پاسخ مهرداد درويش پور به کيهان شريعتمداری، اخبار روز

وحشت از فشار فعالان حقوق بشر در مذاکرات هسته ای با ايران (درحاشيه واکنش روزنامه کيهان به گفتگو با راديو زمانه)

در پی گقتگوی ايرج اديب‌زاده از راديو زمانه با من تحت نام "حقوق بشر فدای مذاکرات هسته‌ای نشود" (که در آستانه نشست گروه ۵+۱ با نمايندگان جمهوری اسلامی در استانبول در روزهای ۲۱ و ۲۲ ژانويه صورت گرفت) کيهان شريعتمداری ضمن نقل گوشه هايی از اين گفتگو با نوشتن متنی تحت عنوان "اينجوری مذاکره کنيد" ( روزنامه کيهان، شماره ۱۹۸۵۰ به تاريخ ۷/۱۱/۸۹، صفحه ۲ (اخبار کشور) ضمن بد و بيراه گويی هميشگی خود وحشت خود را از پيشنهاد ارائه شده به مقامات غربی در اين گفتگو به نمايش گذاشته است.

کيهان شريعتمداری با اشاره به اين گفتگو مينوسد: "راديو تحت حمايت سرويس اطلاعاتی هلند به کشورهای غربی رهنمود داد که اگر نمی توانند در مذاکرات هسته ای از عهده ايران بربيايند سراغ موضوع حقوق بشر بروند.
مهرداد درويش پور در گفت وگو با راديو زمانه با اشاره به اين که غربی ها بيشتر به دنبال منافع خودشان هستند تا دفاع از حقوق بشر، گفته است: «معمولاسياست کشورها اين بوده است که مسئله حقوق بشر اگر نگوييم کاملا قربانی شود، دست کم به حاشيه رانده شده و به نوعی در نظر گرفته نشود تا مبادا به روند مذاکرات هسته ای لطمه وارد کند».
وی در ادامه با اشاره به اين که اکنون اين سياست تغيير کرده درباره علت آن می گويد غربی ها دريافته اند امتيازگيری در بحث هسته ای دشوار شده است. درويش پور سپس در قالب رهنمودی به غربی ها می گويد: «اين واقعيت است که کشورهای غربی در درجه اول به مصالح اقتصادی، ديپلماتيک و ژئوپليتيک خودشان می انديشند. بنابراين تا آن گاه که احساس کنند کم توجهی شان به مسئله حقوق بشر با واکنش قدرتمند طرفداران حقوق بشر روبرو نمی شود، برای اين که اين امر باعث نشود که مناسبات اقتصادی، ديپلماتيک و ژئوپليتيک شان خدشه دار شود، به اين بی اعتنايی خود ادامه می دهند. مقاومت جمهوری اسلامی ايران بر سر مسئله هسته ای به اين منجر شده است که اتفاقا مسئله حقوق بشر بيشتر مورد توجه قرار گيرد».
اين همکار سيانيوز در اين گفت وگو از کاترين اشتون بابت تلاش طرح موضوع حقوق بشر در مذاکرات با ايران تجليل کرده است. اين در حالی است که درمذاکرات اسلامبول نه فقط بحث حقوق بشر مطرح نشده بلکه طرف های غربی از هرگونه امتيازگيری از ايران نااميد شده اند تا آنجا که يک سناتور آمريکايی بعد از پايان بی نتيجه مذاکرات با کنايه ای تلخ به خانم کاترين اشتون تسليت گفت".

