شاهد عينی تجمعات ۱۰ اسفند: از نوجوانان ۱۴ تا ۱۶ ساله در ميان نيروهای پليس تا استفاده از گلوله های ساچمه ای و حضور ده ها هزار نفر مردم

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ يکی از شاهدان عينی و افرادی که در تجمع روز ۱۰ اسفند در تهران حضور داشته است در گفت وگو با کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران جزيياتی را درخصوص حضور مردم در خيابان های شهر در ميان گذاشته است. او در اين گفت وگو از حضور نيروهای ۱۴ تا ۱۶ ساله که به تجهيزات پليس مجهز بودند، استفاده از گلوله های ساچمه ای و گاز اشک آور ونيز حضور دهها هزار نيروی امنيتی از پليس تا نيروهای لباس شخصی وسپاه سخن گفته است.

اين منبع موثق درحضور محدوده حضور تجمع کنندگان به کمپين گفت: « گستره راهپيمای های مردم در خيابان های منتهی به مسير طولانی ميدان امام حسين تا ميدان ازادی از شرق تا غرب تهران بود. حضور مردم در ميدان امام حسين ، خيابان انفلاب ، پيچ شميران ، ميدان فردوسی و خيابان های اطراف ، خيابان وليعصر ، ميدان وليعصر ، چهارراه وليعصر ، اطراف دانشگاه تهران ، خيابان ۱۶ آذر ، ميدان انقلاب ، خيابان کارگر ، خيابان ازادی ، خيابان جمالزاده ، اتوبان نواب ، ميدان جمهوری ، ميدان توحيد ، فلکه صادقيه ، ميدان ازادی و بسياری ديگر از نقاط پايتخت مشهود بود. در تمام اين مسيرها نيز نيروهای سرکوبگر وابسته به حکومت به صورت گسترده ای حضور داشتند و به جمع های مردم مرتب حمله ميکردند.»

وی افزود: « صدها هزار نفر از معترضان در اين روز درخيابان های تهران حاضر شدند . در ابتدا و از ساعت ۵ بعد از ظهر مردم با حضور گسترده در پياده رو ها در اين مسيرها بدون سر دادن شعار راهپيمايی ميکردن و و با اضافه شدن مردم و تشکيل جمع های پراکنده چند صد نفری در گوشه و کنار خيابان ها مردم شروع به سر دادن شعار ميکردند و به وسط خيابان ها می آمدند و سپس بسته به ميزان حضور نيروهای سرکوبگر در ان خيابان به مردم حمله ميشد. مثلا درخيابان های اصلی که نيروهای بسيار زيادی حضور داشتند به محض شعار دادن مردم با گاز اشک آور ، باتوم ، تفنگ ساچمه ای و … به مردم حمله و جمع های مردم را پراکنده ميکردند.»

اين شاهدعينی در خصوص استفاده از خشونت توسط نيروهای پليس و امنيتی به کمپين گفت: «به نظر ميرسيد که از همه شهرهای مختلف برای امروز نيرو به تهران منتقل شده بود. تعداد نيروها بسيار زياد بود. در هر خيابان چند صد نيرو با لباس پليس و يگان ويژه و سپاه و تعداد بيشتری هم نيروهای لباس شخصی بودند. به جرات ميتوان گفت در سطح شهر تهران بيشتر از ده هزار نيروی سرکوبگر از نهاد های مختلف حضور داشتند. نيروهای سرکوبگر در اکثر نقاط از گاز اشک آور ، تفنگ ساچمه ای ، گلوله رنگی ( پينت بال ) ، باتوم ، شوکر برقی ، گاز فلفل و شلنگ برای ضرب و شتم و پراکنده کردن مردم استفاده می کردند. در حمله به مردم حداکثر خشونت به کار ميبردند.»

