"مهندس عزت الله سحابی رفت و ماند"، پيام ابوالحسن بنی‌صدر

از زمان آشنائی و همرزمی ما افزون بر نيم قرن می گذرد. انقلاب، فرصت همکاری را نيز فراهم آورد. هم در شورای انقلاب و هم در هیأت وزيران، همکار شديم. در طول اين مدت دراز، از نظر انديشه راهنما، موافقت و نيز مخالفت وجود داشته است. از نظر چند و چون فعاليت سياسی و هدف و روش نيز، توافق (در دموکراسی) و عدم توافق (در تغيير رژيم ) وجود داشته اند.

مواضع او را در باره روش و هدف، مکرر انتقاد نيز کرده ام. با اين وجود، او را کسی دانسته ام که بر راست راه مبارزه برای استقلال و آزادی مانده است . اخلاقمندی و ويژگی های انسانی ستايش برانگيز او را هم همواره قدر شناخته ام.

اينک، با درگذشت او، از اندک شمار هم نسلهايم که از هدفی روی نگرداندند که استقلال و آزادی هستند، انگشت شماری بيش، زنده نمی مانند. سالهای پايانی عمر اينان نيز می گذرند با اين وجود ، به روحيه جوان، به کار ساختن زندگی در استقلال و آزادی هستند. اميدوارم همچنان در ايستادگی برحق بيفرايند و شهادت زمان در باره پاک دستی و آزادگی و مبارزه گری و راه روی پيوسته آنها، در راست راه استقلال و آزادی، نسل امروز و نسلهای آينده را به کار آيد. مهندی سحابی می دانست و اينان نيز می دانند که رنج ها وقتی انسان زندگی در استقلال و آزادی را بر می گزيند، در کام آدمی، شهد و شکر می گردند.

موضع هائی که از ديد او صحيح بوده اند و از ديد من ناصحيح، چون موضع های هر مبارزی، نقد پذيرند. اما استقامت، آن هم در طول ۸۱ سال ، اينست کاری که آزادگان، به اجماع، ارج می نهند. اين آن تجربه ارزشمندی است که بکار نسلهائی می آيد که می خواهند در استقلال و آزادی و حقوقمندی زندگی کنند. کام او را، شهد و شکر پيروزی ايرانيان بر استبداد تا جاودان شيرين می کند. کام او که هم در زندانهای شاه و ولايت مطلقه فقيه و هم در وطنی که جباران زندان کرده اند، عهد وفا با هدف را نشکست، از استقرار مردم سالاری بر اصول استقلال و آزادی و رشد بر ميزان عدالت اجتماعی، تا جاودان، شيرين باد.

ابوالحسن بنی صدر
۱۰ خرداد ۱۳۹۰