علی شکوری‌راد در گفت‌وگو با ايلنا: اصلاح‌طلبان اپوزيسيون نظام نيستند

- با همين قانون اساسی می‌توانيم به گونه‌ای عمل کنيم که همه راضی باشند
- اصلاح‌طلبان اپوزيسيون نظام نيستند، اپوزيسيون دولت هستند
- نمی‌گوييم اگر کسی خود را اصلاح طلب می‌نامد و می‌خواهد در انتخابات شرکت کند اصلاح‌طلب نيست

ايلنا: علی شکوری‌راد، گفت: اصلاح طلبان اپوزيسيون نظام نيستند، بلکه اپوزوسيون دولت هستند.‌‌ آن نظامی که در قانون اساسی ما ذکر شده، اگر به معنای واقعی برقرار باشد، تمام اصلاح طلبان در درون آن نظام هستند. ما اصلاح طلبان مدعی حفظ و احيای نظام هستيم، بنابراين ما اصلاح طلبان در حقيقت پوزيسيون نظام هستيم و آن کسانی که امروز بر سر کار هستند با توجه به عملکردشان که صدای حاميان گذشته‌اشان را هم درآورده، اپوزيسيون نظام هستند. ما اصلاح طلبان اصلا با هيچ کدام از ساختارهای موجود قانون اساسی مشکل نداريم. معتقديم اگر همين ساختارهای موجود قانون اساسی اصلاح روش کنند می‌توانند همه مردم را با هر سليقه‌ای راضی کنند.

اين فعال سياسی اصلاح‌طلب در گفت‌و گوی تفصيلی با ايلنا، به سئوالات موجود در مورد نحوه عملکرد اصلاح‌طلبان در فضای سياسی فعلی کشور، تحولات سياسی در منطقه و کشورهای غربی و.. پاسخ داد. متن مصاحبه ايلنا با علی شکوری‌راد در پی می‌آيد:

*چند ماه ديگر انتخابات نهمين دوره مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود، تحليل شما از اين انتخابات با توجه به وضعيت فعلی چيست و همين طور شرايط اصلاح طلبان برای شرکت در اين انتخابات را چگونه ارزيابی می‌کنيد؟

اگر چه با نزديک شدن به زمان برگزاری انتخابات حجم بيشتری از اخبار رسانه‌ها به اين موضوع اختصاص می‌يابد، ولی برای ما با توجه به شرايطی که پس از انتخابات رياست جمهوری گذشته رخ داد انتخابات ديگر موضوع نيست و اگر حتی انتخابات بخواهد برای ما موضوع باشد، بايد شروط حداقلی که آقای سيدمحمد خاتمی گفتند تحقق پيدا کند، تا انتخابات برای ما به يک موضوع جدی و قابل بحث تبديل شود و قطعا تا محقق شدن آن شروط فعاليتی برای انتخابات نخواهيم داشت.

*چقدر امکان محقق شدن دغدغه‌های سيدمحمد خاتمی برای حضور اصلاح طلبان در انتخابات پيش رو وجود دارد؟
امکان محقق شدن آن شروط در اختيار ما نيست که بخواهيم قدمی در آن راستا برداريم؛ آقای خاتمی ايثارگرانه قدم بزرگی برداشت تا بتواند شرايط را تغيير دهد، ولی به نظر می‌رسد برخی هيچ توجهی به اين نکته ندارند که چگونه می‌توانند مشکلاتی که کشور گرفتار آن شده را پشت سر بگذارند. هيچ علامتی از اينکه اين شروط دلسوزانه آقای خاتمی محقق شود، ديده نمی‌شود، اما معنای اين حرف اين نيست که هيچ تحولی امکان پذير نيست. برخی تحولات در اختيار ماست و برخی در اختيار ما نيستند.

*با تمام اين بحث‌ها اصلاح طلبان در انتخابات چند ماه آينده مجلس چه کار خواهند کرد؟
ما در حال حاضر برای انتخابات برنامه‌ای نداريم.

