پيمان عارف لحظاتی پس از آزادی: سر قبر ندا به زور اسلحه ما را دستگير کردند؛ بازداشت غيرقانونی بود، کمپين بين المللی حقوق بشر

پيمان عارف به اتهام اهانت به رييس جمهور به دليل انتشار نامه سرگشاده ای در تاريخ ۲ خرداد ماه سال ۸۸ به محمود احمدی نژاد با عنوان « آيا می دانيد با دانشگاه چه کرديد؟» به ۷۶ ضربه شلاق در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به رياست قاضی پيرعباسی محکوم شد. اين عکس بعد از اجرای حکم شلاق گرفته شده است.

پيمان عارف، فعال دانشجويی که روز گذشته مجددا به همراه دو فعال سياسی و مدنی ديگر بازداشت شده بود و اکنون به قيد قرار التزام آزاد شده است، دقايقی پس از آزادی به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت:« ما ديروز(يکشنبه) برای مراسم درگذشت مادر آرش صادقی، مادر يکی از فعالان دانشجويی که اکنون در زندان اوين است با جمعی از دوستان به بهشت زهرا رفته بوديم که پس از مراسم به سر خاک ندا آقا سلطان هم رفتيم تا برای او هم فاتحه ای بخوانيم که نيروهای امنيتی آمدند و با کلت کشيدن و به زور اسلحه سرخاک ندا دستگيرمان کردند. بعد هم پليس امنيت آمد و ما را از لباس شخصی ها گرفت.»

پيمان عارف، عسل اسماعيلی زاده و شرر کنور تبريزی ظهر روز ۸ آبان ماه در بهشت زهرا توسط نيروهای امنيتی دستگير شدند پس از گذشت يک روز با قيد قرار التزام آزاد شدند در حاليکه روزسه شنبه صبحساعت ۸ بامداد بايد مجددا خود را به شعبه ۶ دادسرای اوين معرفی کنند. اين درحاليستکه به گفته پيمان عارف در طی مدت بازداشتشان آنها تفيهم اتهام نشدند.

پيمان عارف که ۱۷ مهرماه پس از اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق آزاد شده است، با اظهار اينکه بازداشتش بر سر خاک و در حال فاتحه خواندن غيرقانونی بوده است گفت به کمپين گفت:« ديشب در بازداشتگاه پليس امنيت شهر ری من و آقای تبريزی در کنار ده نفر اراذل و اوباش و خانم اسماعيلی زاده در کنار روسپی ها تا صبح گذرانديم بعد به دادسرای شهر ری ما را بردند که در آنجا خودشان عدم صلاحيت برای رسيدگی برگه زدند و ما را به دادسرای اوين فرستادند اما روی برگه اتهام تبليغ عليه نظام نوشتند. پس از آن ما را به شعبه ۶ دادگاه دادسرای اوين فرستادند که بازپرس شعبه پس از سوال های ما گفت که عنوان مجرمانه ای برای دستگيری ما نمی بيند اما عليرغم آن هم ما را آزاد نکردند بلکه با قيد قرار التزام آزاد شديم و گفتند بايد ساعت ۸ صبح فردا خودمان را مجددا به دادسرای اوين معرفی کنيم.»

پيمان عارف در خصوص بازداشت خود گفت:« ما در قانون عنوان مجرمانه ای برای بودن در سر مزار و خواندن فاتحه نداريم. ما جرم مشهودی مرتکب نشده بوديم. قرار بازداشتی هم از سوی مراجعه از قبل برای بازداشت ما صادر نشده بود و در طی ۳۰ ساعتی هم که در بازداشت بوديم تفهيم اتهام نشديم. من خودم از بازپرس دادسرای اوين پرسيدم که اتهام ما چيست و او گفت که عنوان مجرمانه ای برای دستگيری نمی بيند. بازداشت ما ، ادامه آن طی ۳۰ ساعت و اينکه فردا بايد دوباره به دادسرا مراجعه کنيم همگی تداوم روندی غيرقانونی است.»

پيمان عارف در خصوص وضعيت بازداشتگاه پليس امنيت شهر ری هم گفت:« اتاق ۱۲ متری بود که ۱۲ نفر داخل آن بودند ، ۱۰ نفر اشرار به اضافه من و آقای تبريزی. از لحاظ امکانات بهداشتی در ضعيت خيلی بدی بود. در طی شب قرص های آقای تبريزی و خانم اسماعيلی را ندادند، غذا هم به بازداشت شدگان ندادند يعنی در حدی بود که ما آرزو می کرديم هر چه سريعتر به زندان اوين منتقل شويم. وضعيت آنجا فاجعه بار و بدوی بود.»