وی درخصوص ترکييب نيروهايی که با تظاهرکنندگان مقابله می کردند گفت: « همه نيروهای ممکن به جز ارتش در خيابانها حاضر بودند . نيروهای بسيجی ، لباس شخصی ، سپاهی ، نيروی اتتظامی ، يگان ويژه ، يگان امداد و نيروهها امنيتی در همه خيابان های تهران به صورت گسترده ای حاضر بودند. و فضای شهر تهران را به يک حکومت نظامی تمام عيار تبديل کرده بودند.»

اين شاهدعينی در خصوص گفته های افرادی که از حضور نيروهای زير ۱۸ سال درميان نيروهای پليس و امنيتی سخن گفته بودند با تاييد اين ادعاها گفت: « کاملا صحيح است. نوجوانان بسيجی با سنين ۱۴ تا۱۶ ساله را به باتوم، اسلحه ساچمه ای و گاز فلفل مسلح کرده بودند و با لباس های خاکی و پلنگی سپاه به صورت کاملا سازماندهی شده در نقاط مختلف شهر تهران مستقر کرده بودند.»

او همچنين درخصوص تعداد مردم گفت: «‌به جرات ميتوان گفت صدها هزار نفر در نقاط مختلف شهر تهران در روز دهم اسفند به صورت پراکنده راهپيمايی کرده اند. در مقايسه با ۲۵ بهمن ميتوان گفت جمعيت به همان ميزان در روز ۲۵ بهمن بود اما دو تفاوت عمده با آن روز داشت اول انکه شروع تشکيل هسته های اعتراضی از ساعت ۶ عصر به بعد بود و دوم اينکه به دليل حضور بسيار زياد نيروهای انتظامی، بسيجی و لباس شخصی در همه خيابان های اصلی وفرعی شهر تهران، امکان راهپيمايی ممتد همراه باشعار دادن در کمتر نقطه ای از شهر وجود داشت و به محض جمع شدن و شعار داد مردم ، با باتوم و شوکر برقی و گاز اشک اور به مردم حمله ميشد و انها نيز فرار ميکردند و پراکنده ميشدند. به خاطر همين حضور گسترده نيروهای سرکوبگر و حملات سريع به هر جمعی که شکل ميگرفت ، امکان فيلم گرفتن توسط موبايل هم خيلی سخت شده بود.»

اين شاهدعينی به کمپين در خصوص شعارهای مطرح شده نيز گفت: « شعار اصلی امروز که در همه تجمعات پراکنده شنيده ميشد ، شعار “مرگ بر ديکتاتور” و ” کروبی موسوی آزاد بايد گردند” بود. شعار های ” يا حسين ميرحيسن ” ، ” يا مهدی شيخ مهدی” ، ” زندانی سياسی آزاد بايد گردد” و شعارهای ديگری نيز در نقاط مختلف شهر تهران و ديگر شهرها شنيده شده است. عمده شعار ها در اعتراض به بازداشت رهبران جنبش و خواست ازادی آنان و ديگر زندانيان سياسی بود.»

وی همچنين در مورد بازداشت های روز ۱۰ اسفند واستفاده از سلاح گرم و سرد برای متفرق کردن مردم گفت: « صدها نفر در اين روز در اکثر نقاط شهر بازداشت شدند. عمده دستگيری ها به صورت کور بود و نيروهای سرکوبگر به سمت تجمعات مردم حمله ميکردند و از زن و مرد و پير و جوان ، هر کس را که ميتوانستند بازداشت ميکردند. البته در موارد معدودی افراد به صورت هدفند را شناسايی و بازداشت ميکردند. بازداشت خانم فخر السادات محتشمی پور به همين شيوه بود.از گاز اشک آور ، اسلحه های ساچمه ای و گلوله های رنگی به کررات عليه مردم استفاده ميکردند. در مواردی که حضور مردم خيلی گسترده ميشد برای پراکنده کردن مردم از تير هوايی استفاده ميشد ، اين اتفاق خصوصا در ميدان انقلاب چندين بار روی داد. در چهار راه وليعصر نيز در اثر شليک گلوله های ساچمه ای از فاصله نزديک به مردم دست کم ۸ نفر به شدت زخمی شده اند»