در بررسی واکنش کيهان شريعتمداری به اين گفتگو از دشنام ها، تهمت ها و ابتذال در ژورناليسم در بازتاب اخبار که بگذريم، چند نکته قابل مکث به چشم می خورد. نخست آن که گويا رسانه های حکومتی تصميم گرفته اند فشار تبليغاتی عليه من را افزايش دهند. تنها چند روز پيش از آغاز سال نو ميلادی بود که سميای جمهوری اسلامی ايران در برنامه "شبکه خبر" از من به همراه چند تن ديگر از فعالان سياسی به عنوان چهره های "ضد انقلابی" که در حمايت از "فتنه" جنبش سبز در خارج از کشور نقش مهمی داشته اند ياد کرده و تصاويری از گقتگوها با رسانه های فارسی زبان همچون تلويزيون بی بی سی را به نمايش گذاشته است. اکنون در فاصله کمتر از يک ماه کيهان شريعتمداری نيز تنها به دليل گفتگو با راديو زمانه مرا همکار"سيانيوز" (منظور راديو زمانه است) خوانده است!
اما مهمتر از اين گونه بد وبيراه گويی و تهمت زدن ها که پيش از اين نيز بارها صورت گرفته است، به نظر می رسد اين گونه "خط دهی" به مسئولان اروپايی در تاکيد بر حقوق بشر در مذاکرات هسته ای است که به کيهانيان گران آمده و حساسيت آنان را برانگيخته است. سران حکومت به خوبی ميدانند اگر تهديد به حمله نظامی می تواند قدرت رژيم را در بهره برداری از احساسات ناسيوناليستی مردم افزايش دهد، تاکيد بر حقوق بشر آن را سخت در موقعيت دفاعی قرار ميدهد و بهترين سياست در اعمال فشار بر جمهوری اسلامی حتی در زمينه مذاکرات هسته ای است.
ديگر آن که کيهان با دروغ بافی گويا فراموش کرده است که استقبال من از واکنش خانم اشتون مسئول سياست خارجی اتحاديه ی اروپا در درخواست آزادی جعفر پناهی و لغو احکام زندان، مربوط به انتشار بيانيه ايشان پيش از شروع مذاکرات هسته ای بوده است و نه از نتايج مذاکرات استانبول که تنها پيش گويان می توانند پيش از برگزاری نشست نسبت به نتايج آن واکنش نشان دهند!
و سرانجام کيهان با رجز خوانی های هميشگی خود می خواهد چنين وانمود کند تلاش فعالان حقوق بشر و اپوزيسيون ايرانی در تشويق غربيان در اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران بی ثمر است و از اينرو تاکيد ميکند که در جريان مذاکرات استانبول حتی به موضوع حقوق بشر اشاره هم نشده است و اينرا نشان بيهودگی اين سياست ميداند. اما از شانس بد کيهان همين ديروز کاترين اشتون در جديد ترين بيانيه خود تداوم اعدام ها را محکوم کرده است و خواستار توقف آن شده است! ما ضمن استقبال از اين موضع از مراجع بين المللی و اتحاديه اروپا ميخواهيم با بايکوت سياسی و ديپلماتيک جمهوری اسلامی ايران، فشار برای توقف اعدام ها و آزادی زندانيان سياسی را افزايش دهند.
کلام آخر آن که مشاطه گران نظام به گونه ای "خستگی ناپذير" با خط دادن به رهبران حکومت، تبرئه آنان و کرنش در برابر نمادهای اقتدار از يکسو و تحقير و تخريب مخالفان از سوی ديگر سهم خود در حفظ نظام استبدادی حاکم را ايفا می کنند. ما آزاديخواهان و فعالان حقوق بشر نيز به سهم خود ميکوشيم با "خط دهی" به مجامع بين المللی و مردم ايران و جهان در دفاع از حقوق بشر، گواه زنده بودن وجدان به بند کشيده يک ملت شويم تا جهانيان بدانند که مردم را ميتوان سرکوب نمود اما اراده معطوف به آزادی را نميتوان در هم شکست! خيزش و انقلاب و بانگ آزاديخواهی در کشورهای عربی در اين روزها گويا قلم بدستان کيهان را وحشت زده کرده است که در پس رجز خوانی ها از خود بپرسند پس از سقوط بن علی در تونس و استعفای دولت مصر اکنون نوبت کيست؟

به نقل از [اخبار روز]