*برخی از اصولگرايان دغدغه‌های آقای خاتمی را مخالف مصلحت نظام می‌دانند و با اين مساله که در شرايط فعلی شرط گذاشتن برای نظام همنوا با بيگانگان شدن و يا سازش با آن‌هاست، دغدغه‌های ايشان را رد می‌کنند، نظر شما در اين خصوص چيست؟
اگر ما بنايمان بر اين بود که بر خلاف روال طبيعی و قانونی قدرت را به دست بياوريم، راه‌های بسيار نزديک‌تری وجود داشت. ما به عنوان اصلاح طلبان اگر بنای سازشکاری داشتيم، می‌توانستيم به برخی از خواسته‌هايی که برای مخالفين ما خواسته است اما برای ما خواسته نيست، برسيم.

*چقدر احتمال می‌دهيد که بالاخره شرايط حضور اصلاح طلبان برای انتخابات فراهم شود؟
احتمال اينکه برخی بخواهند به يک باره و در يک مقطع زمانی خاص قبل از انتخابات، فضا را باز کنند وجود دارد. اما اين شرايط برای ما شرايط مطلوبی نيست، به خاطر اينکه شرايط اگر بخواهد درست شود، بايد اصلاحات سياسی همراه با مقدمات و مؤخرات آن اعمال شود. ما از اينکه به ناگهان و در فضای کوتاه قبل از انتخابات فضا باز شود، خيری برای کشور نمی‌بينيم. به اين دليل که يک هيجان سياسی زودگذر هيچ حاصلی برای کسی نخواهد داشت. اگر واقعا می‌خواستند فضا را باز کنند، بايد از چند ماه قبل شروع می‌کردند و حتی الان هم دير شده است و فرصتی وجود ندارد که در رويه‌ای که دارند تجديد نظر کنند. به اعتقاد من هر چه زمان می‌گذرد اين فرصت کمتر می‌شود.

*آقای شکوری راد! با توجه به اينکه آينده نظام جدا از آينده اصلاح طلبان نيست نظرتان در خصوص تهديدهای اخير کشور از سوی آمريکا چيست؟
برای ما که در حال حاضر خارج از قدرت هستيم و اختياری برای دفع شر از کشور نداريم، اين تهديدات را نگران کننده می‌دانيم، و معتقديم برای دفاع از تماميت ارضی کشور اصلاح‌طلب و غير اصلاح‌طلب نداريم. اما وقتی شما بهانه کافی به دست آمريکا می‌دهی، تا يک اجماع جهانی عليه کشور ما را ايجاد کند، يعنی شما خدمت به آمريکا کردی و اين مشخص است. در حال حاضر در شرايطی هستيم که اجماع جهانی عليه جمهوری اسلامی شکل گرفته و دليل آن خامی در سياست خارجی، خامی در برخورد با ملت خودمان و خامی در برخورد با کشورهای ديگر است، البته اخيرا يک دوگانگی در سياست خارجی به وجود آمده است.ولی به طور کلی اگر انتخابات با مشارکت همه طيف‌ها و با حضور گسترده مردم باشد، آمريکا هم نمی‌تواند زياده خواهی در قبال ايران داشته باشد.

