اعلاميه مشترک ۹ حزب و سازمان سياسی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر

آزادی زندانيان سياسی، خواست فوری جنبش دفاع از حقوق بشر در ايران

دهم دسامبر، يادآور تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر در سال ۱۹۴۸، و روز حقوق بشر است. بشريت، پس از غلبه بر نازيسم و فاشيسم در جنگ جهانی دوم، تعهد بين المللی به پاسداشت حرمت انسان را مکتوب کرد و اصولی را در آن سند مصوب مجمع عمومی ملل متحد گنجاند که پس از گذشت بيش از شش دهه، راهنمای مبارزه برای حقوق بنيادين آحاد بشر است. اعلاميه جهانی حقوق بشر، مهم ترين، جامع ترين و پايه ای ترين سند حقوقی است که انسانها در برابر هر نظام وقدرتی، می توانند برای دستيابی به حقوق اوليه خود بدان استناد کنند. حقوق مندرج در اين سند، و از جمله حق زندگی، حق آزادی انديشه و بيان، حق تشکل سياسی، حق تجمع، منع تبعيض جنسی، نژادی، عقيدتی، ملی و قومی، حق برآورده شدن نيازهای حياتی، حق مسافرت، حق برخورداری از آموزش، حق مصون ماندن از شکنجه و رفتار غيرانسانی، جهان شمول و انکارناپذير است. رعايت حقوق بشر در هر کشوری، گامی بزرگ در راستای جهانی بهتر و انسانی است. بشر در شش دهه اخير، در مجموع در اين راستا پيشرفت کرده است اما هنوز راهی دراز برای تحقق آرمانهای ثبت شده در اعلاميه جهانی حقوق بشر در برابر ماست. تقريبا در همه کشورهای جهان، موارد نقض حقوق بشر وجود دارد. اين موارد نقض حقوق بشر بايد بررسی و برای پايان دادن بدان اقدام شود. ما خواهان پايان دادن به نقض حقوق بشر درجهان و درايران هستيم.

ايران از جمله ۴۸ کشور گروه اول امضاکننده اعلاميه جهانی حقوق بشر بود. امضای دولت ايران پای اين اعلاميه، به معنای التزام حقوقی حکومت به رعايت مفاد آن است. حق تک تک شهروندان ايران است که خواستار رعايت مفاد اسناد جهانی حقوق بشر و به ويژه اعلاميه جهانی حقوق بشر شوند.

رژيم جمهوری اسلامی ايران برپايه قانون اساسی تبعيض آميز و ضد دمکراتيک ، عليرغم خواست ميليونی مردم ايران برای برخورداری از حقوق بنيادين خود، عليرغم بيش از سه دهه مبارزه آزاديخواهان ايران و عليرغم فشارهای بين المللی بر جمهوری اسلامی برای رعايت تعهدات ايران در عرصه حقوق بشر، مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر را همچنان به شکل سيستماتيک نقض می کند. دادگاه های جمهوری اسلامی در محاکماتی که حقوق متهم در آن رعايت نمی شود، هر سال صدها تن را به پای چوبه دار می فرستند. شکنجه در جمهوری اسلامی چه آشکار و تحت عنوان حد شرعی، چه پنهانی رايج است. در طول سه دهه حيات جمهوری اسلامی چندين هزار نفر از دگرانديشان و مخالفان رژيم اعدام شده اند. اعدام چندهزارنفر اززندانيان سياسی در زندان ها در سال ۶۷، نمونه ای از جنايت حکومت در ايران است. در اين سال ها ده ها هزار نفر در سرتا سر کشور، تنها به خاطر عقايد و مواضع سياسی خود، بازداشت و زندانی شده اند. در دو سال اخير، هزاران زن و مرد ايرانی متهم به شرکت در تظاهرات ضد حکومتی سال ۱۳۸۸، به زندان رفته اند و صدها تن از آنان هنوز در زندان به سر می برند. دادگاه های جمهوری اسلامی، بسياری از زندانيان را صرفا به دلايل سياسی و اتهامات بی پايه به زندان طولانی و محروميت از حقوق مدنی محکوم کرده اند. جمهوری اسلامی عرصه را بر بسياری از شهروندان، فعالان سياسی،فعالان جنبش زنان، کنشگران حقوق بشر، خبرنگاران، نويسندگان، روشنفکران و هنرمندان چنان تنگ کرده است که هزاران تن از آنان به ناچار جلای وطن کرده اند. ميرحسين موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی ماه هاست در زندان غير رسمی به سر می برند. برخی از چهره های جنبش زنان، جنبش کارگری، فعالان حقوق ملی و قومی، جنبش مدنی و جنبش دانشجويی از جمله : نسرين ستوده، بهاره هدايت، احمد زيدآبادی، رضا شهابی، محمدصديق کبودوند، ابراهيم مددی، عيسی سحرخيز و...، زير شديدترين فشارها قرار داشته و برخی به احکام سنگين محکوم شده اند.

ما امضاکنندگان اين اعلاميه، ضمن تأکيد بر اشتراکات خود در دفاع از حقوق بشر، سالروز تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر را گرامی می داريم. ما بر آنيم که مبارزه برای تحقق مفاد اين اعلاميه، نقش کليدی در پيشيبرد اهداف جنبش آزاديخواهانه مردم ايران دارد. در شرايط کنونی، خواست فوری جنبش دفاع از حقوق بشر در ايران، آزادی زندانيان سياسی است. ما بر خواست آزادی فوری و بدون قيد و شرط زندانيان سياسی، پايان دادن به حبس غيرقانونی چهره های جنبش، لغو احکام زندان و محروميت های اجتماعی صادرشده عليه منتقدين حکومت، پايان تبعيد فعالان سياسی و احيای حق تحصيل دانشجويان محروم شده از تحصيل به دلايل سياسی تأکيد داريم.

اتحاد جمهوريخواهان ايران
حزب دمکرات کردستان ايران
حزب دمکراتيک مردم ايران
حزب کومه‌له کردستان ايران
جبهه ملی ايران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
کميته همآهنگی ارتباطات شورای موقت سوسياليست‏های چپ ايران
شورای همآهنگی جنبش جمهوريخواهان دمکرات و لائيک ايران
پنج‌شنبه ۱۷ آذر ۱٣۹۰ - ٨ دسامبر ۲۰۱۱