيادی از آنها را به همراه انبوه ديگری از فعالان سياسی و مدنی به زندان انداخته و به حبس های سنگين محکوم کرده اند.

انتخابات بايد سالم باشد ، اما پس از کودتای انتخاباتی سال ۸۸ هيچ کس – حتی دست اندر کاران کنونی از جناحهای منتقد دولت ! - به سلامت انتخابات اعتمادی ندارند.

پارلمان برآمده از يک انتخابات هم چنين بايد موثر و صاحب اختيار باشد و برگزيدگان مردم بتوانند اراده آن ها را حاکم کنند . در حالی که مجلس نمايشی کارکردی فرمايشی دارد و جرات نقد و نظر و سئوال و استيضاح از مسائل جاری کشور – حتی در مورد قانون شکنی های آشکار و دهن کجی به خود مجلس - را هم ندارد.سخنان رهبر و مقامات کشور – به ويژه مسئولان نظامی که سرنوشت و ترکيب انتخابات را از هم اکنون مشخص کرده اند – ديگر جای هيچ ترديدی در نمايشی و فرمايشی بودن اين انتخابات باقی نگذاشته است .

بدين ترتيب ما عده ای از فعالان ملی – مذهبی در خارج از کشور ضمن بحرانی دانستن شرايط ميهن که راه حل و برون رفتی جز انتخابات آزاد و سالم و موثر ندارد ، شرايط حاکم بر کشور و به ويژه انتخابات پيش روی مجلس را استبدادی ، انحصاری و فريبکاری سياسی دانسته و در انتخابات آتی شرکت نمی کنيم.

به نظر ما مشارکت در اين انتخابات بی اعتنايی به اوج گيری سرکوب های همه جانبه در ساليان اخير به ويژه عليه فعالان جنبش سبز و خون های بناحق ريخته شهدا و مقاومت سرافراز زندانيان معترض به شرايط استبدادی حاکم است. ما گرم کردن تنور اين انتخابات را ، از هر طريق و يا هر گونه مشروعيت دهی به آن ، پشت کردن به مردم و سرنوشت کشور و همراهی کردن در روند خشونت و سرکوب و نقض آزادی های قانونی و منافع ملی کشور می دانيم.

ما به فعالان سياسی و مدنی توصيه می کنيم به جای سکوت و کناره گيری انفعالی ، با حضور در عرصه عمومی و با شرکت در جلساتی که در جای جای کشور به مناسبت موسم انتخابات تشکيل می شود صدای اعتراض خود را به نمايش فريب کارانه انتخاباتی به گوش ديگر هم وطنان و افکار عمومی جهان برسانند و ضمن آگاهی بخشی اجتماعی در اين بستر ، به تشکل يابی و فعال سازی شبکه های اجتماعی جهت حفظ و ارتقای آمادگی ها و توان مندی های لازم برای مواجهه با روزهای پر التهابی که حاکمان مستبد و نالايق و بی بصيرت کشورمان را بدان سو می رانند ، بپردازند.

ما مطمئن و اميدواريم که سنتهای خدايی حاکم بر تاريخ و اراده حق طلبانه مردم معترض بر سياست های ضد ملی نيروهای نظامی – امنيتی پيروز خواهد شد و دوران تيره روزی به پايان خواهد رسيد. اين همه نيازمند تلاش های مستمر و وخستگی ناپدير و حرکت پايدار همه دلسوزان وطن با عقايد و علايق مختلف است. تنها درپناه همبستگی عمومی و تلاش های همسو و مشترک ، ضمن تکثر موجود، است که می توان به اين آينده رسيد.

کنشگران ملی – مذهبی خارج از کشور
کوهزاد اسماعيلی - عباس اشراقی - عبدالعلی بازرگان - ايرج باقرزاده - محمد برقعی – پروين بختيارنژاد - هوشنگ تبريزی - محسن تلغری زاده - مجيد تولايی - رضا جعفريان - رضا حاجی – سجاد رضايی - علی سرداری - پيام سعيدی - ليلا شکوهی - ارشاد عليجانی - رضا عليجانی - فرشيد فاريابی - احد فضيلی - آزاده فضيلی - مرتضی کاظميان - هادی کحال زاده - علی کلايی - پروين کهزادی - الهه گلکار- رحمان ليوانی - ياسر معصومی- فهيمه ملتی - مهدی ممکن - مجتبی نجفی - مهدی نوربخش - حسن يوسفی اشکوری