*سال‌هاست که برخی از مخالفان اصلاح طلبان، سياست های اين جريان سياسی را در راستای سياست های آمريکا و بيگانگان معرفی می کردند، نظر شما در اين خصوص چيست؟
اين مسئله چيزی است که عده‌ای مرتب آن را موضوع می‌کنند. مناسباتی که در جنگ سرد وجود داشت و در دوران انقلاب‌ها وجود داشت، ديگر بهم خورده است. بنده هم معتقدم کشورهايی مثل انگليس و آمريکا در گذشته زياده خواهی‌هايی کردند و الان هم، بعضا زياده خواهی می‌کنند. ولی الان ديگر موضوع اين نيست، يعنی آينده روابط بين کشور‌ها، بر اساس روابط دوران جنگ سرد و يا دوران انقلاب‌ها نيست.
امروز گفتمان اصلاح طلبی در تمام دنيا در حال رشد است. برای مثال بنده جنبش وال استريت را يک جنبش واقعی می‌دانم؛ يعنی يک جنبش واقعی از طرف طبقات ضعيف‌تر آمريکا عليه جنبش مرفه آمريکاست؛ اما تفاوت حکومت آمريکا با ما اين است که آن‌ها به جای اينکه بيايند به جنبش وال استريت تهمت براندازی بزنند و بگويند اين جنبش، يک جنبش براندازانه نسبت به حکومت آمريکاست، می‌گويند اين جنبش، يک جنبش اصلاح طلبانه است و در راستای آن هم حرکت می‌کنند، يعنی شما می‌بينيد که حکومت آمريکا هيچ تقابلی با اين جنبش اصلاح طلبانه ندارد، اگر چه در ايران به ظاهر شادمانی می‌کنند که اين جنبش عليه حکومت آمريکاست، اما در واقع اين جنبش به کمک دولت آمريکا می‌آيد و دوام و بقای آن را تضمين می‌کند، چون اصلاح طلبانه است. اما در داخل کشور ما جنبش‌های اصلاح طلبانه انگ براندازی می‌خورند و مسئولان خود را از فيض وجود اين جنبش‌ها محروم می‌کنند. هم آن جنبش‌ها را عقيم می‌گذارد و هم اينکه امکان اصلاح خودش را از بين می‌برد.
همه کشورهای جهان بايد متناسب با خواست مردم خود و شرايط جهانی اصلاح شوند. اينکه آمريکا در جهان زياده خواهی می‌کند را منکر نيستيم اما امروز موضوع اين نيست. بلکه امروز ملت‌های جهان به وسيله شبکه‌های اجتماعی با هم در ارتباط هستند و به همين دليل دير يا زود، دولت‌ها ناگزير خواهند بود، تابعی از خواست ملت‌های خودشان باشند، چون در ‌‌نهايت‌‌ همان ملت‌ها با‌‌ همان حق رأی اثر گذار خواهند بود و اين مردم هستند که آينده را رقم خواهند زد.

*به نظر شما شرايط فعلی برای اصلاح طلبان به سمت اصلاح شدن می‌رود؟
اصلاح طلبان اپوزيسيون نظام نيستند، بلکه اپوزيسيون دولت هستند.‌‌ آن نظامی که در قانون اساسی ما ذکر شده، اگر به معنای واقعی برقرار باشد، تمام اصلاح طلبان در درون آن نظام هستند. ما اصلاح طلبان مدعی حفظ و احيای نظام هستيم. بنابراين ما اصلاح طلبان در حقيقت پوزيسيون نظام هستيم و آن کسانی که امروز بر سر کار هستند با توجه به عملکردشان که صدای حاميان گذشته‌اشان را هم درآورده، اپوزوسيون نظام هستند. ما اصلاح طلبان اصلا با هيچ کدام از ساختارهای موجود قانون اساسی مشکل نداريم. معتقديم که همين ساختارهای موجود قانون اساسی اگر اصلاح روش کنند می‌تواند همه مردم راضی باشند. معتقدم با همين قانون اساسی می‌توانيم به گونه‌ای عمل کنيم که همه با هر فکری راضی باشند.

*برخی از نمايندگان اصلاح طلب مجلس عنوان می‌کنند که در انتخابات شرکت می‌کنيم؛ شما هم می‌فرماييد، شرايط برای حضور اصلاح طلبان فراهم نيست؛ چگونه اين دو باهم جمع می‌شوند؟
اصلاح طلبی يک دايره بسته نيست، بلکه يک شرايط حداقلی دارد که اگر کسی داشت می‌شود گفت اصلاح طلب است. اگر کسی گفت اصلاح طلب است، ما هم قبول می‌کنيم و نمی‌توانيم او را از دايره اصلاح طلبی خارج کنيم، اما طبيعی است که عمل سياسی توأم با تصميم سياسی است. ما معتقديم که اصلاح طلبان اگر شرايطی که آقای خاتمی گفتند، تحقق پيدا نکند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند. اين شرايط هم تحقق پيدا نکرده است. بنابراين آنچه ما ادعا می‌کنيم به اندازه خودمان است؛ ما نمی‌گوييم اگر کسی خود را اصلاح طلب می‌نامد و می‌خواهد در انتخابات شرکت کند، اصلاح طلب نيست. با اين حال ما به کسی دستور نمی‌دهيم که در انتخابات کانديدا بشود يا نه؛ چون نه ما در جايگاهی هستيم که به کسی دستور دهيم، و نه او دستور ما را می‌شنود.